ခါတိုင္းလိုပဲ .. အထီးက်န္ဆဲ ....

ဒီေန႔
မနက္ေစာေစာကတည္းကမိုးအံု႔ေနတယ္။
ေနေကာင္းေကာင္းမပြင့္ဘူး။
မိုးသက္ေလေအးေအး တသုန္သုန္တိုက္ေနတယ္၊
သစ္ရြက္ေလးေတြက ညင္ညင္သာသာ လႈပ္ခတ္ေနတယ္၊
ေကာင္းကင္က ညိဳ႔ညိဳ႔ဆိုင္းဆိုင္း မႈိင္းမႈိင္းမႈန္မႈန္
တေလာကလံုးကို အေအးဓာတ္လႊမ္းျခံဳထားတယ္။
***
ဒီေန႔ဟာ ..
ခါတိုင္းလိုပဲ သာမန္မိုးအံု႔တဲ့ေန႔ေလးတေန႔ပါပဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ ..ေလေျပေတြ တိုက္ခတ္ဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြေနဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံေနဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ ..ျမက္ခင္းေတြ စိမ္းေနဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. လမ္းမထက္မွာ ကားေတြသြားေနၾကဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. လမ္းေဘးမွာ လူေတြ ေလ်ွာက္ေနၾကဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. လဖက္ရည္ဆိုင္က ေအာ္သံေတြ တခါတခါလြင့္ပ်ံလာဆဲ ..။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. လူေတြ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာ ေနၾကဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ ..ေလအေ၀ွ႕မွာ ေညွာ္နံ႔ေတြ ပ်ံ႕လြင့္လာဆဲ။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. ငါလဲ ဒီအခန္းေလးထဲမွာ .. ထိုင္ေနဆဲ ..။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. ငါ့စိတ္ေတြ ..ေတြေ၀ဆဲ ..။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. ငါ့ရင္ထဲ .. လြမ္းေနဆဲ ..။
ခါတိုင္းလိုပဲ .. အရာရာဟာ .. ပံုမွန္လည္ပတ္ဆဲ ..။
ဖြင့္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေန ..ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလည္း ..
ခါတိုင္းလိုပဲ .. မေျပာင္းမလဲ တည္ရွိေနဆဲ .. .. .. ။
***
တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ မိုးေရစက္ေတြက
သစ္ပင္ေပၚက သစ္ရြက္ေတြကိုျဖတ္သန္းျပီး ေျမျပင္ေပၚက်တယ္။
သစ္ရြက္ေတြကတဆင့္က်လာတဲ့ မိုးေရစက္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ..
ပါးျပင္ေပၚကိုက်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြလို႔ ျမင္ေယာင္ခံစားေနမိတယ္။
ေအးစက္စြာ ပူေႏြးေနမဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြလား .. .. ။
တိမ္ေတြကေတာ့ .. ခါတိုင္းလိုပဲ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ အထီးက်န္လို႔ေပါ့။
***
အိမ္ေခါင္မိုး မ်က္ႏွာက်က္ၾကားမွာ .. မိုးခိုေနတဲ့ ငွက္ကေလးက အထီးက်န္တယ္။
တစက္စက္က်ေနတဲ့ မိုးေရစက္ေတြလဲ အထီးက်န္တယ္။
မိုးေရေတြစိုစြတ္ေနတဲ့ သစ္ရြက္ေလးေတြလဲ အထီးက်န္တယ္။
အုတ္တံတိုင္းေဘးမွာ မတ္မတ္ရပ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးလဲ အထီးက်န္တယ္။
လမ္းတဖက္က တက္ခ္စီေလးတစင္းလဲ အထီးက်န္တယ္။
တခ်က္ခ်က္ျမည္ရင္း ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ နာရီအိုေလးလဲ အထီးက်န္တယ္။
ခန္းဆီးၾကားက အိမ္ေျမႇာင္ေလးတေကာင္လဲ အထီးက်န္တယ္။
နံရံထက္က ေရႊျခည္ထိုးပန္းခ်ီကားႀကီးလဲ အထီးက်န္တယ္။
ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးတခ်ပ္လဲ အထီးက်န္တယ္။
ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္လဲ အထီးက်န္တယ္။
ေစးကပ္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြလဲ အထီးက်န္တယ္။
လံုးပါးပါးေနတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ အထီးက်န္တယ္။
ငါေနထိုင္ရာ အခန္းေလးလဲ အထီးက်န္တယ္။
ၾကိဳးေတြေလ်ာ့ေနတဲ့ ဂစ္တာေလးလဲ အထီးက်န္တယ္။
မမွတ္ျဖစ္တဲ့ မွတ္စုစာအုပ္ေလးလဲ အထီးက်န္တယ္။
အယ္ရာခဏခဏတက္တဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးလဲ အထီးက်န္တယ္။
ခါးသက္သက္ ေအးစက္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီတခြက္လဲ အထီးက်န္တယ္။
အေရာင္မြဲမြဲ ျပကၡဒိန္ေလးတရြက္လဲ အထီးက်န္တယ္။
နားလည္မႈမရွိတဲ့လူေတြၾကားထဲမွာ ေနထိုင္ရတဲ့ ငါကိုယ္တိုင္လဲ
ခါတိုင္းလိုပဲ ..
အထီးက်န္တယ္။
***
ဒီေန႔ဟာ
ၾသဂုတ္လရဲ႕ အဆံုးသတ္မဲ့ေန႔
တေန႔လံုး ေနမသာဘဲ မိုးအံု႔တဲ့ေန႔
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ခပ္မြဲမြဲလူတေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ့ မုတ္သုန္မိုးေတြသည္းတဲ့ေန႔
အဓိပၸါယ္မဲ့တဲ့ စာေတြကိုေရးရင္း ေတြးခ်င္ရာေတြးေနမိတဲ့ ေန႔
သီခ်င္းတပုဒ္ထဲကို ထပ္တလဲလဲ နားေထာင္မိတဲ့ ေန႔
လြမ္းတယ္ဆိုတာထက္ကို ပိုျပီးလြမ္းေနမိတဲ့ ေန႔
တကယ္ေတာ့ ..
ဒီေန႔ဟာ
ခါတိုင္းလိုပဲ
အထီးက်န္တဲ့ ..ေန႔။

(ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔က ေရးခဲ့တဲ့ စာပါ။)