သို႔ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ....

က်မ အလြန္အားနာမိပါတယ္။
က်မဘေလာ့ကို အလည္လာေရာက္ ဖတ္႐ႈသူမ်ားအတြက္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ က်မ တာ၀န္မေက်သလို ၀တၱရားပ်က္ကြက္သလို ခံစားေနရပါတယ္။ က်မ အပ်င္းႀကီးလို႔လည္း မဟုတ္ရပါဘူး။ ဘေလာ့ကို ဥေပကၡာျပဳထားတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာခိုင္းသြားတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

က်မဘေလာ့မွာ စာတပုဒ္ တင္ဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းတရား ၄-ပါးနဲ႔ ညီညြတ္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
အခု က်မ ၅ ရက္ေလာက္ ဘေလာ့နဲ႔ ကင္းကြာ သြားခဲ့ရတာကေတာ့ အေၾကာင္းတရား ၄-ပါးထဲက ၁-ပါး ျဖစ္တဲ့ အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ပါပဲ။
ရာသီဥတု အပူရွိန္ဟာ လူေတြကိုတြင္ မဟုတ္ဘူး … ADSL မိုဒမ္း ကိုပါ ဒုကၡေပးပါတယ္။ ပူလြန္းအားႀကီးလို႔ မိုဒမ္းလဲ အပူေလာင္သြားပံုရတယ္။ ကြန္နက္ရွင္မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေဆး႐ံုခဏ ပို႔ထားရပါတယ္။ ပို႔ထားတဲ့ အခိုက္အတန္႔မွာ က်မ အင္တာနက္ သံုးလို႔မရပါဘူး။ ဆိုင္မွာလည္း သြားမသံုးခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ အင္တာနက္မရတဲ့ က်မဘ၀ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

တခုေတာ့ရွိပါတယ္။
အင္တာနက္ မရတဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္ခ်ိန္ စားခ်ိန္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ မွန္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ က်မ အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း မိုဒမ္းက ေဆး႐ံုက ျပန္မဆင္းေသးပါဘူး။ တျခားလိုင္းနဲ႔ ယာယီသံုးေနရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အရင္လို အခ်ိန္ျပည့္ အင္တာနက္ မသံုးႏိုင္ေသးလို႔ … ဘေလာ့အတြက္ စာေတြ မတင္ျဖစ္ခဲ့ရင္ နားလည္စြာနဲ႔ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ … လို႔။

ေမတၱာျဖင့္
ေမဓာ၀ီ
28th April, 07
8:20 pm

* ဒီစာကို ေစာေစာက တင္လို႔မရတာနဲ႔ ကိုသံလြင္ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ေနာက္ဆံုးပို႔စ္ရဲ႕ ကြန္မန္႔ထဲမွာပဲ ထည့္လိုက္ရပါတယ္။

* က်မကို စိတ္ပူၿပီး ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ ဖုန္းျဖင့္ တကူးတက သတင္းေမးသူမ်ား၊ အီးေမးလ္ျဖင့္ ေမးသူမ်ား၊ ကြန္မန္႔ေရးၾကသူမ်ား၊ က်မဘေလာ့ ဖတ္သူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

* က်မမွာ အေၾကြးေတြမ်ားစြာ တင္ေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ့ေနၿပီး ကြန္မန္႔ေတြထဲမွာ က်မကို ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ေျဖေပးသြားပါမယ္။