Sunday, August 08, 2010

ေစာင့္ရတဲ့ ညေန ...

တည္ထားတဲ့ ဟင္းရည္အိုးေလး …
ေႏႊးရင္းနဲ႔ ခမ္းခမ္းလာတယ္။

ထိုးထားတဲ့ ပန္းအိုးေလး …
မေမႊးေတာ့ဘဲ ႏြမ္းႏြမ္းလာတယ္။

အိပ္တန္းတက္မယ့္ ငွက္တအုပ္လဲ
ခပ္သုတ္သုတ္ ပ်ံသန္းေနၾကၿပီ။

လက္တံရွည္ရွည္ ပင့္ကူေတြကေတာ့ …
မ်က္ႏွာၾကက္ေထာင့္မွာ
ယက္ေဖာက္ရက္လို႔ ေကာင္းတုန္း။

ၾကည့္ရတာမ်ားလြန္းလို႔
နာရီလက္တံ ေျပာင္းျပန္သြားေနသလား
ေ၀၀ါး၀ါး ျဖစ္လာတယ္။

မြတ္သိပ္မႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့
ညေနရဲ႕ ေနေရာင္ဟာ
တစတစ ပါးပါးလ်လ်။

ျမက္ခင္းေတြကေတာ့ …
အရင္လို စိမ္းေနတုန္းပါပဲ ... ။
***
ေမဓာ၀ီ
၈၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၁၀
၀၀း၀၁ နာရီ
(ေစာင့္ရတဲ့ ညေနမ်ားစြာသို႔ ....)

တခါတုန္းက

7 comments:

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဟင္းရည္အုိးေလး.. ခမ္းခမ္းရင္းန႔ဲ မီးတူးသြားမွာ စုိးရိမ္ေနရတယ္။

ပန္းအုိးေလး... ကြဲပ်က္သြားမွာ စုိးရြ႔ံမိပါရဲ့။

ငွက္တစ္အုပ္က ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ပ်ံရမွန္းမသိျဖစ္ေနရင္ လမ္းျပၾကယ္ေလးလုိအပ္တယ္။

ပင့္ကူေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အားေလ်ာ့မဲ့ပုံမေပၚဘူး။

ဟုတ္တယ္။ နာရီေတြက ေက်ာက္ေခတ္ကုိ ဦးတည္ေနသလုိလုိဘဲ။

ညေနဆည္းဆာရဲ့ေရာင္နီ ႏုႏုေလးေတြလဲ ငပုပ္ဖမ္းခံထားရသလုိပါဘဲ။

ျမက္ခင္းစိမ္းေလးေတြကုိဘဲ အထျမန္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းရေတာ့မွာေပါ့။

၀ုိင္းဆုေတာင္းၾကရေအာင္။

ခင္မင္လ်က္
ကိုကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

ကုိေပါ said...

ေဆးလိပ္လည္းတုိ
ေနလည္းညဳိတဲ့
ညေနအုိႀကီးကုိေတာ့
ဟုိေလ...ေစာင့္ခ်င္ေသးဘူးေနာ္။ က်ေနာ္က ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတာ။

Anonymous said...

မေမဓါဝီ

ေစာင္႔ရတဲ႔ ညေနေတြကို ကဗ်ာေလး ဖတ္ၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာ မိပါရဲ႕

ကဗ်ာေလး အတြက္ေက်းဇူးေနာ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

pandora said...

ဘ၀ဆိုတာ ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းပဲလား။ တခါတေလလည္း ဘာကိုမွန္းမသိေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း အသက္ေတြလည္း ႀကီးလာေပါ့။

ညလင္းအိမ္ said...

ေစာင္႔ရျခင္းဘ၀မွ အျမန္ကင္းလြတ္ပါေစ အစ္မ
...

ျမက္ခင္းစိမ္းစိ္မ္းေလးေတြက ေျပာျပၾကမွာပါ ... း)

Anonymous said...

ၾကီးေမရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို ၾကိဳက္ပါတယ္ဗ်ာ
ၾကီးေမအတြက္
ျမိဳ႕သစ္ကဘ၀လမ္းေလွ်ာက္သူေတြ

့ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ဟိုးအေ၀းဆီက အိမ္အျပန္
ညေနခင္းမွာ လမ္းတေလွ်ာက္
စက္ဘီးတေဂ်ာက္ေဂ်ာက္နဲ႕
နင္းျပီးလို႕အိမ္အျပန္
မေႏြးဘဲ စားလည္း ဗိုက္ျပည္႔ရင္ျပီးတာဘဲလို႕
ေတြးျပီး စားၾကတယ္
မထိုးႏိုင္ဘဲထားတဲ့ ပန္းအိုးေလးကို ၾကည္႕ၾကည္႕ျပီး
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္
အိပ္တန္းတက္မယ့္ ငွက္တစ္အုပ္ကမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ ပ်ံသန္းႏိုင္ေသးတယ္
လက္တံရွည္ပင့္ကူေတြလို အခ်ိန္ျပည္႕႔ လႈပ္ရွားႏိုင္မွ ေတာ္ရံုၾကမယ္
ၾကည္႕စရာနာရီ မရွိသလို
ၾကည္႔ဖို႕မလိုတဲ့ အခ်ိန္ျပည္႕
ရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ ဘ၀ေတြ
တျဖည္းျဖည္း...တျဖည္းျဖည္း.....

ဆက္၍ေတြးပါ ၾကီးေမ

ခင္မင္စြာျဖင့္
seesein

khin oo may said...

မခံစားခ်င္ဘူး.