Sunday, February 18, 2007

စိတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္း

ဒီေခါင္းစဥ္ျမင္လိုက္လို႔ …ေမဓာ၀ီတေယာက္ ဟိုေန႔က သူခိုးခိုးခံရၿပီး ဒီေန႔က်ေတာ့ စိတ္ေဖာက္ျပန္ သြားရွာၿပီလုိ႔ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ႔။ အဲဒါက ၀တၳဳေခါင္းစဥ္ ေလးတခုပါ။
တကယ္တမ္း စိတ္က မေဖာက္ျပန္ေပမဲ့ … ခပ္ေနာက္ေနာက္ေတာ့ ျဖစ္ေနေလရဲ႕၊ သူခိုးနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး။ ထားပါေတာ့ … အဲဒီ စိတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္း ဆိုတာက စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ပထမဦးဆံုး ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္း ခံခဲ့ရတဲ့ က်မရဲ႕ ၀တၳဳတိုေလး တပုဒ္ပါ။

၁၉၈၉ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ ပန္းေ၀သီ မဂၢဇင္းရဲ႕ ပန္းႏုသစ္သီ က႑ေလးမွာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရပါတယ္။
မဂၢဇင္းတိုက္ကို ပထမဆံုး ပို႔လိုက္တဲ့ ၀တၳဳကေလး ေရြးခံရတယ္ဆိုေတာ့ အတိုင္းမသိ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းေတြနဲ႔ေပါ့။ ေရြးလို႔ေရြးမွန္းလည္း မသိပါဘူး။ စာအုပ္ဆိုင္က ငွားဖတ္မွ ပါလာမွန္းသိတာ။ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ အိမ္ေပၚထပ္ ေလွခါးကေတာင္ ျပဳတ္က်ျပီး ေျခေထာက္မ်က္ သြားတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အေတြးငယ္ငယ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ အဲဒီ၀တၳဳေလးကို ဒီေန႔မွ သတိတရ ျဖစ္ေနမိတယ္။ အခုေတာ့ျဖင့္ အဲဒီလို အေတြးမ်ဳိးေတြလည္း မေတြးမိ အဲဒီလို အေရးမ်ဳိးေတြလည္း မေရးမိေတာ့ပါဘူး။ စာအုပ္ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီမို႔ အထိမ္းအသိမ္း မတတ္တဲ့ က်မလက္ထဲမွာ ဘယ္ရွိပါေတာ့မလဲ။ ၾကြားခ်င္တာနဲ႔ ဟိုလူလာရင္ ျပလိုက္ရ .. ဒီလူလာရင္ ျပလိုက္ရနဲ႔ ေနာက္ဆံုး စာအုပ္က ဘယ္သူ႔လက္ထဲ ေရာက္သြားမွန္းကို မသိဘဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ ပါေရာလား။

အခုေခတ္လို စကန္တင္လို႔မရ၊ မိတၱဴ ဆြဲထားဖို႔လည္း နားမလည္ ဆုိေတာ့ ကိုယ့္စာေလးေတြ တစုတစည္းထဲ ျပန္ထုတ္ ခ်င္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္စာမူေတြ ဘယ္မွာ ျပန္ရွာရပါ့မလဲ မသိ။ လက္ေရးစာမူေလးမ်ား က်န္လိုက်န္ျငား ျပန္ရွာၾကည့္တာလည္း မေတြ႕ေတာ့ပါဘူး။

အဲဒီတုန္းက ဒီ၀တၳဳအတြက္ စာမူခ ၁၅၀ က်ပ္ ႀကီးမ်ားေတာင္ ရပါတယ္။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔က (ထင္တာပဲ) ပန္းေ၀သီ တိုက္ကို ေလးဘီး အငွားကားေလးနဲ႔ စာမူခသြားထုတ္ျပီး အျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကက္လွ်ာစြန္းမွာ ဒန္ေပါက္ ေကြၽးႏိုင္တဲ့အျပင္ အိမ္အတြက္လည္း ပန္းသီးေတြလား ၀ယ္ခဲ့ႏိုင္ေသးတယ္။ အဲဒီေခတ္က ၁၅၀ ဆို ေတာ္ေတာ္သံုးရသားပဲ လို႔ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ေတြးေနမိပါေသးရဲ႕။
***
အဲဒီ၀တၳဳ အေၾကာင္းအရာေလးကို မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီလိုပါ။
အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့ ေယာက္်ား တေယာက္ရဲ႕ အေတြးကေလးကို ေရးထားတာပါ။ သူ႔မွာ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးမယား ရွိေနေပမဲ့လို႔ တခ်ိန္က ခ်စ္သူကို သတိရေနမိတယ္။

အိမ္သူရဲ႕ လက္ၾကမ္းၾကမ္းၾကီးေတြနဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႔သြယ္ေပ်ာင္းႏူးညံ့တဲ့ လက္ကေလးေတြ …
အိမ္သူရဲ႕ အုန္းဆီ၀ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ ပိုးသားလို ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ပ်ံ႕ေမႊးတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြ …
အိမ္သူရဲ႕ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း တံုးတိတိ တဲ့တိုးေျပာစကားနဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ ခြၽဲႏြဲ႕တဲ့ တီတီတာတာ စကားသံေလးေတြ …
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ခ်က္ျပဳတ္ရလို႔ ဟင္းနံ႔ ေညွာ္နံ႔ေတြ ရေနတဲ့ အိမ္သူရဲ႕ ကိုယ္ရနံ႔ နဲ႔ အျမဲအစဥ္ ေမႊးပ်ံသင္းထံု ေနတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးေတြ ..
ဒါေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး သူဟာ ခ်စ္သူကို အမွတ္ရေနမိတာပါ။
အဲဒီလို ခ်စ္သူေလးနဲ႔ အေျခအေနျခင္း အယူအဆျခင္း မတူတဲ့အတြက္ လမ္းခြဲခဲ့ၿပီး ….ေနာက္ … ။

တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕မွာေတာ့ …
ခဏခဏ စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ ခ်စ္သူနဲ႔ သူ႔လိုအပ္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အိမ္သူ …
ကဗ်ာေတြ စာေတြေရးတာကို အထင္မၾကီးတဲ့ ခ်စ္သူနဲ႔ သူေရးသမွ်စာကို အထင္တၾကီး တေလးတစားရွိတဲ့ အိမ္သူ …
အျမဲတမ္း ဥေရာပနံ႔သာကိုသာ သံုးစြဲတဲ့ ခ်စ္သူနဲ႔ သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားေလးကိုသာ လိမ္းျခယ္တတ္တဲ့ အိမ္သူ …
ခ်စ္သူနဲ႔အတူ ေစ်းၾကီးေပး စားခဲ့ရတဲ့ ပကာသန ထမင္း၀ိုင္းေတြနဲ႔ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ ငပိရည္ တို႔စရာ ဟင္းပြဲ ေလးေတြ နေဘးမွာ ယပ္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခပ္ေပးေနရွာတဲ့ အိမ္သူရဲ႕ ထမင္းပြဲကေလး …
ဒါေတြကို မလဲႏိုင္ဘူး ဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္ ခဲ့ရပါတယ္။

သူဟာ ခ်စ္သူကို သတိရေနမိတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အိမ္သူဆီမွာ ဖြင့္ဟ ၀န္ခံေျပာျပလိုက္ေတာ့ … အိမ္သူက ျပံဳးျပီး ခုလို ျပန္ေျပာတယ္။
ဒါဟာ … လူက ေဖာက္ျပန္တာမွ မဟုတ္ဘဲ … သတိရတယ္ဆိုတာ စိတ္ထဲက ရတာပဲ … ဒါေၾကာင့္ စိတ္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္တာ ..ဆိုေတာ့ … က်မ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ … တဲ့ … ။
သူ တကယ္ပဲ စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနျပီလား …. လို႔ သူ႔စိတ္ကူးထဲမွာ သူ ေမးရင္း ၀တၳဳကို အဆံုးသတ္ထားတာပါ။
***
က်မတို႔ဟာ တခါတရံမွာ သိလ်က္နဲ႔ ျဖစ္ေစ မသိလို႔ ျဖစ္ေစ လူ႔က်င့္၀တ္ေတြ ေဖာက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္ မိတတ္ၾကပါတယ္။ လူပီသေအာင္ ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ ငါးရပ္ေသာသီလ ကို တည္ျမဲေအာင္ မေစာင့္ထိန္းႏိုင္ၾကဘဲ အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္ထဲက ေဖာက္ျပန္ မိတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္နဲ႔တင္ ဘရိတ္အုပ္ၿပီး လက္ေတြ႕ မက်ဴးလြန္မိေလေအာင္ ဆင္ျခင္တံုတရား ရွိဖို႔က အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စိတ္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္မိရင္လည္း ဒီ၀တၳဳထဲကသူလို မိမိအမွားကို ၀န္ခံတတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းမွာပါပဲ … ။
ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ စိတ္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္မိရာက မထိမ္းႏိုင္ မသိမ္းႏိုင္ဘဲ ….ေရွ႕ဆက္တိုးရင္း လက္ေတြ႕ ေဖာက္ျပန္မိ ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ … ပိုအျပစ္ႀကီးမယ္၊ ပို ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ေဖာက္ျပန္ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဖာက္ျပန္မွန္းသိျပီး သတိဆိုတဲ့ ခြၽန္းနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ဆင္ရိုင္းကို ခြၽန္းအုပ္ ထိမ္းသိမ္းေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ …
ေလာကႀကီးမွာ ေဖာက္ျပန္မႈေတြ ကင္းေ၀းသြားၾကမယ္ ထင္တာပါပဲ။
***
ေဖာက္ျပန္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းရပါလို၏ … ။

ေမတၱာျဖင့္ …

ေမဓာ၀ီ
17.2.07
11:35pm

2 comments:

Anonymous said...

ဘုရားကေတာ့ ေဟာထားတာပဲ။ ကံသံုးပါးမွာ မေနာကံက အျပစ္ အႀကီးဆံုးတဲ့။ သူက မစပဲ က်န္တဲ့ ကံေတြ မက်ဳးလြန္ႏိုင္လို႔ပါတဲ့။

Yan said...

ဟုိက္ရွားပါး… စိတ္၀င္စားတယ္ဗ်ာ။ နည္းနည္းေလာက္ recall ၿပန္လုပ္ၿပီး Blog ေပၚတင္ေပးပါလားဗ်ာ။ Thank you…