သစၥာ ... ဆုေတာင္း

“သစၥာ” ဆိုတာ မွန္ကန္ျခင္း … တဲ့။ မွန္ေသာ စကားကို ဆိုျခင္းဟာ သစၥာ … လို႔ ဆိုၾကတယ္။ သစၥာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘုရားေဟာ ဇာတ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ခဲ့ မွတ္ခဲ့ နာၾကားခဲ့ ဖူးပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ က်မ စိတ္ထဲ စြဲေနတာကေတာ့ … ဘုရားေလာင္း ငံုးမင္း ဇာတ္ေတာ္ ပါပဲ။

ဘုရားေလာင္း ငံုးမင္းဟာ အဟိတ္ တိရစၧာန္ပင္ ျဖစ္လင့္ကစား မွန္ေသာ စကားကို ဆိုျပီး သစၥာ ျပဳတာေၾကာင့္ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ ေနတဲ့ သက္မဲ့ ေတာမီးႀကီးေတာင္ ျငိမ္းသြားခဲ့ရတယ္ ဆိုတဲ့ ၀႗သုတ္ ဇာတ္ေတာ္ကို အားလံုး သိျပီး ျဖစ္မွာပါ။ က်မ ပရိတ္ရြတ္တဲ့ အခါတိုင္း ၀႗သုတ္ ေရာက္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ သစၥာပါရမီေတာ္ႀကီးကို အလြန္ကို ၾကည္ညိဳ မိပါတယ္။

ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ ၀႗သုတ္ ျမန္မာျပန္ကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါရေစ။

ေလာက၌ သီလတရား, သစၥာတရား, စင္ၾကယ္သည္၏ အျဖစ္, ေမတၱာ, က႐ုဏာ တရားမ်ား ရွိၾက၏။ ထို တရားမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေသာ သစၥာတရားျဖင့္ ထူးျမတ္ေသာ သစၥာဆိုမႈကို ငါျပဳေပေတာ့အံ့။

ငါသည္ တရားေတာ္၏ အစြမ္း အာႏုေဘာ္ကို ဆင္ျခင္ျပီးလွ်င္ ေရွးအတိတ္ က ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို ေအာက္ေမ့လ်က္ သစၥာ၏ အစြမ္းကို အားကိုးျပဳကာ သစၥာဆိုမႈ ျပဳခဲ့ေပျပီ။

ငါ့့အား အေတာင္မ်ား ရွိေန၏၊ ပ်ံကား မပ်ံႏိုင္။ ေျခေထာက္မ်ား ရွိေန၏၊ သြားကား မသြားႏိုင္။ ငါ့အမိအဘတို႔လည္း အသက္ေဘးေၾကာင့္ ေရွာင္ေျပး ထြက္ခြါ ၾကကုန္ၿပီ။ အို … ေတာမီး … ျပန္၍ လွည့္သြား ေရွာင္ရွားပါေလ။

ငါဘုရားသည္ သစၥာဆိုမႈ ျပဳအပ္သည္ ရွိေသာ္ ျပဳသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ မီးသည္ ေရသို႔ ေရာက္ေသာ္ ျငိမ္းေအးရသကဲ့သို႔ ႀကီးမားေသာ အရွိန္အလ်ံ ရွိေသာ ေတာမီးသည္ တဆယ့္ေျခာက္ပယ္စာ အကြာအေ၀းတိုင္ေအာင္ ေရွာင္ကြင္း ျငိမ္းေအး ေလသည္။ ငါ၏ သစၥာႏွင့္ တူေသာ တရားကား မရွိေတာ့ေပ။ ဤသစၥာမႈသည္ ငါဘုရား၏ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္လာရေသာ သစၥာပါရမီေတာ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
***
အခု … ဒီေန႔ ဒီရက္လို က်မတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ (၆၀) ႏွစ္ျပည့္ လြတ္လပ္ေရး ေန႔ အခါသမယမွာ … က်မလည္း ၀႗သုတ္ကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးကာ သစၥာျပဳ ဆုေတာင္း ခ်င္ပါတယ္။
က်မ ဆိုတဲ့ သစၥာ မွန္ကန္ပါက … …. …. …. …. …. ။
***
သစၥာ … ဆုေတာင္း

ေရွးသေရာအခါ
သစၥာစကား ျမြက္ၾကားဆုေတာင္း
ဘုရားေလာင္း ငံုးမင္း
ဇာတ္ေတာ္တြင္းမွာ
ဤသို႔ ၾကားနာ ခဲ့ရသည္။

“ငါ့မွာ ...
အေတာင္ရွိပါလ်က္ ... အပ်ံခက္၏။
ေျခရွိပါလ်က္ ... အသြားခက္၏။
ငါ့မိဘမ်ား
ငါ့အားစြန္႔ခြါ သြားေသာအခါ၀ယ္
ငါ့၌ ဘယ္မွာ အားကိုးရာ မရွိ
နတၳိ။

ဤသည့္ သစၥာ မွန္ကန္ပါက
ကင္းပေတာမီး ျငိမ္းေစသတည္း ...”

ငွက္ငယ္ သစၥာ
ဆံုးေသာခါ၀ယ္
ဟုန္းဟုန္းေလာင္ျငီး
ထိုေတာမီးသည္
႐ုတ္ျခည္း ကြယ္တိမ္း
ျငိမ္းေလ၏။

ယေန႔ခ်ိန္ခါ ဤေခတ္မွာကား
ျမန္မာျပည္သား လူအမ်ားသည္
စြမ္းအား ရွိလ်က္ … လုပ္ေဆာင္ခက္၏။
ဉာဏ္ရွိပါလ်က္ … ၾကံစည္ခက္၏။
ပါးစပ္ရွိလ်က္ … ထုတ္ေဖာ္ခက္၏။
ေျခရွိပါလ်က္ … အသြားခက္၏။
နားမ်ားရွိလ်က္ … အၾကားခက္၏။
မ်က္စိရွိလ်က္ … အျမင္ခက္၏။
ပန္းတိုင္ရွိလ်က္ … အလွမ္းခက္၏။

ဤသည့္ သစၥာ … မွန္ကန္ပါက
ငါတို႔ ျပည္သား လူအမ်ား၏
ႏွလံုးသားထဲ ေလာင္ျမိဳက္စြဲသည့္
ဖြဲမီးႏွင့္တူ ေသာကအပူသည္
ေရွာင္ခြါကင္းေ၀း ျငိမ္းေအးေစလ်က္
လြတ္လပ္ျခင္းအမွန္
ရရန္ေတာင္းဆု … သစၥာျပဳပါ၏ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၄၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၀၈
၁၇း၁၀ နာရီ

(ျမန္မာျပည္၏ ၆၀-ႏွစ္ျပည့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔သို႔ … )