ဒီကေန႔ (၁၀၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၁) မွာ ဘာမင္ဂန္ ဓမၼတဠာက ကမၻာေအးေစတီ (The Dhammatalaka Peace Pagoda) ရဲ႕ ၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယ ပူေဇာ္ပြဲကိုသြားဖုိ႔ က်မနဲ႔ ဦးရီးေတာ္တို႔ မနက္ ဆယ္နာရီ မတ္တင္းေလာက္ အိမ္ကထြက္ခဲ့ၾကတယ္။
ရာသီဥတုက သာသာယာယာ၊ မိုးမရြာဘဲ ေနသာတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔မို႔ တလမ္းလံုး ကားရွင္းတယ္။ ဦးရီးေတာ္က ခပ္မွန္မွန္ပဲ ကားကိုေမာင္းရင္း ဘုရားေရာက္ေတာ့ ဆယ္နာရီ မခြဲေသးဘူး။ ဧည့္ပရိသတ္ကေတာ့ ၿဖိဳးၿဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ ေရာက္စျပဳၿပီ။ အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ အျဖဴေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြေနာက္ခံနဲ႔ ေစတီေတာ္ျမတ္ကို သပၸါယ္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ဖူးေတြ႔ရတယ္။
ဒီလို ေစတီ၊ ဒီလို ေက်ာင္း၀င္း၊ ဒီလို အခင္းအက်င္းမ်ဳိးကို ဒီလို ေနရာမ်ဳိးမွာ ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေထာင္ႏိုင္တာ အင္မတန္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ယူစရာပါပဲ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ နယ္ေျမ ... ။ ခုဆိုရင္ ... ၁၃ ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီ ... ။
ဘုရားထဲက ဗုဒၶ႐ုပ္ပြါးေတာ္ျမတ္ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ၿပီး သံဃာေတာ္မ်ား အေနကဇာတင္တာကို နာယူၾကတယ္။
"တဏွာေယာက္်ား လက္သမား ..." လို႔ ဆိုလိုက္တဲ့ ...
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္သံ စိတ္ထဲမွာ ၾကားေယာင္ရင္း ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထလို႔ ... ။
ဒီေနာက္ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းဆပ္ကပ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းကသံဃာ ၄-ပါး ပင့္သံဃာ ၆ ပါး၊ စုစုေပါင္း ၁၀ပါး။ အလွဴရွင္က ေဒါက္တာေအာင္ျမင္ မိသားစု။
သံဃာေတာ္ေတြ ဘုဥ္းေပးအၿပီး လူေတြ စားဖို႔ တန္းစီၾကတယ္။ တန္းႀကီးက ရွည္လြန္းလို႔ ေရြ႕တယ္ေတာင္ မထင္မိဘူး။ စားေသာက္ဖြယ္ေတြကေတာ့ အလွ်ံပယ္ပါပဲ၊ ပူပူေႏြးေႏြး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္။
စားေသာက္ၿပီး တနာရီထိုးေတာ့ တရားနာဖို႔ ဘုရားထဲ သြားၾကတယ္။ အခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ သံဃာေတာ္ေတြ ပရိတ္မရြတ္မီ၊ တရားမေဟာမီ Peace Pagoda Sunday School ၀တ္အသင္းက တီးလံုးသံစဥ္ေလးေတြနဲ႔ မဂၤလသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကတယ္။ သူတို႔ၿပီးေတာ့ မဟာယာနအဖြဲ႔က အဂၤလိပ္ဘာသာ ဂါထာေတြနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကတယ္။ သူတို႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တာလဲ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းတာမို႔ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ။
သံဃာေတာ္ေတြ ပရိတ္ရြတ္ၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱရဉာဏက ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာေန႔နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ သစၥာေလးပါး တရားကို ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာပဲ ဆရာေတာ္ ပင့္လာတဲ့ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ပြါး အေၾကာင္းနဲ႔ ဒီေစတီေတာ္ႀကီးမွာ ပူေဇာ္ဌာပနာထားတဲ့ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြဟာ ျမန္မာဘုရင္ သာလြန္မင္းတရားမွ အစျပဳလို႔ မင္းအဆက္ဆက္ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ခဲ့တဲ့ နန္းစဥ္ဓာတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး သီေပါမင္း ပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ ရတနာဂီရိမွာ ေနထုိင္ရင္း နတ္ရြာစံေတာ့ စုဖုရားလတ္ဟာ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို အိႏၵိယႏိုင္ငံက ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ဦးကိတၱိနဲ႔ ဦးအာစရကို ေပးလွဴခဲ့ပါသတဲ့။ အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကမွ ဆရာေတာ္ ဦးေရ၀တ (ပထမ ဘာမင္ဂန္ဆရာေတာ္) ကို လက္ဆင့္ကမ္း လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေတြလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာမင္ဂန္ေစတီကို အေခါက္ေခါက္ ေရာက္ေနေပမဲ့ ဒီလို နန္းစဥ္ဓာတ္ေတာ္ေတြ ဌာပနာပူေဇာ္ထားမွန္း က်မ အစက မသိခဲ့ဘူး။
ဓာတ္ပံုမွာ ျမင္ရတဲ့ ဗူးအနီေလးထဲက စြယ္ေတာ္ကေတာ့ သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္အစစ္နဲ႔အတူ ထားၿပီး ပြါးယူထားတဲ့ စြယ္ေတာ္တဆူပါ။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္က ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို စြယ္ေတာ္ပြါး ၂ ဆူ ေပးလွဴခဲ့တယ္၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘာမင္ဂန္မွာ ပူေဇာ္ထားဖို႔အတြက္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို တဆူ ေပးလွဴလိုက္တာေၾကာင့္ က်မတို႔ ဒီကေန႔ ဖူးေတြ႔ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ အလြန္ကို ၀မ္းေျမာက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
စြယ္ေတာ္ျမတ္ အနီးကပ္ပံုေတာ္
တရားနာအၿပီး ၀ါဆိုသကၤန္းနဲ႔ ၀တၳဳေငြေတြ ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းၾကတယ္။ ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀ စိရံတိ႒တု နဲ႔ အခမ္းအနား ႐ုတ္သိမ္းၿပီး ... ။
လူမ်ဳိးမေရြး ဆင္ႏႊဲၾကတဲ့ ဘုရားပြဲ ... ။ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ခုလို ေက်ာင္းကန္ဘုရား တည္ထားဖုိ႔ရာ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ေရွ႕ေရွ႕က ဆရာေတာ္ေတြ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကလို႔ က်မတို႔လို ေနာက္လူေတြ အလြယ္တကူ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳႏုိင္တာကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့အျပင္ ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကိုပါ နားလည္တတ္ေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္း ႏိုင္ဖို႔၊ ျမတ္ႏိုး ထိမ္းသိမ္းတတ္ေအာင္ ဆြဲေခၚႏိုင္ဖို႔ကလဲ လိုအပ္တယ္လို႔ က်မ ေတြးေနမိတယ္။
... 
အားလံုးၿပီးေတာ့ ျပန္ရေတာ့မယ္ ... ။
ဆည္းလည္းသံ တလြင္လြင္ ေစတီႀကီးကေတာ့ လာေရာက္သူမ်ား အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို႔ မားမားမတ္မတ္ သပၸါယ္စြာ တည္ရွိေနဆဲပါပဲ ... ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၁၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၁
၀၀း၄၆ နာရီ
(စေရးတုန္းကေတာ့ ၁၀ ရက္ေန႔ပဲ၊ ေရးၿပီးခ်ိန္က ၁၁ ရက္ေန႔ ျဖစ္သြားတယ္။)
***ရာသီဥတုက သာသာယာယာ၊ မိုးမရြာဘဲ ေနသာတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔မို႔ တလမ္းလံုး ကားရွင္းတယ္။ ဦးရီးေတာ္က ခပ္မွန္မွန္ပဲ ကားကိုေမာင္းရင္း ဘုရားေရာက္ေတာ့ ဆယ္နာရီ မခြဲေသးဘူး။ ဧည့္ပရိသတ္ကေတာ့ ၿဖိဳးၿဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ ေရာက္စျပဳၿပီ။ အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ အျဖဴေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြေနာက္ခံနဲ႔ ေစတီေတာ္ျမတ္ကို သပၸါယ္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ဖူးေတြ႔ရတယ္။
ဒီလို ေစတီ၊ ဒီလို ေက်ာင္း၀င္း၊ ဒီလို အခင္းအက်င္းမ်ဳိးကို ဒီလို ေနရာမ်ဳိးမွာ ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေထာင္ႏိုင္တာ အင္မတန္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ယူစရာပါပဲ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ နယ္ေျမ ... ။ ခုဆိုရင္ ... ၁၃ ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီ ... ။
ဘုရားထဲက ဗုဒၶ႐ုပ္ပြါးေတာ္ျမတ္ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ၿပီး သံဃာေတာ္မ်ား အေနကဇာတင္တာကို နာယူၾကတယ္။
"တဏွာေယာက္်ား လက္သမား ..." လို႔ ဆိုလိုက္တဲ့ ...
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္သံ စိတ္ထဲမွာ ၾကားေယာင္ရင္း ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထလို႔ ... ။
ဒီေနာက္ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းဆပ္ကပ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းကသံဃာ ၄-ပါး ပင့္သံဃာ ၆ ပါး၊ စုစုေပါင္း ၁၀ပါး။ အလွဴရွင္က ေဒါက္တာေအာင္ျမင္ မိသားစု။
သံဃာေတာ္ေတြ ဘုဥ္းေပးအၿပီး လူေတြ စားဖို႔ တန္းစီၾကတယ္။ တန္းႀကီးက ရွည္လြန္းလို႔ ေရြ႕တယ္ေတာင္ မထင္မိဘူး။ စားေသာက္ဖြယ္ေတြကေတာ့ အလွ်ံပယ္ပါပဲ၊ ပူပူေႏြးေႏြး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္။
စားေသာက္ၿပီး တနာရီထိုးေတာ့ တရားနာဖို႔ ဘုရားထဲ သြားၾကတယ္။ အခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ သံဃာေတာ္ေတြ ပရိတ္မရြတ္မီ၊ တရားမေဟာမီ Peace Pagoda Sunday School ၀တ္အသင္းက တီးလံုးသံစဥ္ေလးေတြနဲ႔ မဂၤလသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကတယ္။ သူတို႔ၿပီးေတာ့ မဟာယာနအဖြဲ႔က အဂၤလိပ္ဘာသာ ဂါထာေတြနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကတယ္။ သူတို႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တာလဲ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းတာမို႔ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ။
သံဃာေတာ္ေတြ ပရိတ္ရြတ္ၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱရဉာဏက ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာေန႔နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ သစၥာေလးပါး တရားကို ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာပဲ ဆရာေတာ္ ပင့္လာတဲ့ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ပြါး အေၾကာင္းနဲ႔ ဒီေစတီေတာ္ႀကီးမွာ ပူေဇာ္ဌာပနာထားတဲ့ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္ေတြဟာ ျမန္မာဘုရင္ သာလြန္မင္းတရားမွ အစျပဳလို႔ မင္းအဆက္ဆက္ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ခဲ့တဲ့ နန္းစဥ္ဓာတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး သီေပါမင္း ပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ ရတနာဂီရိမွာ ေနထုိင္ရင္း နတ္ရြာစံေတာ့ စုဖုရားလတ္ဟာ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို အိႏၵိယႏိုင္ငံက ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ဦးကိတၱိနဲ႔ ဦးအာစရကို ေပးလွဴခဲ့ပါသတဲ့။ အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကမွ ဆရာေတာ္ ဦးေရ၀တ (ပထမ ဘာမင္ဂန္ဆရာေတာ္) ကို လက္ဆင့္ကမ္း လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေတြလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာမင္ဂန္ေစတီကို အေခါက္ေခါက္ ေရာက္ေနေပမဲ့ ဒီလို နန္းစဥ္ဓာတ္ေတာ္ေတြ ဌာပနာပူေဇာ္ထားမွန္း က်မ အစက မသိခဲ့ဘူး။
ဓာတ္ပံုမွာ ျမင္ရတဲ့ ဗူးအနီေလးထဲက စြယ္ေတာ္ကေတာ့ သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္အစစ္နဲ႔အတူ ထားၿပီး ပြါးယူထားတဲ့ စြယ္ေတာ္တဆူပါ။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္က ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို စြယ္ေတာ္ပြါး ၂ ဆူ ေပးလွဴခဲ့တယ္၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘာမင္ဂန္မွာ ပူေဇာ္ထားဖို႔အတြက္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို တဆူ ေပးလွဴလိုက္တာေၾကာင့္ က်မတို႔ ဒီကေန႔ ဖူးေတြ႔ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ အလြန္ကို ၀မ္းေျမာက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
စြယ္ေတာ္ျမတ္ အနီးကပ္ပံုေတာ္
တရားနာအၿပီး ၀ါဆိုသကၤန္းနဲ႔ ၀တၳဳေငြေတြ ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းၾကတယ္။ ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀ စိရံတိ႒တု နဲ႔ အခမ္းအနား ႐ုတ္သိမ္းၿပီး ... ။
လူမ်ဳိးမေရြး ဆင္ႏႊဲၾကတဲ့ ဘုရားပြဲ ... ။ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ခုလို ေက်ာင္းကန္ဘုရား တည္ထားဖုိ႔ရာ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ေရွ႕ေရွ႕က ဆရာေတာ္ေတြ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကလို႔ က်မတို႔လို ေနာက္လူေတြ အလြယ္တကူ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳႏုိင္တာကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့အျပင္ ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကိုပါ နားလည္တတ္ေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္း ႏိုင္ဖို႔၊ ျမတ္ႏိုး ထိမ္းသိမ္းတတ္ေအာင္ ဆြဲေခၚႏိုင္ဖို႔ကလဲ လိုအပ္တယ္လို႔ က်မ ေတြးေနမိတယ္။
... 
အားလံုးၿပီးေတာ့ ျပန္ရေတာ့မယ္ ... ။
ဆည္းလည္းသံ တလြင္လြင္ ေစတီႀကီးကေတာ့ လာေရာက္သူမ်ား အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို႔ မားမားမတ္မတ္ သပၸါယ္စြာ တည္ရွိေနဆဲပါပဲ ... ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၁၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၁
၀၀း၄၆ နာရီ
(စေရးတုန္းကေတာ့ ၁၀ ရက္ေန႔ပဲ၊ ေရးၿပီးခ်ိန္က ၁၁ ရက္ေန႔ ျဖစ္သြားတယ္။)
ေနာက္ဆက္တြဲ စားေသာက္ဖြယ္ (အရီးေလး စည္းစိမ္ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ)
ဒီဘက္က ဟင္းဘူးေတြက က်မခ်က္ယူသြားတဲ့ ဟင္းေတြပါ။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ အေကာင္းစား ဟင္းလ်ာေတြမ်ားေနတာနဲ႔ က်မ ဟင္းေတြ မ်က္ႏွာငယ္မွာစိုးလို႔ မကပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ရက္ေတြအတြက္ ဖရီဇာထဲ ထည့္ခဲ့တယ္။ ဆြမ္းေကၽြးတဲ့ ဟင္းပြဲေတြကိုေတာ့ လူေတြမ်ားေနလို႔ မ႐ိုက္ခဲ့ဘူး။ လူရွင္းတဲ့ အခ်ဳိပြဲေတြပဲ ႐ိုက္ခဲ့တယ္။ အခ်ဳိပဲြက ျမန္မာမုန္႔၊ ကုလားမုန္႔၊ အဂၤလိပ္မုန္႔ အစံုပဲ။ ကဲ ... ဒီေလာက္ဆို မုန္႔ၾကည့္ခ်င္တဲ့ အရီးေလးစစ အာသာေျပေလာက္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕ ... ။
19 comments:
အမွန္ပါပဲ မေမေရ...၊ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အေတာ္မ်ားမ်ား ကြဲလြဲေနတဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ အခုလို ဘုရားတည္ထားႏိုင္တာ နည္းတဲ့ အားထုတ္မႈမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး၊ ၿပီးေတာ့ နန္းစဥ္ဓါတ္ေတာ္၊ ေမြေတာ္ေတြ ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ တန္ဖိုးထား၊ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းေသးတယ္၊ ဆက္ၿပီးေတာ့ လက္ဆင့္ကမ္း သင့္တဲ့ ဝတၱရားတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ လူမ်ိဳးစံု တရားနာေနၾကတာ ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္...။
ေစာေစာစီးစီးေလး အိမ္လည္ရင္း မဂၤလာက်က္သေရနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ပို႔စ္ေလးကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးၿပီး ပီတိေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ ေမဓာ၀ီေရ။
အခုလို သုတ ရသ စံုလင္စြာနဲ႔ တင္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ သာဓု သာဓု သာဓုပါကြယ္။ စိတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
မေမ..တခုေလာက္ ေမးခ်င္လို႕ပါ။ အဂၤလန္(wimbledon) ကို အခ်ိန္တို (၃ ပတ္) ေလာက္ လာဖို႕ အစီအစဥ္ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ Home stay ေတြ ေခတ္စားတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ျမန္မာ အိမ္ေတြထဲမွာ အဲလို လက္ခံတဲ့လူ ရွိပါသလား သိခ်င္လို႕ပါ။
မသီတာ
ဖတ္ရတာ မဂၤလာရွိပါတယ္၊ အလွဳရွင္ အားလုံးကုိ သာဓုေခၚပါတယ္၊ ေရာင္ဝါလင္းပါေစ။
ၾကည္ႏူးလိုက္တာဗ်ာ... ဘိုေတြကိုလည္းေတြ႕လိုက္တယ္.. သူတို႕လည္း ဗုဒၶဘာသာေတြလား.. ေထရ၀ါဒေတြလား... ဘာပဲေျပာေျပာ. .တကယ္ၾကည္ႏူးတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ဆီေတာင္ အေရွ႕တိုင္းသာဆိုတယ္.. ဒီလိုေစတီမ်ဳိးေတြ မရွိပါဘူး..... ၀ါဆိုသကၤန္းလည္းမကပ္ႏိုင္ပါဘူး.. (ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်)
ခင္မင္လ်က္
ေန၀ႆန္
ဘုရားပဲြကို ကားနဲ ့ဆို
ဘာစားခဲ့သလဲ မေရြွဖဲ
ၾကာဇံလက္သုတ္ မုန္ ့ဖက္ထုတ္
ေမကေရာ... ဘာေတြစားခဲ့သလဲ...
ဓာတ္ပံုေတြထဲ တို ့ညီမေလးကို ရွာမိေသးတယ္...
ဓာတ္ပံုေလးေတြကေန ဘုရားပဲြေစ်းေလးေရာက္သြားတယ္..
သာဓု သာဓု၊ ယခုျပဳရ
ကုသလေၾကာင့္၊ ဘ၀မ်ားစြာ
က်င္လည္ရာ၌၊ ေမဓာ၀ီဟု
အမည္တြင္ကာ၊
ဘေလာ့ဂါပဲ ျဖစ္ေစေသာ္၀္...
အဲဒီဆု မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ဆုကို အစ္မအတြက္ ေတာင္းေပးလိုက္တာေလ...
မေမ ေက်းဇူးနဲ႔ အဂၤလန္က ဘုရားေတာ႔ဖူးလိုက္ရျပီ။ လူကိုယ္တိုင္မေရာက္ႏိုင္ေပမဲ႔ ခုလိုဖူးခြင္႕ရတာ ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းသလဲေနာ္
ဘုရားဖူးခြင္႕ရေအာင္ အက်ိဳးေဆာင္ရင္း ပိုစ္႕တင္ေပးတဲ႔ ဂ်ီးေဒၚေမလည္း ကုသုိလ္ေတြ အမ်ားၾကီးရပါေစလို႔..။ း)
ၾကီးေမ ဘုရားဖူးရင္း...
.........
.........
ၾသ ဘာမုန္႕မ်ား စားခဲ့ေသးလဲလို႕ပါ
ဒီတခါ မုန္႕ေတြ ဟင္းေတြ မျပေတာ့ဘူးလားဗ်
ခင္မင္တဲ့
seesein
.
ၾကည္နူးစရာေကာင္းလိုက္တာ ျမန္မာျပည္ သာသနာ့ အလံေလးေတြ တြဲေလာင္းေလးေတြ ခ်ိတ္ထားတာ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲ ၀မ္းသာမိပါတယ္ ။
သာဓုေခၚသြားတယ္ အစ္မေရ တကယ္ကို မြန္ျမတ္ျခင္းေတြပါပဲ ။
သပၸါယ္လိုက္တာ၊ ေနာက္ခံ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးေ႐ွ႕ ေ႐ႊေရာင္တဝင္းဝင္းနဲ႔ ေစတီကိုျမင္ရတာ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာ၊ သာဓု သာဓု သာဓုပါ ညီမေရ...
မေမအတြက္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဘုရားဖူးခရီးေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ပို႔စ္ေလးဖတ္လုိက္တာနဲ႔ သိသာပါတယ္ရွင္။
ႀကီးေမေရ ႀကက္သီးေမြးညင္း ထရေလာက္ေအာင္ ခံစားရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနရာမ်ဳိးမွာ အဲဒီလုိ တည္ထားၿပီး အဲဒီလုိ ပူေဇာ္ခြင့္ရေအာင္ တကယ့္တကယ္ အားထုတ္ခဲ့ႀကလုိ႔ပဲေနာ္။ ႀကီးေမေျပာသလုိပါပဲေလ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ဖုိ႔ကလည္း အေရးလွပါတယ္။ ႀကီးေမတုိ႔ကေတာ့ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာနဲ႔ အၿမဲတမ္းပဲ ကိုယ့္ဘ၀ကုိယ္ အလွဆင္ႏုိင္ပါေပတယ္။ အဲဒီအတြက္ သာဓုပါကြယ္၊ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု...။
(ေအာ္ ဒါနဲ႔ ေလးပုံေျမွာက္က အကၤ်ီအျပာေရာင္နဲ႔ဒကာမႀကီးက ႀကီးေမလားဟင္...ႀကီးေမ အဲဒီေလာက္ထိ ၀လိမ့္မယ္မထင္ဘူးေနာ္...ဒါေပမယ့္ ေျပာမရဘူးေဟ့...ႀကီးေမက တုိ႔ဟူးကို အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္စားတတ္ေတာ့ အဲဒီထက္ေတာင္ ၀ရင္၀ေနဦးမယ္...ဟီး...အဟင့္...ဘုန္းဘုန္းကလည္း ေနာက္စရာရွားလုိ႔ေနာ္...လစ္ပီ)
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ ႀကည္လင္၀င္းပ ေအးျမပါေစ ေဒၚႀကီးေမ...
ကြန္မန္႔မ်ား အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါရွင္ ...
ကိုညီလင္း ... ဒါေၾကာင့္ က်မလဲ အဲဒီဘုရားကို သြားရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ လူမ်ဳိးစံုလာၾကတာ ျမင္ေတာ့ ပိုၿပီး ၾကည္ႏူးမိတယ္။
အန္တီတင့္ ... ထပ္တူထပ္မွ် ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္။ ဆုေတာင္းေပးတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ။
မသီတာ ... ေမးထားတဲ့ Home stay ၃ ပတ္ ေနမယ့္ကိစၥ က်မစံုစမ္းၾကည့္ေပးပါမယ္။ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပန္ေပးရပါမလဲ။
ကိုဆိုဆီ ... သာဓုေခၚတဲ့အတြက္ ထပ္တူထပ္မွ် အမွ်ရပါေစရွင္။
ေန၀ႆန္ ... ဘိုေတြက ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေတြလဲ ပါတယ္၊ မဟာယာနေတြလဲ ပါတယ္။ ဒီဘုရားရဲ႕ ေဂါပကအဖြဲ႔၀င္ထဲမွာေတာင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးေတြ ပါပါတယ္။ ၾကည္ႏူးဂုဏ္ယူစရာပါ။
မခိုင္ျမဲသူ ... အလွဴထမင္းဟင္းနဲ႔ မုန္႔ေတြ စားခဲ့ပါတယ္ရွင္။
ကိုဟန္ၾကည္ ... တုသိတာနတ္ျပည္မွာ ေမဓာ၀ီ အမည္တြင္တဲ့ နတ္သမီး ဘေလာ့ဂါျဖစ္ရရင္ မေကာင္းဘူးလား :))
ေခ်ာေရ ... မေမကလဲ ဘယ္ေနရာသြားသြား ပို႔စ္တင္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတာ ... ကုသိုလ္လဲရ ပို႔စ္လဲရ ဆိုပါေတာ့ ... ။ :)
အရီးေလး စည္းစိမ္ ... ဘုရားလဲ ဖူးရင္း ... ဒါနလဲ ျပဳရင္း .. မုန္႔ေတြလဲ စားရင္းေပါ့။ မုန္႔ အခ်ဳိပြဲေတြ ေနာက္ဆက္တြဲ တင္လိုက္တယ္။
ေမာင္မ်ဳိးေရ ... အဲဒီသာသနာ့အလံေလးေတြ ကမၻာတ၀ွမ္း လႊင့္ထူႏိုင္ေစခ်င္ပါတယ္ ... ။
မခ်စ္ၾကည္ ... ထပ္တူထပ္မွ် ကုသိုလ္ရပါေစရွင္ ... ။
မအိမ္သူ ... တကယ္ကို ၾကည္ႏူးခဲ့ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းေတာက္ ... ျမင္လဲ ျမင္တတ္တယ္ေနာ္။ အျပာေရာင္ ၀တပတ ဒကာမႀကီးဆိုလို႔ ျပန္ၾကည့္ရေသးတယ္။ တပည့္ေတာ္က အဲေလာက္ မ၀ပါဘူးဘုရား။ လွ႐ံုေလာက္ကေလး ၀ရွာတာပါ။ ဟဲဟဲ ... ။
ဆုေတာင္းေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား။
ကြန္မန္႔မ်ား အားလံုးအတြက္ ေနာက္တေခါက္ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း :)
အသက္ကေလး ရလာေတာ့လဲ ဘုရားတရားအရိပ္ေလာက္ ဘယ္အရိပ္ကမွ မေအးခ်မ္းေတာ့ပါလား။ ျမင္ရတာနဲ႔တင္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္တာ။ အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္။
ခင္မင္လ်က္
မုန္႕ေတြက လဲ စံုလို႕ ဗ်ာ
ဘုရားလဲဖူး ဒါနလဲျပဳတဲ့ ၾကီးေမ သာဓုပါ
ၾကီးေမ ေရ ပံုေတြ ထပ္တင္ေပးရလို႕ေက်းဇူးပါ
ခင္မင္တဲ့
seesein
ဘိလပ္လိုေနရာမွာ နန္းစဥ္ဓာတ္ေတာ္၊ေမြေတာ္ေတြ၊စြယ္
ေတာ္ပြားေတြဖူးခြင့္ရတာနည္းတဲ့ကုသိုလ္လားဗ်ာ....။
မေမေျပာသလိုပါပဲ...ေရွးဆရာေတာ္ျကီးေတြကို ေက်းဇူး
တင္ရသလို၊ေနာက္လူေတြကလည္း ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း
သြားႏိုင္ဖို့လိုပါ့ဗ်ာ....။
ဘုရားေက်ာင္းကန္ ရွိတဲ႕အရပ္မွာ ေနထိုင္ခြင့္ရတဲ႕ မမအတြက္ ဝမ္းသာမိပါတယ္.... ေပ်ာ္စရာ ၾကိးေနာ္.. ၾကည့္ရတာေတာင္ ဒီေလာက္ ၾကည္နူး ဖို႕ေကာင္းရင္ မမရင္ထဲ အေပ်ာ္ေတြ ကိုၿမင္လိုက္ရ သလိုပဲ...:)
ၾကည္ညိဳသပၸါယ္ဖို႔ ေကာင္းလွပါတယ္။ နိင္ငံရပ္ျခားမွာ ကိုယ့္ဘာသာ သာသနာေတြ စည္ပင္တာျဖစ္ရင္ ၾကည္ႏူးရတယ္။
ကုိယ္ေတြဆို အဲဒီလို မဖူးရတာ ၾကာၿပီ။
အဲ..
အဲဒီလို ဝါးတီးေတြလည္း မၾကံဳတာၾကာေပါ့ကြယ္။
Post a Comment