မေျပာမဆိုနဲ႔ က်မ ေပ်ာက္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းကို ရွင္းျပပါမယ္။ ဒီကို မလာခင္ က်မ မိဘေတြကို ကတိ တခု ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒီကို ေရာက္ရင္ ဘေလာ့ ျပန္မေရး ေတာ့ပါဘူး ဆိုတဲ့ ကတိပါ။ အဲဒီကတိက စက္တင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔ကေန ေအာက္တိုဘာ ၂၉- ရက္ေန႔ထိသာ တည္ခဲ့ပါတယ္။ စာမေရးရရင္ မေနႏိုင္တဲ့ က်မ ... မိဘေတြကို ေပးခဲ့တဲ့ ကတိကို ေဖာက္ဖ်က္ျပီး ဘေလာ့ ျပန္ေရးမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို က်မ အမ သိသြားပါေတာ့တယ္။
အဲဒီရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ... ဘေလာ့အျပင္ အင္တာနက္ အီးေမးလ္နဲ႔ မိုဘိုင္းဖုန္း အသံုးျပဳခြင့္ပါ ရပ္နားျခင္း ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္ေနေပမဲ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ မရပ္တည္ႏိုင္ေသးတဲ့ က်မ အေနနဲ႔ သူတို႔ကို လြန္ဆန္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်မ ဘေလာ့ေရးျခင္းကို ရင္နာနာနဲ႔ ရပ္နားထားရတာပါ။
အခုလား ... လိုင္ဘရီကေန ... ခဏလာသံုးေနတာပါ။ ဒီလိုပဲ က်မက အမိန္႔ဆို ဖီဆန္တတ္တဲ့ အက်င့္နဲ႔ လက္တလံုးျခား လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးက က်န္ေသးေတာ့ ဒီစာကို ေရးျပီး တင္လိုက္တာပါ။
ေမာ္ဒရိတ္လုပ္ထားတဲ့ ကြန္မန္႔ေတြကို က်မကိုယ္စား တင္ေပးေနတဲ့ ကိုေစးထူးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္လည္း က်မဘေလာ့ေလးကို ဆက္ျပီး ေစာင့္ေရွာက္ ထားေပး ပါဦး။
အားလံုးကို ခဏႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြး ညွိႏႈိင္းျပီး နားလည္မႈ ျပန္ရတဲ့အခါ .... ဘေလာ့ေလးဆီ ျပန္လာခဲ့ပါမယ္ ... ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ ့.... .... ....
မတတ္သာလို႔ ခပ္ခြါခြါ ေနရပါဦးမယ္ ...။
ေမဓာ၀ီ
၂၁၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္
24 comments:
မေမ စာေတြျပန္ေရးလုိ႕ ၀မ္းသာရတာမွ မၾကာေသးဘူး အခုလုိ ခဏနားရဦးမယ္ဆုိေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ျပန္လာမယ့္ေန႕ ကုိ ေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္။
စိတ္မေကာင္းဘူး မေမေရ။ စာေမးပြဲရွိလို႕ စာမေရးျဖစ္တာ ထင္ေနတာ။ အျမန္ဆုံး ျပန္ေရးႏိုင္ပါေစ မေမ။
I think you're in UK. So, how come your parents can control your use of email and mobile phone? I've come across your blog only two weeks ago and I've been enjoying myself reading your old posts. I was surprised when I didn't find any comments regarding our "saffron revolution". Only now I realize you'd been gagged by your family. Is it because you're connected to the generals? Or are your parents worried about your safety?
ေမရယ္...တို႔က စာေမးပြဲမ်ား ေျဖေနရလားလို႔။ မနက္႐ုံးေရာက္တာနဲ႔ ေမ့Blogနဲ႔ နိဒါန္းစတာမို႕ postအသစ္ေလးေတြ မေတြ႕ရတိုင္း ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာနဲ႕...။ မိဘေတြနဲ႔ နားလည္မွူ အျမန္ဆံုးရပါေစလို႕။ အရမ္းလြမ္းေနမယ္။ Take Care ေမ။
မေမ --- ပို ့စ္ ကို ဖတ္ျပီး လြမ္းသြားတာဘဲ ။
So Sad!
it's so rubbish... so bureaucrat...
email me how can i contact u...
let's find solution together for some problem... :(
မၾကာခင္စာအျမန္ ျပန္ေရးနုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။
Buddha Bless u always!
I think your parents are not wrong in doing so. I myself have a younger brother whom I am supporting the education and so I prefer him not to spend time on those blogs. Blogs are fine, if you use as a tool to express your feeling, improve your writing (both English and Burmese), polish style, etc.. But to waste time in blogging is something parents or guardians would found it offensive.
လြမ္းလြန္းလို႔ အိပ္ယာေပၚ ဂၽြမ္းပစ္ ပစ္ထိုးေနမိတယ္ဗ်ာ။ ဟဲ
မေမ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ. ခု လို စာေရးတာကို ရပ္တန္႔ရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလိုလားပါဘူး။ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္တိုင္ ရပ္တည္ႏိုင္မည့္ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
မေမ မိဘေတြကိုလည္း ဥပမာ စာသားေလး လက္ေဆာင္ေပးပို႔ခ်င္ပါတယ္ ..
မိဘေတြက ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈထဲမွာပါတဲ့ လူငယ္ေတြကို ဟန္႕တားေနၾကတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္၊ မဟန္႕တားၾကပါနဲ႕၊ ကိုယ္ေၾကာက္လို႕ ကိုယ့္သားသမီးေတြပါ ေၾကာက္ဖို႕ သင္ေပးတယ္ဆိုရင္ သိပ္ျပီးဆိုးတာေပါ့၊
(အဖဲြ႕ခ်ဳပ္႐ံုး။ ဟိုပံုး ၁၂-၂-၈၉)
ကမၻာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘလ္ဆုရွင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ေလးစားလ်က္
မင္းမင္း
Hi May,
I am sorry to hear that. I like your blog.I'll be waiting........
Good luck!
ေပ်ာက္ေနတာ ဒါေႀကာင့္ကိုး။ ျပန္လာလို ့ရမဲ့ေန ့ေမွ်ာ္
ေနမယ္ေနာ္။ အိမ္နဲ ့ေသခ်ာညိွႀကည့္ပါအုန္း။ လြမ္းေနမယ္ မေမေရ
ခ်က္ထားတဲ့ဆြမ္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ့္ပံုပဲ။ ဦးဇင္းတို႔ေတာ္ဘုဥ္းခ်င္လာၿပီ။ ကဲကဲၾကံဳရင္လာလည္ပါအံုး။ http://ashinmettacara-eng.blogspot.com/
http://ashinmettacara.blogspot.com/
I am sorry to hear this. You are a good writer. Time is precious and blogging is addictive.
I only do it as a duty for my country and also because I am not a student and I do not work.
For young students and workers they should be disciplined.
Thus I have to agree with your family.
ၾကည့္စမ္း….တုိင္းျပည္မလြတ္လပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္နစ္နာသလဲဆုိတာ အခု လက္ေတြ႕ဘဲ။ စာေရးေကာင္းတဲ့လူတေယာက္ သူ႔ရဲ႕ ေတာက္ေျပာင္တဲ့ အရည္အေသြးေတြကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္မရရွာဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ တုိင္းျပည္မွာ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္မိဘက အလကားေန ရင္း ကုိယ့္သားသမီးထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္ကုိ ပိတ္ပင္ပါ႔မလဲ။
သည္ေတာ့ လူေတြ သူစိတ္ပါ၀င္စားရာ၊ အားသန္ရာ (Pursuit of Happiness) ကုိ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ႏုိ္င္တဲ့ အေျခအေနကုိ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ဖန္တီးေပးၾကရမယ္။ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ဘုိ႔ အားသြန္ခြန္စုိက္ ႀကိဳးပမ္းၾကရေအာင္။
မေမေရ
သဲလည္း မအားတာနဲ႔ မလာျဖစ္လို႔ အခုမွပဲ သိေတာ့တယ္။ ျမန္ျမန္အဆင္ေျပပါေစ အမ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေမပ်ိဳ
မမေရ....အားလံုး အဆင္ေၿပပါေစေနာ္။
မေမက တကယ္ပဲဗ်ာ. လံုး၀ေတာင္ ျပန္မလာေတာ့ဘူး။ း(
I donot understand your situation why your parents block your doing bloggers. Do they afraid of military gov?
You web is nice to see your feeling and some informations that people may interested.
Anyway, do your best.
မမေရ....ၿမန္ၿမန္ၿပန္လာႏိုင္ပါေစလို႕ ရတနာဆုေတာင္းေပးပါတယ္
ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ပါ အစ္မ :)
i support ur blog just like many other MEs.
_________________________
Make my word a crime
I will cry out louder
Silence my voice
I will find another
Make my voice a crime
I will create a new one
Hunt me down
I will find a new place to hide
Lock me away
Tens will rise to take my place
You cannot silence me
You cannot stop me
I and my kind are forever.
Ø
_________________________
မေမ…
ဘယ္ေတာ႕ျပန္လာမလဲ လာလာၾကည္႕တာပါ..
အဆင္ေျပပါေစရွင္..
Post a Comment