၂၀၁၀ ကို ႏႈတ္ဆက္ျခင္း

ႏႈတ္ဆက္တယ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ …

မဟုတ္မဟတ္ အမွားေတြနဲ႔
အ႐ႈပ္အယွက္ စကားေတြၾကားမွာ
ခင္တြယ္ရင္း က်င္လည္ခဲ့
ငါ့ရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္
တကယ္ေတာ့ ခဏေလး … ။

ခဏေလးေပမဲ့
ေ၀းခဲ့ၾကတဲ့ ဘ၀ေလးေတြေၾကာင့္
အေတြးခ်ဲ႕ရတဲ့ ညေလးေတြ
တာရွည္ခဲ့ရပါေသးတယ္ …
ကြယ္ … ခုေတာ့ …
ေနရစ္ေတာ့ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္။

လရိပ္မွာ ခို၀င္
ၾကယ္စင္ကို သီခူး
ျမစ္ယံဦးမွာလဲ
ၾကည္ႏူးခဲ့ဖူးၿပီ … ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္။

ရြက္ေျခာက္ကိုနင္း
ခြဲခြါျခင္းေတးကိုဆို
တကိုယ္စာ ဘ၀ၾကမ္းကိုပဲ
ခပ္ရဲရဲ လွမ္းပါရေစ … ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္။

မ်က္ရည္နဲ႔ အၿပံဳး
အမုန္းနဲ႔ အခ်စ္
အညစ္နဲ႔ အျဖဴ
အပူနဲ႔ အေအးတို႔ပမာ
ေ၀းကြာျခင္းမ်ားစြာျဖစ္
အျပစ္ေတြ ရွိေသးရင္လဲ
ခြင့္လႊတ္ေတာ့ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္။

ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြဟာ
ခ်ဳိသလိုနဲ႔ ခါးသက္ … ဒါေပမဲ့ စြဲမက္ခဲ့တယ္။

ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ လေရာင္ဟာ
မွိန္သလိုနဲ႔ လင္းလက္ … ၿပိဳးျပက္လွပခဲ့ရတယ္။

ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ ညညေတြမွာ
ခဏခဏလန္႔ႏိုး … အိပ္စက္ျခင္းကို ခိုးခံခဲ့ရတယ္။

ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြ …
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ အဆိပ္ရည္ …
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ရဲ႕ အတိတ္ေတြ …
ရစ္ပတ္ျခံဳသိုင္း
မုန္တိုင္းအေသးစားလို
ရင္ကို တိုက္စားခဲ့ …
… … … … … … …
… … … … … … …
… … … … … … …
ဒီလိုနဲ႔ … တစစ
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္က က်န္ရစ္
ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္တစ္ကို ႀကိဳသူေတြၾကားမွာ …
ငါ … ငိုရမလား ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ … ။

တကယ္တမ္းက ...
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ဟာ မာယာမဲ့တယ္၊
ကိုယ္တိုင္ကလဲ ...
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္မွာ သာယာခဲ့တယ္၊
ကဗ်ာေတြဖြဲ႔ … ဇာေတြမခ်ဲ႕ခ်င္ေပမဲ့
စာနာတယ္ဆိုတဲ့ စကားတခြန္းနဲ႔သာ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ …
ေနခဲ့ေတာ့ … ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၁၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၀
၀၀း၀၁ နာရီ

(ခ်စ္ေသာ ၂၀၁၀ သို႔)