သာစြေလ ...

ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚက သတင္းေတြပဲ ဖတ္ဖတ္၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္း အစီအစဥ္ေတြပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ဣ႒ာ႐ံုသတင္းထက္ အနိ႒ာ႐ံုက ပိုမ်ားေနတတ္တယ္။ စီးပြါးေရး ျပႆနာေတြ၊ လူမႈေရး အျငင္းပြါးမႈေတြ၊ လူေသမႈ လူသတ္မႈ စတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြ၊ စစ္ပြဲေတြ၊ အစြန္းေရာက္သူတို႔၏ အဓိပၸါယ္မဲ့လုပ္ရပ္ေတြ စတဲ့သတင္းေတြကို အျမဲလိုလို ျမင္ေန ၾကားေနရတယ္။ ျမန္မာ့သတင္း ဖတ္ျပန္ေတာ့လဲ အလိုမက်စရာ၊ အားမရစရာေတြနဲ႔ ေဒါသမနႆေတြ ပြါးရျပန္တယ္။ အဲဒီလို သတင္းေတြဖတ္ၿပီး ၾကည့္ၿပီးတိုင္း လူကညစ္ညဴး ထိုင္းမႈိင္းၿပီး စိတ္ေတြ မၾကည္လင္ေတာ့ဘူး။

ဟိုအရင္တုန္းကေတာ့ … အျပင္လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတာ ၿငီးေငြ႔ခဲ့ဖူးတယ္။ စိတ္႐ႈပ္စရာ ပစၥကၡက ေခတၱပုန္းေရွာင္ခ်င္တဲ့အခါ အင္တာနက္ကမၻာေလးထဲမွာ စီးေမ်ာရင္း သာယာခဲ့ဖူးတယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို လစ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ကမၻာႀကီးမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ သိခ်င္ စူးစမ္းခ်င္တယ္၊ ရပ္ကြက္ထဲက အေဒၚႀကီး ေနမေကာင္းလို႔ ေဆး႐ံုတင္ရတာ သြားမေမးအားဘူး၊ ဟိုကမၻာတျခမ္းမွာ ဘယ္သူေတြဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားခဲ့မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သိခ်င္လို႔ စူးစမ္းရင္း အေတာ္အသင့္ သိလာတဲ့အခါ မသိခ်င္ေတာ့ျပန္ဘူး။ လူ႔စိတ္ဆိုတာ အဆန္းသားလား။

ခုဒီကိုေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ေန႔တိုင္း ျမင္ရၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက ပိုၿပီး စိတ္မသက္သာစရာ။ တီဗီက သတင္းေတြနဲ႔ လြတ္ေအာင္ အင္တာနက္ထဲ၀င္ျပန္ေတာ့လဲ ထူးမျခားနား သတင္းေတြနဲ႔ တိုးျပန္တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ … ။
***
ဒီလိုနဲ႔ ေနသာတဲ့ ေန႔တေန႔မွာ တီဗီပိတ္ ကြန္ပ်ဴတာပိတ္ၿပီး အိတ္ကေလးတလံုးနဲ႔ ဂါးဒင္းစန္တာကို ေရာက္သြားတယ္။ သစ္ပင္ ပန္းပင္ေလးေတြ တိရစာၦန္ေလးေတြ ေတြ႔ရျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ … ။ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ၊ ေလေျပရဲ႕ လတ္ဆတ္မႈေတြေၾကာင့္ ညစ္ညဴးေနတဲ့ စိတ္ေတြ ျပန္ၿပီး လန္းဆန္းလာတယ္။

ေနာက္ရက္ ဘာမင္ဂမ္ေက်ာင္းကို သြားေတာ့လဲ ေက်ာင္းပရ၀ုဏ္ထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ေစတီထက္က ဆည္းလည္းသံ တလြင္လြင္က စိတ္ကို ၾကည္ႏူးေစတယ္၊ သဒၶါတရားပြါးမ်ားေစတယ္။ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္ကို ခိုလႈံရေတာ့ စိတ္ေတြၿငိမ္းခ်မ္း ေအးျမ ၾကည္လင္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ေလာကႀကီးက သာယာလြန္းလိုက္တာလို႔ ေတြးမိၿပီး ပီတိေတြ ျဖစ္လို႔ … ။

ဒါနဲ႔ပဲ ကဗ်ာတပုဒ္ေရးျဖစ္တယ္။ အနိ႒ာ႐ံုေတြကေန ေ၀းကြာေနတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးမွာ သာယာတဲ့ ေလာကႀကီးက အနားမွာ ရွိေနတယ္ေလ။ ဒီသာယာမႈေလးကိုပဲ ဖက္တြယ္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရာ ေလာကႀကီးအျဖစ္ ခဏတျဖဳတ္ စိတ္ကူးယဥ္မိတဲ့ ကဗ်ာဆိုပါေတာ့၊ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအံုး ... ။
***
“သာစြေလ”

သာစြေလ …
ဤေျမမွာႀကီး
ဤအသီးႏွင့္
ထိန္ညီးပြင့္ဆန္း
ဤသည့္ပန္းႏွင့္
စိမ္းလန္းစို၀င္း
ျမျမက္ခင္းႏွင့္
ေတးခ်င္းသံသာ
သာရကာႏွင့္
ေ၀ဆာသာေမာ
ဤသည့္ေတာ၀ယ္
ေသာကျမဴေ၀း
ၿငိမ္းေအးေပစြ
သာစြေလ … ။

သာစြေလ …
ဤေျမစခန္း
ေစတီနန္းႏွင့္
သကၤန္းေရာင္၀ါ
ျမတ္သံဃာႏွင့္
ေမတၱာျဖန္႔က်က္
ဓမၼစက္ႏွင့္
မိန္႔ျမြက္သံလြင္
ဓမၼသဘင္ႏွင့္
မ်ားျဖင္စည္ေ၀
ဤသည့္ေျမမွာ
သာသနာလႊမ္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေပစြ
သာစြေလ … ။

***
ေမဓာ၀ီ
၆၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၁၀
၁၀း၃၁ နာရီ