Wednesday, March 02, 2011

ေက်းလက္ကဗ်ာမ်ား

မေန႔ညက အိပ္ခါနီး ကဗ်ာစာအုပ္ကေလး ဖတ္ျဖစ္ေတာ့ ခ်စ္ရာေကာင္းၿပီး ေက်းလက္ရနံ႔ သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို ေရြးဖတ္မိတယ္။ ႐ိုးရွင္းတဲ့ အဖြဲ႔အႏြဲ႔၊ ႐ိုးသားတဲ့ အသံုးအႏႈန္း၊ ဟန္ေဆာင္ျခင္း ႂကြား၀ါျခင္း ဂုဏ္ေဖာ္ျခင္းေတြ ကင္းၿပီး သဘာ၀ဆန္တဲ့ အေရးအသားေတြေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးေတြကို အထပ္ထပ္ ဖတ္လို႔ မၿငီးလွဘူး။ ဖတ္ရတာ သေဘာက်လြန္းလို႔ အသံထြက္ၿပီး ရြတ္ျဖစ္တယ္။ ဖတ္ရင္းလဲ ၿပံဳးမိတယ္။ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ကဗ်ာေတြမို႔ ကိုယ့္လိုပဲ ကဗ်ာျမတ္ႏိုးသူမ်ား ဖတ္ရေအာင္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအံုး။
***
ပံုႀကီးသံ

ေကာက္စိုက္သမဖြဲ႔ (ေရးသူ - သံေတာ္ဆင့္ ေဆာၿမိဳ႕စား ဦးစီ)

ပ်ဳိေလးတို႔ ေကာက္စိုက္ရာ၊
လိုက္လာႏွင့္ ေလး။
လိုက္လာလွ်င္ ရႊံ႕စင္ေရာ့မယ္၊
ေပါင္းေၾကာ့ ရင္ေသြး။ ။

မဲပန္းညိဳ ပတ္လည္၀ိုက္လို႔၊
ထပ္စိုက္တဲ့ မ႐ိုးခိုင္ငယ္၊
ကိုးတိုင္က ေမႊး။
လယ္ပြဲေတာ္၀င္၊
ပန္ခ်င္လွ်င္ ပံုေတာ္တီးငယ္၊
ေခါင္းျဖီးခဲ့ေလး။ ။

ေအာင္ပင္လယ္ ကန္ျမမင္းႏွင့္၊
ရန္ကင္းေတာင္ သီေခါင္၊
ရီေမွာင္လို႔ ေဖြး။
ပ်ာကသီ၊ တာဆီကို မရြာပါႏွင့္၊
မဂၤလာလယ္ေတာ္စိုက္ကို၊
ဆိုင္းလိုက္ပါေလး။ ။

ပ်ဳိစိုက္တဲ့ လယ္ကန္သင္းက၊
ေရႊယင္းမာပင္။
မပြင့္ခင္က ငံုတန္ေသးငယ္၊
ခ်ဳိး ပန္ခဲ့ေလး။

တို႔တိုင္းေျမနယ္ေပၚ၊
လယ္ေတာ္ႏွင့္ ေလး … ေတာ့။
အို-ဘုန္းေတာ္ေလ ႀကီးလို႔၊
လယ္ေတာ္ေလ သီးလို႔၊
ျပည္ႀကီးမို႔ေလး။

ေရႊမန္းၿမိဳ႕ စံရာ၊
ရန္ကြာလို႔ ေ၀း … ေတာ့။
အို-စက္ေတာ္ေလေအာက္မေတာ့၊
ဆဒၵန္ေရာက္ေပါ့၊ ရန္ျပန္လို႔ေအး။ ။

မိုးခ်ဳပ္လို႔ ခ်ိန္တန္၊
ျပန္ခ်ိန္မွ ေမွ်ာ္ကြဲ႔ေလး။
ေရႊဘိုးေခါင္ ညီေနာင္အိပ္တဲ့၊
ေတာင္ထပ္ကို ေနစြယ္ခ-မွ၊
ခ်စ္တဲ့လူ ေရႊေယာင္ပြက၊
ႀကိဳပ့ါကြဲ႔ေလး။ ။

တို႔နႏၵာ လယ္ေတာ္တိုက္မေအ့၊
ညည္းစိုက္တဲ့ ေကာက္သြယ္ငယ္၊
မွန္း-ဘယ္မွ်ႀကီး။
ေဟာ ၾကည့္စမ္းမြန္၊
တႏွံကို ဆယ္ျပည္ထြက္တယ္၊
ၿဖိဳးအက္လို႔ သီး။ ။

တို႔နႏၵာ ကန္ေတာ္လယ္မွာ၊
ႏႈိင္းဘြယ္ရွိဘူး။
အကၽြန္စိုက္တဲ့ ပ်ဳိ႕ေကာက္ပင္၊
ဆင္ေပါက္ကယ္ ဆယ္ေကာင္၀င္ေတာ့၊
ရွာမျမင္ အႏွံဖူး၊
သံုးထြာကၾကဴး။ ။
***
လြမ္းခ်င္း

ပ်ဳိးႀကဲ ပ်ဳိးစိုက္ဖြဲ႔ (ေရးသူ - ဦးႀကီး)

မိုး-စ႐ိုက္ေပမို႔၊
ပ်ဳိးစိုက္ကယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊
လက္စားငယ္ေခၚသည္၊
မ်က္၀ါးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္၊
လယ္ခင္းျပန္႔ သမန္းျပင္မွာ၊
အငန္းတြင္ သူငါဆင္းပါလို႔၊
မူရာခ်င္း ၿမိဳ႕သူမွီေပါင္၊
တို႔တူညီ သံခ်ဳိေတးငယ္ႏွင့္၊
ဖန္ညိဳေအး ခ်ိန္ေလာက္ဆီကို၊
အိမ္ေရာက္မီ ႀကဲရျပန္တယ္ေလး။ ။

တိုထဘီငယ္၊
ဟိုဆီဖံုး႐ံု၊
အလံုးျခံဳလို႔၊
ကုန္းပံုကညီ၊
ေခါင္းေရႏွက္တဲ့ တဘက္နီႏွင့္၊
ပလီလိုက္တာ၊
ကုပ္ေပၚေရာက္တဲ့ ဆံေတာက္ဟာကို၊
တေၾကာ့ခ်ည္႐ံုး၊
ေလ်ာ့ရီထံုးလို႔၊
ပြင့္လံုးငယ္ ခတၱာ၊
ေယာင္မငိုက္ေအာင္၊
ေထာင္စိုက္ကာႏွင့္၊
ႀကိဳက္ရွာတဲ့ေမာင္၊
မျမင္စမ္းေစရ၊
သြင္ပန္းကာ ေလာင္လိမ့္မယ္၊
ေတာေခါင္တဲ့ ေျမာက္ရြာကို၊
မေရာက္လာ ၿမိဳ႕ေတာ္ယြန္းဆီက၊
ကန္သင္းခံု မို႔ေမာင္စြန္းကို၊
လြမ္းလိမ့္မယ္ေလး။ ။
***
လြမ္းခ်င္း

လယ္သမားဖြဲ႔ (ေရးသူ - ဦးႀကီး)

မင္ေကာ္ရစ္ကယ္ႏွင့္၊
ၾကင္သစ္တဲ့ ပ်ဳိ႕လူ၊
ထြန္ေရးငယ္ပူ၊
ကိုေတာင္သူ မနက္ေစာ၊
ၾကက္ေရာ ျပင္ဆင္လို႔၊
ထြန္းႏွင္ေမာင္းတဲ့ ေဘကိုေလး။ ။

လယ္ထြန္ျပန္၊
စားရန္အလို၊
ေရႊဂံုညိဳ၊
ယုန္ဖိုေႏွာခ်က္၊
တခြက္ကယ္ အခ်ဥ္၊
ေတာျပည့္စင္၊
ရည္ငယ္ရႊန္းစို၊
လယ္ကန္စြန္းရယ္ႏွင့္၊
မယ္လြမ္းေအာင္ က်ဳိပါ့၊
နကိုလွ ဦးရင္ငယ္၊
ေလွာ္မီးကင္ ပုစြန္ေထာင္းငယ္ႏွင့္၊
ေမာင္းေစ့မယ္ေလး။ ။
***
ဟန္ခ်င္း

ေကာက္စိုက္ဖြဲ႔ (ေရးသူ - မသိ)

ေအးေကာင္းပ်ဳိရြယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔၊
လယ္ေတာ္တြင္းက မ်ားတေတြ။
ကိုယ္စီ- က-လို႔ လွစရာ၊
တို႔မ်က္ႏွာမွာ နံ႔သာေျပာက္လို႔၊
လွည္းစာေခါက္ကို အိုင္အိုင္ေအးေအာင္၊
ေသြးၾကပါေအ့။ ။

ပန္းထိမ္လက္ခ မေပးရ၊
ထန္းပင္ႀကီးက ျဖစ္သည့္ေရႊကို၊
ဆူးပန္းကုံးေတြ သြယ္ဘယက္ႏွင့္၊
ေပရြက္လိပ္ႀကီး နားေတာင္းဆင္၊
ယဥ္ႏိုင္ေအာင္ ယဥ္လိုက္ခ်ည့္။
ေအာင္ပင္လယ္ ရြာမ႐ိုင္း၊
တိုင္းေရႊျပည့္ လက္နား။ ။

ေလးရာ့ႏွစ္ဆယ္၊
အနံငယ္ တိုထဘီႏွင့္၊
ဖ်င္အက်ႌ သစ္ေခါက္ဆိုးလို႔၊
ခ်ဳပ္႐ိုးေတြ သီတတန္းမွာ၊
သန္းကိုက္လို႔ မယား။ ။

ကၽြဲခတ္သည့္ဟန္၊
ခ်ဗ်ာဆံ စုံပါး႐ိုက္ကို၊
ခါလိုက္ခ်ည့္ တို႔အပ်ဳိမွာ၊
ယဥ္နကို မူၾကစို႔၊
မ႐ိုးျဖဴဆံေခြထံုးမွာ၊
ကံုးပန္လို႔ ျခားျခား။ ။

အကၽြန္တို႔လယ္ ေကာက္စိုက္တံုးက၊
ျပံဳးလိုက္တဲ့ အေကာင္ဟာရယ္၊
သင္း-ပါရဲ႕လား ေအ့။ ။

ပံုး ဖာ ေမွာက္ဆင္၊
တို႔-လွတုန္းကို ျမင္ပတဲ့ေအာင္၊
ငါးမ်ဳိးဆင္ ပု၀ါေျပာက္မွာ၊
အဖာေတြ တရာေလာက္ကို၊
ေဟာ-ေျမႇာက္လို႔ ျပစမ္း။ … ။
***
ခ်စ္စရာ ေက်းလက္ကဗ်ာေလးေတြကို ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားလဲ က်မလိုပဲ ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေရွးက ေကာက္စိုက္သမေလးေတြ လယ္သမားေတြရဲ႕ သဘာ၀ အေလ့အထကို ဒီကဗ်ာေလးေတြထဲမွာ တစြန္းတစ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီကဗ်ာေတြကိုဖတ္ရင္း ခုေခတ္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားမႈ ရွိေနမလဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒံုရင္း ဒံုရင္းပဲလား ... တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ ေနၿပီလား ... ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းလက္က ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ကေတာ့ ႐ိုးသားစြာ ပင္ပန္းေနၾကအံုးမွာပဲ ထင္ပါရဲ႕။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၊ မတ္၊ ၂၀၁၁
၁၀း၂၀ နာရီ

မွတ္ခ်က္။ ။ ကဗ်ာမ်ားကို မူရင္းစာအုပ္ထဲမွ သတ္ပံု သတ္ညႊန္းအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။
(ရည္ညႊန္း ။ ။ ျမန္မာကဗ်ာ ေရြးခ်ယ္ခ်က္ႏွင့္ ရတုေရြးခ်ယ္ခ်က္ စာအုပ္ - ဟံသာ၀တီ)

16 comments:

ညီလင္းသစ္ said...

ဒုတိယကဗ်ာျဖစ္တဲ့ ဦးႀကီးရဲ႕ ပ်ိဳးႀကဲ ပ်ိဳးစိုက္ဖြဲ႔ လြမ္းခ်င္းမွာ 'မ်က္ဝါးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္' ဆိုတာ ေလးဖတ္ရေတာ့ ရပင့္နဲ႔ ရရစ္ အေရးႀကီးတာေတြ႔ရလို႔ ၿပံဳးမိသြားေသးတယ္၊ 'မ်က္' ကို ရရစ္နဲ႔မ်ား ေရးလိုက္လို႔ ကေတာ့.....၊ :D

ခ်စ္စရာကဗ်ာေလးေတြပါပဲ မေမဓာဝီ၊ မွ်ေဝေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

ေဖာ္ျပေပးတာ ေက်းဇူးဗ်ဳိ႕ ...

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

ႏွစ္တစ္ရာ အတိတ္သြားလုိ႔
စိတ္မ်ားက ႏုႏုနယ္
ပိုငယ္လုိ႔ ေတြး။

ေမဓာရဲ့ အေကာင္းကဗ်ာ
အေၾကာင္းရွာ ဟန္နဲ႔ဖတ္တယ္
အေဟာင္းမွတ္ကြဲ႔ေလး။
.

ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေခ်ာင္ထဲထုိးလုိ႔
မရုိးႏုိင္တဲ့ ဖြ႔ဲႏြဲ႔ပုံဟန္
ကာရန္က ေမႊး။

ျမင္ကြင္းစုံ "လယ္"အရႈိရႈိကုိ
စာဆုိေတာ္ ရုိးခံစပ္တယ္
ေရးမွတ္ကြဲ႔ ေလး။


ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ၿပီး အသက္ျပန္ငယ္သြားသလုိ ခံစားမိတယ္။

ခင္မင္လ်က္
ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)
.

သစ္နက္ဆူး said...

ညီမေမ..
ေရွးကဗ်ာေတြအားလံုးကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္..။
အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ေရးသူ
အမည္မသိစာဆိုရဲ ့ဟန္ခ်င္း..ပါဘဲ။
အဲဒီဟန္ခ်င္းကို ဖတ္ျပီးေတာ့ ဒီရာစုႏွစ္ေတြမွာ ျမန္မာေတြ အားက်ေနတဲ့ ဂ်ပန္ဟိုကၠဴ ကဗ်ာေတြက
တို ့ေရွးျမန္မာေတြထက္ေတာင္ ေနာက္က်ေနသလိုဘဲလို ့ေတာင္ ထင္မိတယ္..။

စတီးေတာ္ဆင့္ ဦးေက်ာက္ said...

ဒုံရင္း မဟုတ္ေပါင္ဗ်ာ...သတင္းစာထဲမွာ စက္မႈလယ္ယာေတြ ကူးေျပာင္းေနလို႔..ႏြားေတြေတာင္ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ျပီး စိတ္ညစ္ေနၾကသတဲ့..
ဗုံၾကီးသံကေတာ့ ငယ္ငယ္က ဗုံရွည္ၾကီးေတြနဲ႔ တီးၾက ကၾကတာ သတိရမိလို႔ လြမ္းမိပါ့ ေဒၚေလးေမရာ..

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ေက်းလက္ကဗ်ာေလး အားေပးသြားတယ္မမေရ။ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစရွင္။

Anonymous said...

Dear May
Thank you for sharing folk poems.Love to read them.I like Thagyimin's comment poem too.....;-)

Gyidaw

ေမာင္မ်ိဳး said...

တကယ္ပဲေကာက္စိုက္သမေလးေတြ ျမင္ေယာင္မိသြားေစတဲ့ ေက်းလက္ကဗ်ာေလးေတြပဲ အစ္မေရ ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္ ။

ေရႊစင္ဦး said...

လယ္ထြန္ျပန္၊
စားရန္အလို၊
ေရႊဂံုညိဳ၊
ယုန္ဖိုေႏွာခ်က္၊
တခြက္ကယ္ အခ်ဥ္၊
ေတာျပည့္စင္၊
ရည္ငယ္ရႊန္းစို၊
လယ္ကန္စြန္းရယ္ႏွင့္၊
မယ္လြမ္းေအာင္ က်ဳိပါ့၊
နကိုလွ ဦးရင္ငယ္၊
ေလွာ္မီးကင္ ပုစြန္ေထာင္းငယ္ႏွင့္၊
ေမာင္းေစ့မယ္ေလး။ ။

ဒီကဗ်ာေလးေတာ႔ ခံစားမိသား

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကဗ်ာ ၁ ၄ ကိုေတာ႕ ရင္းႏွီးတယ္
၂ ၃ ကိုေတာ႕ ခုမွ ဖတ္ဖူးတယ္
ေကာက္စိုက္တဲ႔အေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔ ေက်းလက္ ကဗ်ာေတြအားလံုးဟာ ေက်းလက္ရဲ႕ အရိုးခံပံုစံေလးေတြ ေတြ႔ရတာမို႔႕ ဖတ္တိုင္းလည္း ႏွစ္သက္ သေဘာက်မိပါတယ္..
ခုလို ျပန္ဖတ္ရေတာ႕လည္း မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္မိေအာင္ကို သေဘာက်တယ္
ျပန္လည္္ခံစားခြင္႔ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ မေမ။

အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ေအးေကာင္းပ်ဳိရြယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔၊
လယ္ေတာ္တြင္းက မ်ားတေတြ။
ကိုယ္စီ- က-လို႔ လွစရာ၊
တို႔မ်က္ႏွာမွာ နံ႔သာေျပာက္လို႔၊
လွည္းစာေခါက္ကို အိုင္အိုင္ေအးေအာင္၊
ေသြးၾကပါေအ့။ ။

ပန္းထိမ္လက္ခ မေပးရ၊
ထန္းပင္ႀကီးက ျဖစ္သည့္ေရႊကို၊
ဆူးပန္းကုံးေတြ သြယ္ဘယက္ႏွင့္၊
ေပရြက္လိပ္ႀကီး နားေတာင္းဆင္၊
ယဥ္ႏိုင္ေအာင္ ယဥ္လိုက္ခ်ည့္။
ေအာင္ပင္လယ္ ရြာမ႐ိုင္း၊
တိုင္းေရႊျပည့္ လက္နား။ ။

ေလးရာ့ႏွစ္ဆယ္၊
အနံငယ္ တိုထဘီႏွင့္၊
ဖ်င္အက်ႌ သစ္ေခါက္ဆိုးလို႔၊
ခ်ဳပ္႐ိုးေတြ သီတတန္းမွာ၊
သန္းကိုက္လို႔ မယား။ ။
...................

သဘာဝ က်က်ကိုေရးထားတာေနာ္..
ကဗ်ာဖတ္ရင္း မ်က္လံုးထဲမွာ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ကို ၿမင္ရတာ..

တိုက္ရိုက္အဓိပၸါယ္ေပါက္ေစတဲ႔ ကဗ်ာမ်ိဳးေတြပဲ ႀကိဳက္တယ္..။

ကဗ်ာဖတ္ၿပီး အဓိပၸါယ္ကို ၿပန္ေဖာ္ေနရတဲ႔ ကဗ်ာမ်ိဳးေတြဆို မႀကိဳက္ဘူး..။

sosegado said...

ေက်းလက္ကဗ်ာဆုိတဲ့အတုိင္း ကဗ်ာေလးေတြကလွ၊ အသံလည္သာပါတယ္၊ ေအာင္ပင္လယ္ကဗ်ာေတြေပါ့၊ ခုေတာ့ၿမိဳ႕သစ္ျဖစ္ေနၿပီ၊

nyalinphyu said...

ညီမေမဓာဝီ...

ေဒသိယ ကို ဆိုလိုတာပါ။ ဘေလာ့ေပၚတင္ေပးတဲ့ စာ႐ိုက္ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးက မ်က္စိလွ်မ္းၿပီး ေဒသယိလို႔ အေရးမွားသြားတာပါ။ ေဝဖန္ေထာက္ျပေပးတဲ့အတြက္ေကာ အားေပးတဲ့အတြက္ပါ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

ခင္မင္စြာျဖင့္
ျဖဴျဖဴဝင္း(ျမန္မာစာ)

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ေက်းလက္ကဗ်ာေလးေတြကိုက အသံသာ တယ္ေနာ္။ ရြတ္ဆိုရတာလည္းေကာင္းတယ္။
တခ်ဳိ႕အသံုးအႏႈန္းေလးေတြ မသိေတာ့ တခ်က္ တခ်က္ အရသာ ပ်က္ရတယ္။

Anonymous said...

ေနာက္ဆံုးက ေကာက္စိုက္ဖြဲ႔ ဟန္ခ်င္းေလးကို ေက်ာင္းမွာသင္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ဘယ္အတန္းလဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီတံုးကတဲက “ထန္းပင္ႀကီးက ျဖစ္သည့္ေရႊကို၊ ဆူးပန္းကုံးေတြ သြယ္ဘယက္ႏွင့္၊
ေပရြက္လိပ္ႀကီး နားေတာင္းဆင္၊ ယဥ္ႏိုင္ေအာင္ ယဥ္လိုက္ခ်ည့္။” ဆိုတဲ့ေနရာကို သိပ္သေဘာက်ခဲ့တာ။ အဲဒီကဗ်ာကိုဖတ္ရင္ ကဗ်ာထဲက ေကာက္စိုက္သမေတြရဲ႕ အျပင္အဆင္ အ၀တ္အစား အသြင္သဏၭာန္ ေတြကို မ်က္စိထဲ အလိုလိုကိုျမင္ေယာင္လာတယ္။ ေ၀မွ်ေပးတာေက်းဇူးပါ။

Unknown said...

​ေက်းလက္​ကဗ်ာ​ေတြကိုအရမ္​းႀကိဳက္​တယ္​