တမ္းတဖြဲ႕ (ပိုဒ္စံုရတု)

ရတုပိုဒ္စံုကို တခါမွ မေရးဖူးတာနဲ႔ စမ္းၿပီး ေရးၾကည့္ထားပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။
***
ကဗ်ာမေရးႏိုင္ေသာ အတာသၾကၤန္

အတာေရေအး
သြန္းေလာင္းေပးခ်င္၊ ေ၀းရပ္ခြင္မွ
ၾကင္နာရသူ၊ ေမ့ခ်စ္သူကို
တူရူတမ္းတ၊ လြမ္းပါရရွင့္
ေမႏွင့္သူက၊ ဌာနခ်င္းကြာ
ကာလခ်င္းျခား၊ ပင္လယ္တားဆီး
ခရီးေ၀းလြန္း၊ တကြၽန္းစီမို႔
ပို႔သေမတၱာ၊ မာပါေစေၾကာင္း
ေမဆုေတာင္းၿပီး၊ နီးရမည့္ရက္
ေရကာတြက္လည္း၊ ေ၀းလ်က္ေ၀းသာ
ေ၀းကာကြာသည္ ...
အတာေရ မေအးႏိုင္ျပီတကား ... ။

နံ႔သာေတြေမႊး
ေမကေသြးလ်က္၊ ပါးျပင္ထက္မွာ
လိမ္းကာျခယ္သ၊ ေအးျမပါးျပင္
ေမႊးေစခ်င္လည္း၊ သူလွ်င္ဘယ္မွာ
ဘယ္ခါလာႏိုး၊ ေမွ်ာ္ကာကိုးရင္း
သက္ျပင္းကိုခ်၊ လြမ္းေနရေပါ့
အားေလ်ာ့တလွည့္၊ အားႏြဲ႕တခ်ီ
မရီ(ရယ္) မျပံဳး၊ ႏွလံုးပူေဆြး
ငိုေၾကြးခါခါ၊ ၾကာမ်ားၾကာလွ်င္
ခ်စ္ၾကင္သူတြက္၊ ပါးျပင္ထက္မွာ
နံ႔သာလည္းကင္း၊ ရနံ႔သင္းေတြ
ပ်ယ္ေပ်ာက္ေလၿပီ ...
နံ႔သာေတြ မေမႊးႏိုင္ၿပီတကား ... ။

ကဗ်ာေတြေရး
စာေတြေရးရင္း၊ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕
ဒီလိုတဲ့ေလ ...
သူ႔ရဲ႕ရင္ခြင္၊ ခိုႏြဲ႕၀င္ရင္း
ေတးသီခ်င္းကို၊ ျပိဳင္တူဆိုညည္း
နီးနီးေ၀းေ၀း၊ ေအးေအးပူပူ
အတူတကြ၊ လက္တြဲၾကစို႔
တို႔ရဲ႕ပန္းတိုင္၊ လွမ္းႏိုင္ဖို႔အေရး
ခရီးေ၀းလမ္း၊ မေၾကာက္တမ္းေပါ့
ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမယ္၊ အားတက္ဖြယ္ေလ
ကြယ္ ... ဒါေပမဲ့၊ တကယ့္ဘ၀
လက္ေတြ႕က်ေတာ့၊ ေ၀းေ၀းကသာ
ေဆြးရပါသည္ ...
ကဗ်ာေတြ မေရးႏိုင္ၿပီတကား ... ။ ... ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၃၊ ဧၿပီ၊ ၂၀၀၈
၁၄း၄၀ နာရီ