Thursday, April 03, 2008

ေန႔တာ

ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ (မတ္လ -၃၀) ကစျပီး နာရီေတြ ၁-နာရီ ေရွ႕တိုးရပါတယ္။ ဒီကိုေရာက္ခါစတုန္းက ၁-နာရီ ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရေသးတယ္၊ အခု ၁-နာရီ ေရွ႕ျပန္တိုးရျပန္ပါျပီ။ ၁-နာရီ ေရွ႕တိုးရေတာ့ အိပ္ရာက ၁-နာရီ ေစာျပီး ထရတာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အခ်ိန္ထဲကေတာ့ အရႈံးမခံႏိုင္တာမို႔ ၁-နာရီ ေစာမထခင္ ညက ၁-နာရီ ေစာျပီး အိပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီလို နာရီေတြ ၁-နာရီ ေရွ႕တိုးလိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ လုပ္ေနရတာ စိတ္ရႈပ္စရာပဲလို႔ အစကေတာ့ ထင္ခဲ့မိပါရဲ႕။ ကိုယ့္တိုင္း ကိုယ့္ျပည္မွာက ဒါမ်ဳိးမွ မလုပ္ရဘဲကိုး။ ဒါေပမဲ့ ...ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း .... ။
***
နာရီကို တနာရီ ေရွ႕တိုးရျခင္းအေၾကာင္းရင္းက ေနထြက္ခ်ိန္ ေစာလာလို႔ ပါပဲ။ ေႏြရာသီကို ၀င္ျပီဆိုကတည္းက ေနထြက္ခ်ိန္ေစာျပီး ေန၀င္ခ်ိန္ ေနာက္က် လာပါျပီ။ ေနထြက္ခ်ိန္ကစျပီး ေန၀င္ခ်ိန္ထိ "ေန႔"လို႔ သတ္မွတ္ထားၾကတာမို႔ ဒီရာသီမွာ ေန႔တေန႔ရဲ႕ ၾကာခ်ိန္ တနည္းအားျဖင့္ "ေန႔တာ" ဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အခ်ိန္ပို ရွည္လ်ားလာပါတယ္။ ေနရဲ႕ ေရာင္ျခည္ေတြဟာလည္း ပိုျပီး ေႏြးေထြးလို႔ လာပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းတတြင္းလံုး မရွင္သန္ႏိုင္ရွာတဲ့ ပန္းပင္ကေလးေတြလည္း ျပန္လည္ ရွင္သန္ျပီး ပြင့္လန္း လာၾကပါျပီ။
အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔ အပင္ေတြမွာလည္း ရြက္ႏုသစ္ကေလးေတြ အစီအရီ ထြက္လို႔ လာပါျပီ။

ကိုးတန္းတုန္းက အဂၤလိပ္စာမွာ သင္ခဲ့ရဖူးတဲ့ Willam Wordsworth ရဲ႕ Daffodils ကဗ်ာထဲက ဒက္ဖိုေဒးလ္ ပန္းေလးေတြကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ခဲ့ဖူးျပီ။ ျမင္ဖူးရံုမက ခူးျပီး ဘုရားကို ကပ္လွဴခြင့္ ရခဲ့ဖူးျပီ။

တေဆာင္းလံုး ေသေနတဲ့ ျခံေထာင့္က ႏွင္းဆီပင္ကေလးလည္း နီတ်ာတ်ာ ရြက္ႏုေလးေတြ ထြက္ျပီး ျပန္လည္ ရွင္သန္လာပါျပီ။ အိမ္ထဲမွာ စိုက္ထားတဲ့ ေဗာဓိေညာင္ အပင္ပြားကေလးေတာင္ အရြက္သစ္ကေလးေတြ ျပဴတစ္ ျပဴတစ္ ထြက္စျပဳလို႔။

ဒီရာသီမွာ ၾကည့္ေလရာရာ ပန္းကေလးေတြနဲ႔ လွပျပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေအးစက္ျပီး ေမွာင္မိုက္တဲ့ ကာလရွည္ႀကီး လြန္ေျမာက္သြားျပီမို႔ အရာရာ သာယာ ေနသလိုပဲ ထင္မိတယ္။

ေအးတဲ့ေဒသမို႔ ေႏြးေထြးမႈကို လူေတြက ပိုျပီး လိုလားၾကပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ၊ အပူေပးစက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိေပမယ့္ ေနေရာင္ျခည္ကို တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ ေနရဲ႕ အေႏြးဓာတ္ကို ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေနရဲ႕ အလင္းေရာင္ကို ေလးစားတဲ့ အေနနဲ႔ နာရီေတြကို ေျပာင္းလဲေပးတာလို႔ ထင္မိပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ သဘာ၀ကို အေလးထားျခင္းပဲလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီလို စဥ္းစားမိေတာ့လည္း ေနမင္းႀကီးရဲ႕ အလင္းေရာင္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ နာရီေတြ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ရတာကို မျငဴစူမိေတာ့ဘဲ ေက်ေက်နပ္နပ္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
***

ေမဓာ၀ီ
၃၊ ဧျပီ၊ ၂၀၀၈
၁၁း၄၁ နာရီ

5 comments:

ကလိုေစးထူး said...

မေမ…အခုလို သ႐ုပ္ေဖာ္ပုိ႔စ္ေလးေတြ မေရးတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာၿပီပဲ။ က်ေနာ္လဲ အဲလို ပုံျပပုိ႔စ္ေလးေတြ မတင္တာ ၾကာၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ အခ်ိန္ေတြကို ေရွ႔တိုးတာ လြန္ခဲ့တဲ့ လကတည္းကေလ။ ဒါေပမယ့္ မေမဆီက ပုံေတြကို ၾကည့္ရတာက အဲဒီမွာ ပုိၿပီး စိမ္းလန္းတာ ျမန္သလိုပဲ။ ဒီမွာေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ အဖူးေလး တဖူးႏွစ္ဖူး၊ တငုံႏွစ္ငုံ ပဲ ရိွေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ ႏွင္းကလဲ မျပတ္ခ်င္ေသးဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီမွာ လူေတြ သိပ္ေပ်ာ္တဲ့ ေန႔ ရိွတယ္ဗ်။ အဲဒါက ေနသာတဲ့ေန႔ေလ။ ေနေရာင္ေလး တ၀င္း၀င္းနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကုိေတြ႔လိုက္ရင္ လူေတြက ‘Beautiful Day’ လို႔ေျပာေတာ့တာပဲ။

Unknown said...

မမေရ...

ေန႔သစ္ေတြအတြက္... အခ်ိန္သစ္ေတြအတြက္...
ႏွစ္သစ္ေတြအတြက္... ပိေတာက္ေတြနဲ႔အတူ... ေ၀ဆာလန္းဆန္းႏုိင္ပါေစ မမေရ...

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

Ma Ma..,

I came and read your posts from time to time. Never leave the comment b4 as well as not messages that you dont have Cbox.

Keep it up and nice to know you. I'd like to invite you back. Thanks..,

Soe Mya Nandar Thet Lwin

တန္ခူး said...

ေမေရ...ဒက္ဖိုေဒးလ္ ပန္းေလးေတြကခ်စ္စရာေနာ္။ လွပလန္းဆန္းတဲ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေမတေယာက္ ပန္းေလးလို လန္းဆန္းေအးျမပါေစလို႕။

Anonymous said...

Ama,

Happy Myanmar New Year!!

nyima