မြန္းက်ပ္တဲ့ည ... (၁)

မြန္းက်ပ္တဲ့ည

အျမင္အာ႐ံုေတြ ေဖာက္ျပား
႐ုတ္တရက္ …
အေမွာင္က်သြားတယ္ … ။
အၾကားအာ႐ံုေတြ ေ၀၀ါး
အသံေတြအားလံုး
တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ … ။
တစံုတရာ လာထိသလား …
အသိတရားေပ်ာက္ကြယ္
ႏွလံုးသားမွာ ထံုေနတယ္ … ။
အသက္႐ွဴလို႔မရ
မြန္းက်ပ္လွေခ်ရဲ႕ …
အိုဘယ့္ … မိုးညလယ္ … ။
ကဲ … ကြယ္ …
ေနာက္ဆံုးေရြးခ်ယ္ခြင့္
လမ္းဖြင့္ေပးထားမယ္ …
ေသခ်ာစြာ ဆံုးျဖတ္ …
ႏႈတ္ဆက္လိုက-ဆက္ …
လက္ျပလိုက-ျပ …
မင္းရဲ႕ သေဘာက်ပါပဲကြယ္ … ။ … ။
***
၂၇၊ ေမ၊ ၂၀၀၇
(ညဥ့္ဦးယံ)
***
အဲဒီညကေပါ့ … ။
ဆုေတာင္းတခု ရခဲ့တယ္။
“အေကာင္းဆံုးေတြက သင့္အတြက္ ျဖစ္ပါေစ” တဲ့ … ။
“ျဖစ္သမွ်ကို အေကာင္းစိတ္နဲ႔ ခံယူႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္” … လို႔ ….
ျပန္ၿပီး ေျပာခဲ့မိတယ္။
အေကာင္းဆံုးက ကိုယ္နဲ႔ တန္လို႔လား။
အေကာင္းဆံုးကိုလည္း မလိုခ်င္ …
အေကာင္းဆံုးကိုလည္း မမက္ေမာ …
ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္သေလာက္ …
ကိုယ္ရပိုင္ခြင့္ရွိသေလာက္သာ
ရမွာပဲမဟုတ္လား … ။
***
ေမဓာ၀ီ
(အဲဒီည - သန္းေခါင္ယံ)

သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုကို “ဒီေနရာမွ” ယူထားပါတယ္။