ရနံ႔ေတာမွာ ...

ရနံ႔။
ရနံ႔တခုကို ႐ွဴ႐ိႈက္လိုက္ရသည္။
အႏွစ္ႏွစ္အလလ စြဲမက္ခဲ့ဖူးေသာရနံ႔။
ႏွစ္အနည္းငယ္မွ် ကင္းေ၀းေနခဲ့ေသာ ရနံ႔။
ျပန္လည္႐ွဴ႐ိႈက္မိတိုင္း ရင္ခုန္လႈပ္ရွားမိေသာ ရနံ႔။
အသက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မွ်ဥ္း၍ ႐ွဴသြင္းလိုက္သည္။
ထိုရနံ႔တို႔က ႏွာသီးဖ်ားမွတဆင့္ ရင္ဘတ္ထဲ … အဆုတ္ထဲ … ထုိ႔ေနာက္ ႏွလံုးသားထဲ၊ ၿပီးေတာ့ တကိုယ္လံုး ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသေယာင္ ... ႏွလံုးေသြးတို႔ ပူေႏြးလာသည္။ ရင္ခုန္လႈိက္ေမာလာသည္။ ထုိသို႔ ရင္ခုန္ေႏြးေထြးေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေစေသာ ရနံ႔သည္ကား အျခားမဟုတ္။ စာအုပ္ေဟာင္းေလးမ်ား၏ ရနံ႔ပင္တည္း။

ဟုတ္သည္။
ေဟာင္းႏြမ္းေနေသာ စာအုပ္မ်ား၏ စာရြက္၀ါက်င္က်င္ေလးေတြက ထြက္လာသည့္ စာအုပ္နံ႔။ ထိုရနံ႔မ်ား ထံုလႊမ္းႀကီးစိုးရာ ၀န္းက်င္ႏွင့္ ကင္းေ၀းခဲ့တာ အတန္ၾကာေနၿပီ။ ခုေတာ့ ဒီရနံ႔ကို ျပန္ၿပီး နမ္း႐ိႈက္ခြင့္ ၾကံဳခဲ့ရ၏။ ၿပီးခဲ့သည့္ စေနေန႔က ဘာမင္ဂန္ေက်ာင္းသို႔ ဆြမ္းပို႔သြားေတာ့ ဆရာေတာ့္ထံမွ စာအုပ္တထုပ္ ရသည္။ ဆရာေတာ္ရန္ကုန္ျပန္စဥ္ အေဖနဲ႔ဆံု၍ လူၾကံဳ ထည့္ေပးလိုက္ေသာ စာအုပ္ကေလးမ်ား ... ။

အေဖႏွင့္ အြန္လိုင္းမွာ စကားေျပာျဖစ္တိုင္း ဖတ္ခ်င္သည့္ စာအုပ္ေတြ ကိုးကားလိုသည့္ စာအုပ္ေတြကို မွာျဖစ္ခဲ့သည္။ အေဖကလဲ မွာသည့္ စာအုပ္ေတြေရာ ဖတ္သင့္သည့္ စာအုပ္ေတြေရာ စာတိုက္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ လူၾကံဳနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို႔ေပးေလ့ရွိ၏။ အေမကေတာ့ ေက်ာင္းစာၾကည့္ ပ်က္မွာစိုးသျဖင့္ ပို႔ေပးဖို႔ရာ စိတ္အားမထက္သန္လွ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာဖတ္လိုသူ၏ ဆႏၵကို အေဖက တတ္ႏိုင္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ေလသည္။

အခု အေဖပို႔လိုက္သည့္ စာအုပ္ေတြက ... ရွင္အုန္းညိဳ၏ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ဳိ႕၊ လက္၀ဲသုႏၵရ ရတုမ်ား၊ ဦးပုည ၀တၳဳမ်ား၊ ဦးၾကင္ဥ ပေဒသာသီခ်င္းမ်ား၊ မင္းသု၀ဏ္ႏွင့္ မင္းယုေ၀ ေဆြးေႏြးသည့္ ကဗ်ာ့ပရိယာယ္၊ တကၠသိုလ္စန္း ေရးသည့္ ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႔နည္း စာအုပ္မ်ားပင္ျဖစ္၏။ (ဦးပုည၀တၳဳကေတာ့ ဆရာေတာ္ ေခတၱဖတ္အံုးမည္ဟုဆိုကာ ယူထားလုိက္သျဖင့္ ပါမလာပါ။)

စာအုပ္တိုင္း၏ အတြင္း၌ ျဖစ္ေစ အဖံုး၌ ျဖစ္ေစ အေဖက သူ၏တံဆိပ္တံုးေလးေတြ ႏွိပ္ထားေလ့ရွိသည္။ ရွင္အုန္းညိဳ၏ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ဳိ႕က ဟံသာ၀တီတိုက္မွ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္က ၁၉၂၈ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ေ၀သည္ဟု ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္းမွာ ေရးထားသည္။ စာအုပ္၏ ပထမစာမ်က္ႏွာတြင္ အေဖ လက္မွတ္ထိုးၿပီး 22nd Dec' 65 ဟု ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ဳိ႕ကို လိုခ်င္သည္မွာ ၾကာၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရားကို ကာဠဳဒါယီမေထရ္ ေလွ်ာက္တင္သည့္ ဂါထာမ်ားကို ေပေလးပင္ ရွင္ေလးပါးမွ တပါးအပါအ၀င္ ျဖစ္ေသာ ရွင္အုန္းညိဳက ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ဳိ႕ အျဖစ္ ေရးဖြဲ႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ (ဤေနရာတြင္ တပိုဒ္တင္ခဲ့ဖူးပါသည္။)

လက္၀ဲသုႏၵရ ရတုစာအုပ္ကို ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ဟံသာ၀တီစာအုပ္တိုက္မွ ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး ရတုေပါင္း ၃၃ ပုဒ္ ပါ၀င္သည္။ ကဗ်ာ၊ လကၤာ၊ ရတု အေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏွင့္ လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး၏ အတၳဳပၸတၱိကို နိဒါန္းတြင္ ဖတ္႐ႈရသည္။ ထုိစဥ္က စာအုပ္တန္ဖိုး တအုပ္ တက်ပ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ေသာ စာမ်က္ႏွာ ၆၂ မ်က္ႏွာ ပါရွိသည့္ စာအုပ္ပါးေလး တအုပ္ျဖစ္၏။

ဦးၾကင္ဥ၏ ပေဒသာသီခ်င္းမ်ား စာအုပ္ကေတာ့ တခ်ိန္က ေက်ာင္းသံုးအျဖစ္ ျပ႒ာန္းခဲ့ဖူးသည္ဟု အေဖေျပာျပ၍ သိရသည္။ စာအုပ္ အတြင္းဖံုး၌ ...

Padetha Songs
By
U Kyin U
(Approved by the Text book Committee)
A Hanthawaddy Publication for Schools.

ဟူ၍ ေတြ႔ရသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဟံသာ၀တီမွ ဒုတိယအႀကိမ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀သည္။ ဦးၾကင္ဥ၏ ရာသီဘြဲ႔၊ ေတာဘြဲ႔၊ တာရာဘြဲ႔၊ ၀ိဇၨာဘြဲ႔၊ သံေ၀ဂဘြဲ႔၊ ပင္လယ္ငါးဘြဲ႔၊ ပင္လယ္ခ႐ုဘြဲ႔မ်ားႏွင့္ မုဆိုးစကား၊ ေဇာ္ဂ်ီစကားတို႔ ပါ၀င္သည္။ ေက်ာင္းသံုးျပ႒ာန္း စာအုပ္မို႔ ခက္ဆစ္၊ မွတ္စုႏွင့္ အကၡရာစဥ္ အညႊန္းပါ ေတြ႔ရ၏။

ကဗ်ာ့ပရိယာယ္ စာအုပ္ကို ၁၉၆၇ ခုႏွစ္က ႏွလံုးလွစာေပမွ ထုတ္ေ၀သည္။ ၀ါသနာရွင္တို႔၏ ကဗ်ာမ်ားကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္ႏွင့္ မင္းယုေ၀တို႔က ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ထားေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား စုစည္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေငြတာရီမဂၢဇင္း၏ ကဗ်ာခန္းတြင္ လစဥ္ထည့္သြင္းေသာ ကဗ်ာေဆြးေႏြးခ်က္ ေဆာင္းပါးမ်ားအျပင္ ကဗ်ာဆရာႀကီးမ်ား၏ ကဗ်ာဆိုင္ရာစာတမ္းမ်ား ပါ၀င္သည္။

တကၠသိုလ္စန္း (ခ) ဦးထြန္းရိွန္ေရးသည့္ အထက္တန္း ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႔နည္းစာအုပ္ကို ၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ျမင့္သိန္းဧဂ်င္စီမွ ထုတ္ေ၀သည္။ ကဗ်ာအေၾကာင္း၊ ျမန္မာအကၡရာစဥ္ႏွင့္ အသံမ်ားအေၾကာင္းမ်ားမွ အစျပဳ၍ ကဗ်ာေရးဖြဲ႔နည္းမ်ားကို သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ သေကၤတမ်ား ဥပမာကဗ်ာမ်ားျဖင့္ ရွင္းလင္းစြာ ေရးသားထားသည့္အျပင္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလဲ ပါ၀င္သည္။
***
ထိုစာအုပ္မ်ားႏွင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးခဲ့သည္၊ မၾကာခဏ ဖတ္ခဲ့ဖူးသည္။ ထိုရနံ႔ေတာမွာ သာေမာခဲ့ဖူးသည္။ ခုအခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့ ငယ္ေပါင္း ႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပန္ေတြ႔ရသည့္ႏွယ္ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မိ၏။ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္မိ၏။ ၾကည့္မ၀ ႐ႈမ၀ ဖတ္မ၀ နမ္းမ၀ … ။ အရသာရွိေလစြ။ စာအုပ္မ်ားကို အျမည္းသေဘာ လွန္ေလွာ ၾကည့္႐ႈၿပီး ညမအိပ္ခင္ ဖတ္ဦးမည္ဟု ေတြးကာ အိပ္ရာနေဘးမွာ ထားလိုက္သည္။ အိပ္ရာထက္ လဲေလ်ာင္းရင္း စာအုပ္ရနံ႔ေလးေတြကို ခံစားေနမိျပန္သည္။ ဒီလိုႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလွ်င္ အိပ္မက္ထဲ၌ ထိုရနံ႔မ်ား လႊမ္းမိုးႀကီးစိုးရာ ၀န္းက်င္သို႔ ေရာက္သြားလိမ့္အံုးမည္လား … အေတြးမ်ားႏွင့္ ဘာသာၾကည္ႏူးေနမိပါေတာ့၏။
***
ေမဓာ၀ီ
၇၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၁
၉း၅၃ နာရီ