Tuesday, February 08, 2011

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ၏ တ်ာခ်င္းမ်ား

မေန႔ကပို႔စ္ရဲ႕ ကြန္မန္႔မွာ ကိုသစ္နက္ဆူးက ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာရဲ႕ ထန္းတက္သမားဖြဲ႔ တ်ာခ်င္းရွိရင္ တင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားတာ ေတြ႔ရလို႔ က်မအတြက္ေတာ့ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်သလို ၀မ္းသာသြားမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေလာက္က က်မဆီ အေဖပို႔ေပးထားတဲ့ "ျမန္မာကဗ်ာေရြးခ်ယ္ခ်က္နဲ႔ ရတုေရြးခ်ယ္ခ်က္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးထဲမွာ အဲဒီကဗ်ာေတြ ရွိေနတဲ့အျပင္ က်မကလဲ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ ေရးတဲ့ တ်ာခ်င္းေတြကို သိပ္ႀကိဳက္လို႔ ဘယ္အခ်ိန္ ဘေလာ့မွာ တင္ရမလဲ ေခ်ာင္းေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ေရွးကဗ်ာမ်ဳိးေတြကို စိတ္၀င္စားတဲ့သူကနည္းေတာ့ တင္ဖို႔ နည္းနည္း လက္တြန္႔ ေနမိတယ္။ ခုေတာ့ ေတာင္းဆိုသူ ရွိလာတာေၾကာင့္ ဘယ္သူဖတ္ဖတ္ မဖတ္ဖတ္ ကိုသစ္နက္ဆူး တေယာက္ဖတ္လဲ မနည္းပါဘူးလို႔ စိတ္ထဲေတြးရင္း ဒီကဗ်ာေတြ တင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။




ျမင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ စာအုပ္ကေလးက ျခရဲ႕ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ သနားစဖြယ္ အလွကင္းမဲ့ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အထဲက ကဗ်ာေတြကေတာ့ က်မအတြက္ အလြန္အဖိုးတန္တဲ့ ကဗ်ာေတြပါပဲ။ သိပ္ႀကိဳက္လို႔ ထပ္တလဲလဲ ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ကေလးပါ။ ဒီကဗ်ာေတြ တင္ခ်င္လြန္းလို႔ ကိုသစ္နက္ဆူး ေတာင္းဆိုတဲ့ ထန္းတက္သမားဖြဲ႔ တ်ာခ်င္းအျပင္ ေက်ာင္းတုန္းက သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လယ္သမားဖြဲ႔နဲ႔ တခါမွ မသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆင္ဖမ္းသမားဖြဲ႔ တ်ာခ်င္းေတြပါ ၀မ္းသာအားရ တင္လိုက္ပါတယ္။ ဆင္ဖမ္းသမားဖြဲ႔ကလဲ ဖတ္ရတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါပဲ။ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာဟာ ဘုရင္ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ခံရသူတဦး ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔ကဗ်ာေတြဟာ အေျခခံလူတန္းစားကို ကိုယ္စားျပဳ ေရးဖြဲ႔ထားတာမို႔ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြ ဖတ္ရတာထက္ ပိုၿပီး ႏွစ္သက္မိတယ္။ တ်ာခ်င္း သံုးပုဒ္အျပင္ ကဗ်ာစာအုပ္ရဲ႕ ေရွ႕ဆံုးမွာပါတဲ့ စာဆိုရွင္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကိုလဲ bonus အျဖစ္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္းဆိုသူ ကိုသစ္နက္ဆူးႏွင့္တကြ ျမန္မာေရွးကဗ်ာေတြကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားသူ အားလံုးအတြက္ပါ။

***

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ အတၳဳပၸတၱိ

ေႏြဦးကာလ၊ ျမဴထေသာခါ-ခ်ီ ထန္းတက္သမားဖြဲ႔ တ်ာခ်င္းေရးသူ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာမွာ ၁၀၃၄-ခုႏွစ္တြင္ နန္းတက္ေတာ္မူေသာ အင္း၀ဘုရင္ အဂၤါမင္း လက္ထက္ ရတနာပူရ အင္း၀ၿမိဳ႕၌ ဖြားျမင္၍ ၁၀၆၀-ျပည့္ႏွစ္ နန္းတက္ေသာ စေနမင္း လက္ထက္တြင္ စုေရးစုကိုင္ အျဖစ္ျဖင့္၎၊ အိမ္ေရွ႕အခ်ီေတာ္သား အျဖစ္ျဖင့္၎၊ ၁၀၇၆-ခုႏွစ္ နန္းတက္ေသာ မွန္နန္းရွင္ေခၚ တနဂၤေႏြမင္း လက္ထက္တြင္ ေဂါပလာမွဴး ရာထူးျဖင့္၎၊ ၁၀၉၅-ခုႏွစ္ နန္းတက္ေသာ ဟံသာ၀တီေရာက္ မင္းတရားႀကီး လက္ထက္တြင္ အိမ္ေရွ႕မင္း၏ အခ်ီေတာ္အျဖစ္ျဖင့္၎၊ ဘယေက်ာ္သူဘြဲ႔, မင္းရဲ မင္းလွေက်ာ္ထင္ဘြဲ႔ ေပး၍ အသည္၀န္ႀကီးရာထူးျဖင့္ ခ်ီးျမႇင့္ခံရသည့္ျပင္ ဇလြန္ၿမိဳ႕ကိုလည္း စားရသည္၊ ထို႔ေနာက္ နတ္သွ်င္ေနာင္ဘြဲ႔, ပေဒသရာဇာဘြဲ႔, ၿမိဳ႕တြင္းရွင္ဘုရင္ဘြဲ႔တို႔ျဖင့္ ခ်ီးျမႇင့္ခံရျပန္ေသာေၾကာင့္ စာဆိုရွင္ႀကီးကို ပေဒသရာဇာ-ဟု အမ်ားေခၚေ၀ၚ သမုတ္ျခင္း ျဖစ္သတည္း။

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ၏ တ်ာခ်င္းမ်ား
***
ထန္းတက္သမားဖြဲ႔

ေႏြဦးကာလ၊ ျမဴထေသာခါ။
ရင္းေထာင္ ရင္းဆြဲ၊ ေဆာင္ျမဲအိုးလြယ္ကာ။
ထားႏွီး ထက္စြာ၊ ခါးမွာခ်ပ္လ်က္၊
ထန္းပြင့္ ထန္းခိုင္၊ ရႊန္းၿမိဳင္ၿမိဳင္၊
ကလိုင္သာလြယ္လို႔၊ တက္-သည္ႏွင့္ေလး။ … ။

ထန္းပင္ ထန္းလက္၊ ထန္းရြက္ကယ္ ေ၀ေ၀။
စင္ေအာင္ ခုတ္ထစ္၊ ႏုျမစ္ကယ္ ထန္းဦးေရ။
မယားငယ္ေဆြ၊ ထန္းေရသိမ္းဆည္း။
သားေျမးဟစ္ေၾကာ္၊ ေခြး၀က္ကယ္ေခၚ၊
ထန္းေလွ်ာ္သာ ယုန္ပိုက္စည္းငယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

ေခၚသံ႐ိုက္ဟည္း၊ လူလည္းေၾကာ္ျငာ။
ေခြးဟစ္ လူဟစ္၊ ခတ္ပစ္ကယ္ ေျခာက္ေသာခါ။
ပတတ္ကယ္ ယုန္, ခါ၊ ေတာမွာရွိၾက။
ငံုး, ၾကက္ကယ္ ဖြတ္, ေျမြ၊ ၀ံပုေလြ၊
မေန ထြက္လာၾက-သည္တည့္ေလး။ … ။

၀မ္းသာအားရ၊ မယားကတသြယ္။
ဟင္း႐ြက္ ဆိုးေကာင္း၊ ေသာင္းေျပာင္း ေရာ၍လြယ္။
လင္က တသြယ္၊ ယုန္ငယ္က-စ။
ေတာသတၱ၀ါ၊ ေတြ႔တိုင္းကိုသာ၊
အိတ္မွာသာ ယူ၍ခ်-သည္ႏွင့္ေလး။ … ။

သို႔ႏွင့္ေရာက္က၊ ခဏေအာင့္လွ်င္။
တံစို႔ထက္ႏွင့္၊ ထန္းလ်က္ဖိုမွာကင္။
ဟင္းအိုးဆူလွ်င္၊ အကင္ခတ္ၿပီး။
အိုးကင္းႏွင့္ေလွာ္၊ ေရႏွင့္ေၾကာ္၊
မိုးေမွ်ာ္ င႐ုတ္သီး-ငယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

ႏွီးေဒါင္းလန္းႀကီး၊ ခူးၿပီးေသာခါ။
သမီးႏွင့္သား၊ မ်ားလို႔ မ၀င္သာ။
ဒူးတဖက္သာ၊ တြန္းကာဖယ္လ်က္။
သူ႔ထက္ငါေလ၊ စားေတာ့မည္ေ၀၊
စေပသာလွ အုန္းခြက္-ကယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

ငံု႔လ်က္ ကိုယ္စီသာ၊
ဆုပ္ကာေလြးေတာ့သည္။
ၿပီးလွ်င္ ေရမရွာ၊
ေခြးသာေကၽြးေတာ့သည္။ … ။
***

လယ္သမားဖြဲ႔

သန္ကာလ၊ မိုးက်တည့္လွ်င္။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ မယားႏွင့္ ေဆြငယ္လင္။
လက္တြဲငယ္ ေျခငင္၊ ကိုယ္တြင္ အ၀တ္။
ပုဆိုးအက်ႌ၊ စုတ္ျပဲၿပီ၊
ခ်ည္နီေဗာင္း တြတ္တြတ္-ကယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

မိုးေရစြတ္လို႔၊ အ၀တ္ကယ္မပါ။
သားသမီးကို၊ ကိုယ္ထီးေပြ႔လို႔သာ။
ေဆးတံတထြာ၊ ကုိက္ကာထြန္ရင္း။
လယ္ကြက္တခြင္၊ ထြန္ေရးငင္၊
ေရ၀င္ ပုစြန္တြင္း-ငယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

ဖားေပါင္စင္းငယ္၊ ျခင္းပလိုင္း၀ယ္။
ခ႐ု ပီေလာ၊ ေရာေႏွာ၍သာလြယ္။
ဟင္းရြက္ကယ္ ႏုနယ္၊ တသြယ္ ကန္စြန္း။
ဆူးပုပ္ကယ္ ကင္းပံု၊ အလံုးစံု၊
ဖူးငံုသာ ေရာ၍ျပြမ္း-သည္ႏွင့္ေလး။ … ။

ခ်ဳိလည္း ခ်ဳိလြန္း၊ ရည္ရႊန္းမ်ားစြာ၊
ၾကံဟင္း ႂကြက္နားေပါင္း၊ ေသာင္းေျပာင္းေရာ၍သာ။
အိမ္သို႔ေရာက္ခါ၊ လ်င္စြာ ခ်က္ျပဳတ္။
ထမင္းကပူ၊ ဟင္းကပူ၊
႐ွဴ႐ွဴသာ ရွမ္းင႐ုတ္-ကယ္ႏွင့္ေလး။ … ။

အလုပ္ကယ္ ဧရာသာ၊
ငံု႔ကာေလြးေတာ့သည္။
သားေျမးငယ္ မာခ်ာ၊
ဘယ္ညာ ေထြးေတာ့သည္။

***

ေတာဆင္ဖမ္းဖြဲ႔

(၁)
၀သန္ကာလ၊ ၀ါလကၽြတ္ခါ။
ေအာက္မားတို႔တမ္း၊ ရႊင္၀မ္း ဓမၼတာ။
ဆင္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ညီညာ ေဆာ္ႏႈိး။
မွဴးကဲစီမံ၊ ရိပ္ျခည္သံ၊
ျမဲျမံရႊင္အား ႀကိဳး-ပါလို႔ေလး။ … ။

တိမ္ညင္ငယ္တင့္ႏိုး၊ က်င့္႐ိုးငယ္ စံုစီ။
တေရာ္ ကင္ပြန္း၊ ပ်ံ႕မႊန္းေမႊးလႈိင္ညီ။
ျဗဟၼာငယ္ သံခ်ီ၊ ေအာင္ၿပီေလ ေဆာ္ေႂကြး။
ကိုးတြင္း ကိုးကန္၊ ေရသန္႔ႃပြန္၊
မႏၲန္ မန္းမႈတ္ ေဆး-ပါလို႔ေလး။ … ။

နတ္စာ ျပဳေရး၊ သေႏၲးငယ္ ၿဂိဳဟ္စာ။
အုန္း ၾကံ ငွက္ေပ်ာ၊ မုံ႔ေရာ ပ်ားသကာ။
ၾကက္ ၀က္ကယ္ ဟင္းလ်ာ၊ ေသစာ ဖိုမ။
ပရေမ သူရိန္၊ နတ္ဥတိန္၊
တင္ခ်ိန္ ပူေဇာ္ သ-ပါလို႔ေလး။ … ။

ၾကပ္မႀကီးသူ။
ေတာင္၀င္စခန္း၊ ေဆာ္ျမန္းႏႈတ္သံၾကဴ၊
ျမင္းေတာ္သည္လူ၊ အတူငယ္မျခား။
တသင္းေစ့ကာ၊ တေယာက္ကယ္ပါ၊
မွန္စြာ အပ္ကာထား-ပါလို႔ေလး။ … ။

စံုျပားရဂံုတြင္၊
၀င္ခ်ိန္နီးေတာ့သည္။
ေဆာင္ဆုျမြက္ကာပန္၊
ေအာင္သံျခီးေတာ့သည္။

(၂)
ေတာ၀င္ပါျမဲ၊ ခၽြန္းစြဲငယ္ ထား,လွံ။
ဘယားအိတ္ဗူး၊ မီးကူးမႈိ႔ ေဆးတံ။
ႏွစ္ဦးငယ္ ေတာယံ၊ စိတ္ၾကံ ပယ္ခင္း။
ဟိုင္းဆင္ တည္ဆင္၊ ေတြ႔ျပန္လွ်င္၊
ေရွာင္အင္လြတ္ရာ ကြင္းရေလး။ … ။

စြယ္မုန္ဟန္ခင္း၊ လွ်ံ၀င္း မာတင္။
ေတြ႔လွ်င္ ဆြတ္မူး၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးစိတ္ရႊင္။
မယားငယ္ အိမ္ရွင္၊ ဆံပင္ဖားလ်ား။
မခ်အပ္စြာ၊ မဂၤလာ၊
ေရွာင္ရာ လက္ထပ္မ်ား-ကိုတည့္ေလး။ … ။

ပုန္းရည္ေတာင္းစား၊ သြားလားအိမ္ရာ။
ေလာ္လည္တခန္း၊ ကူးသန္းမက်င့္ရာ။
ေဆြရင္းငယ္သူငါ၊ ဘာသာလက္ဆြဲ။
ကၽြမ္း၀င္က်ီစယ္၊ ျပဳရာဘြယ္၊
ပစ္ပယ္ ေရွာင္ၾကဥ္ျမဲ-ကိုတည့္ေလး။ … ။

ထား,လွံ ကိုင္စြဲ၊ ထီးလဲ ေဆာင္းကာ။
ျမင္း, ဆင္ စီးနင္း၊ ရြာတြင္း မ၀င္ရာ။
မင္းေစ ငင္ကာ၊ ပူဆာေလာင္ျပင္း။
ေႂကြးျမီအပ္ႏွံ၊ မေတာင္းခံ၊
ေရွာင္ရန္ အခင္း-ကိုတည့္ေလး။ … ။

ေၾကာင္းခ်င္း သိသာေအာင္၊
ပံုေဆာင္ခင္းေတာ့သည္။
ေဘးေပါင္း အႏၲရာယ္၊
ပယ္ေရွာင္ ကြင္းေတာ့သည္။

(၃)
ဆိုရာ ဆိုမွ်၊ ေၾကာင္းစကုန္စင္။
လကၤာတထူး၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးဆြဲကာစင္။
မွဴးကဲစီရင္၊ ေရွာင္အင္ ျပစ္ကင္း။
က်ားကိုက္ကယ္သာ၊ မစားရာ၊
ဆူးပါ ကင္ပိမ့္ဟင္း-ကိုတည့္ေလး။ … ။

စံုေျခၿမိဳင္တြင္း၊ ႀကိဳင္သင္းဘြယ္သာ။
ထြက္၀င္ရွာသြား၊ ညာဖ်ား ေတာကႏၲာ။
ေရွ႕သြားေနာက္သာ၊ ေျခရာမွတ္ထား။
သစ္ခက္ကယ္ခ်ဟန္၊ ျပျမဲမွန္၊
စိတ္သန္လြန္ႀကိဳးစား-သည္ႏွင့္ေလး။ … ။

လွည့္ပတ္ကယ္ သြားလား၊ ေတြ႔ညားသာၾကည္။
မႈကဲထံရင္း၊ မႂကြင္းျပန္ရာသည္။
ေမးျမန္းေဖြႏွည္၊ တည္တည္ေအာက္မား။
နံနက္ကယ္ လင္းေရာင္၊
သန္မိုက္ကယ္ေလွာင္၊
ခ်ည္ေႏွာင္တြဲခံ-ပါလို႔ေလး။

ဆင္စိမ္းေျပာျငား၊ ေတာျပားစံုခြင္။
ပဟိုရ္သံ-မွီး၊ ႐ိုက္တီး သံုးခ်က္တြင္။
ရြာနီးငယ္တျပင္၊ တင္ရန္ မုံ႔ငါး။
ပြဲႏွီး နတ္ရကာ၊ စံုစြာ ေပးရျငား-သည္ႏွင့္ေလး။

မမွားပ-သကာ၊
ဣႏၵာကိုးေတာ့သည္။
ေအာင္ဆု တိုင္ေလွ်ာက္ပံု၊
ရွိစံုမိုးေတာ့သည္။
***


မွတ္ခ်က္ ။ ... ။ မူရင္းစာအုပ္၏ သတ္ပံု သတ္ညႊန္း ပုဒ္မ ပုဒ္ျဖတ္အတိုင္း ႐ိုက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

22 comments:

pandora said...

အခ်ိဳရွာသကာေတြ႕ဆိုသလိုပါပဲလား

Anonymous said...

ၾကီးေမ
ေက်းဇူး အရမ္းႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ကဗ်ာေတြဘဲဗ်ာ
ေက်ာင္းစာအေနနဲ႕သင္ခဲ့ရတယ္ဆိုေပမယ့္ စာလို႕မထင္ခဲ့ပါဘူး။ တင္ေပးတဲ့ တကယ္ကို ေက်းဇူးပါ။

ခင္မင္တဲ့
seesein

ေယာနက္သန္ said...

တကူးတက တင္ေပးတာေက်းဇူးပါ။ ေနာက္လည္း အားေပးဖို႕ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါေၾကာင္း....

Anonymous said...

Thank u" May"
I also love n still often recite these two Trachins(Htan thama n lel thama).I was born a little town on bank of Chindwin river that is famous for htanthee mot n htanyat.BTW i like SHIN NYEIN MAE's aichin too.If u also like n have them, share me pls.


Anyarthu Gyidaw

Anonymous said...

Thank U " May"
I also like first two Trachins.My native twon is famous for Htan thee mot n Htanyat.I haven't been there almost 20 years.BTW i like SHIN NYEIN MAE's Aichin too.If u like n have them,share me pls.


Anyarthu Gyidaw

ညီလင္းသစ္ said...

ဝန္ႀကီး ပေဒသရာဇာရဲ႕ တ်ာခ်င္းေတြကိုေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္၊ ထန္းတက္သမားဖြဲ႕ကို ေက်ာင္းမွာ သင္ခဲ့ဖူးတယ္၊ လယ္သမားဖြဲ႕ကေတာ့ အေမ႐ြတ္ျပလို႔ ခဏခဏ ၾကားဖူးခဲ့တယ္၊

တစြန္းတစကေန တစုတစည္းထဲ ျဖစ္သြားေစလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ..။

မိုးစက္ပြင့္ said...

ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ေတြ မေရးဘဲ ေအာက္ေျခလူတန္းစားဘ၀ကိုသာေရးဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ ၀န္ၾကီး ပေဒသရာဇာကို ေလးစားၾကည္ညိဳမိပါတယ္။ ပထမဆံုးအပုဒ္ကို ငယ္ငယ္က သင္ဖူးလို႕ တပိုင္းတစမွတ္မိေနေပမဲ့ ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိုသစ္နက္ဆူးေရာ၊ အပင္ပန္းခံျပီး ျပည့့့္ျပည့္စံုစံု တင္ေပးတဲ့ မေမကိုေရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေမဓာ၀ီ said...

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာရဲ႕ တ်ာခ်င္းေတြကို ႏွစ္သက္ၾကလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္။ မွတ္ခ်က္ေလးေတြ အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။
အညာသူ ဂ်ီးေဒၚေတာင္းထားတဲ့ ရွင္ညိမ္းမယ္ အိုင္ခ်င္းတပုဒ္လဲ ေတြ႔ထားပါတယ္။ အဆင္ေျပရင္ တင္ေပးပါမယ္ေနာ္။

မင္းထက္ said...

အမေလးဗ်ာ၊ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာရဲ႕ တ်ာခ်င္းေတြကို ႀကိဳက္တဲ့လူေတြ တယ္ေပါေနပါလား။ အဲဒီထဲ မင္းထက္လည္းပါတယ္ဗ်ိဳ႕။ မင္းထက္ပါတာက အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ ေတာင္သမန္ရြာဖက္ေရာက္တိုင္း မ်ိဳခဲ့ဖူးတဲ့ ထန္းေရခ်ိဳျမျမေလးေတြနဲ႔ ျမီးစရာ ႂကြက္ေကာင္လံုးေၾကာ္ေတြကို သတိရမိလို႔ပါဗ်ာ့။ ညီမေလးတစ္ေယာက္ လက္မေညာင္းမခ်င္း ေရွးကဗ်ာေတြ အြန္လိုင္းအေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါေစဗ်ား။

ဟန္ၾကည္ said...

၀မ္းသာလိုက္တာ...တကယ္ပါ...၀န္ႀကီးရဲ႕ တ်ာခ်င္းေတြကို သေဘာက်ေပမယ့္ ေႏြဦးကာလနဲ႔၊ ၀သန္ကာလခ်ီ တ်ာခ်င္းႏွစ္ပုဒ္၊ ေလွသမားဖြဲ႕႔တစ္ပုဒ္ကိုပဲ ဖတ္ဖူးတာမို႔ လိုက္ရွာေနမိတာ အခုမွပဲ ဆိုက္ဆိုက္ႃမဳိက္ျမဳိက္ လာေတြ႕ေတာ့တယ္...က်န္တဲ့ရတုေတြကိုလည္း ဆက္တင္ေပးဖုိ႔ အားနာနာနဲ႔ request လုပ္ပါရေစ...

အဂၤါေမာင္ said...

အင္း၀ဘုရင္ အဂၤါမင္းလက္ထက္ဆုိတာကုိ အင္း၀ဘုရင္ အဂၤါေမာင္လက္ထက္လုိ႔ မ်က္စိမွားၿပီး ဖတ္လုိက္မိတယ္။ နာမည္တူလဲ ရွိတတ္ပါ့လုိ႔ ေအာက္မိလုိက္ေသး။

ကုိသစ္နက္ဆူးတစ္ေယာက္ထဲ ေရွးကဗ်ာကုိ ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဂၤါေမာင္တုိ႔လုိ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္လူေတြလဲ ႀကိဳက္ပါ့။
2/08/2011 5:32 PM

သစ္နက္ဆူး said...

ညီမေမ..
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..။
အလုပ္လုပ္ေနရင္း တေန ့လံုးစဥ္းစားေနတာ..ဦးေၾကာ့
ေရးတာလားးး ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာေရးတာလားေပါ့..
ဒါေပမယ့္ ဦးေၾကာ့က ဒီလိုမ်ိဳးေရးတာ အမွတ္မထားမိဘူး..လို ့..ေတာ္ၾကာ ေခါင္းစဥ္တျခား ေရးသူတျခားျဖစ္ေနရင္ ညီမေတာ့ ရြာလည္ေနတာ့မွာဘဲ ေတြးေနတာ..။
ဒီတ်ာခ်င္းသင္ရကတည္းက အရမ္းၾကိဳက္တာဗ်..။
ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ျမိဳ ့မွာမေနၾကဘူး..သူ ့မိဘေတြေရာ မိသားစုေတြပါ..
ထန္းေတာမွာေနၾကတယ္..လယ္စိုက္တယ္..ေခြးေတြနဲ ့ယုန္လိုက္ၾကတာေလ..
သူတို ့ထန္းေတာေလးေရာက္ရင္ တ်ာခ်င္းေလးကိုရြတ္ရင္းတေမ့တေမာေနလိုက္တာ..။

အဲဒိီမွာဘဲ..ထမင္းေတြဘာေတြတခါတေလစားတယ္..

ငံု႔လ်က္ ကိုယ္စီသာ၊
ဆုပ္ကာေလြးေတာ့သည္။
ၿပီးလွ်င္ ေရမရွာ၊
ေခြးသာေကၽြးေတာ့သည္။ … ။
ဆိုတာက..သူတို ့ေတြထမင္းစားျပီးရင္ ပန္းကန္မေဆးဘူး ..ေခြးကို ခ်ေကၽြးလိုက္တာ..
ေခြးကစားျပီး လွ်ာနဲ ့ရက္ထားလိုက္တာ ေျပာင္စင္ေနတာဘဲ...ေနာက္ေန ့စားရင္ ထမင္းပန္းကန္ကို ေရေဆးစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး..အဆင္သင့္ထည့္စားယံုပါဘဲ..။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေရနဲ ့ပန္းကန္ေဆးျပီးမွ စားခဲ့တာပါ..း)
ေက်းဇူးေနာ္..။
2/08/2011 8:00 PM

သစ္နက္ဆူး said...

ကိုအဂၤါေမာင္ေရ..
က်ေနာ္တေယာက္ထဲၾကိဳက္တယ္လို ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္လိုဘဲ ေရွးတ်ာခ်င္းေတြၾကိဳက္တယ္ဆိုလို ့
အေဖာ္တေယာက္ရလိုက္တာေပါ့...။
ကိုအဂၤါေမာင္ေျပာတယ္...
ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္တဲ့....။
လူတိုင္းဟာ ကိုယ္စီအစြမ္းနဲ ့သူနဲ ့ထိုက္တန္တဲ့ ့ေနရာတခုစိီေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ၾကတာပါဘဲဗ်ာ...။
တူတူေတြပါဘဲဗ်ာ...။
2/08/2011 8:05 PM

ShwunMi-ရႊန္းမီ said...

တန္ဖိုးရွိတဲ့စာအုပ္ေလးပါ..
ငွားဖတ္လို႕ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ..
ခုလို ေရးတင္ေပးတာလည္း အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
2/08/2011 10:22 PM

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ေဒၚေလးေမေရ..
ပထမႏွစ္ပုဒ္ကေတာ့ ငယ္ငယ္က သင္ဖူးလို႔ သိတယ္..
ဆင္ဖမ္းတာေတာ့ ခုမွဖတ္ဖူးေတာ့တာပဲ..
2/08/2011 11:20 PM

sonata-cantata said...

မိဘေတြက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚကမို႔ လယ္သမားဖြဲ႔ စိတ္ေတြ႔ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ့ (သင္ခဲ့ရတယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။) တုန္းကလည္း မ်က္စိထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ခဲ့ရပံုေတြကိုပါ ျပန္အမွတ္ရေစပါတယ္။

ေက်းဇူးပါ မေမနဲ႔ ကိုဆူးေရ

မသီတာ
2/09/2011 7:58 AM

ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...
ႀကိဳက္တယ္။ ႀကိဳက္တယ္။ အားလုံးႀကဳိက္တယ္။ အသစ္ေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း အေဟာင္းကုိေတာ့ တလယ္လယ္ေလ။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေဟာင္းေလ ေကာင္းေလပါဘဲ။ း၀)

ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
2/09/2011 10:09 AM

ေမာင္မ်ဳိး said...

ေရွးကဗ်ာေတြကို ရြတ္လုိ႕ လို္က္ဆိုၾကည့္လို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ေနာ့္ အစ္မ ။
2/09/2011 4:23 PM

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

သမုိင္းထဲက ၀န္ၾကီးေတြနဲ႕ ဒီေခတ္ ၀န္ၾကီးေတြ
ကြာတယ္ေနာ္ ...

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ဒါေတာ႔ မေလး ပရင့္ထုတ္ထားလိုက္ပါျပီ။

lwannaung said...

ခ်ဥ္္ေပါင္ရြက္နဲ႕ ထမင္း၀ိုင္းအေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးရွိရင္တင္ေပးပါလားအစ္မ။ ေရးသူကေတာ့ ဦးၾကီးထင္တယ္။တစ္ခါပဲ ဖတ္ဖူးတာ။ ျပန္ရွာတာဘယ္လိုမွမေတြ႕လို႕...။

တ်ာခ်င္းေတြ သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။

Dr. Tint Swe said...

ေက်းဇူတင္ပါတယ္ဗ်ာ။