အေရျပား … ပါးမ်ား ပါးေနလား

ဇူလိုင္ ၅ရက္ေန႔က တင္ခဲ့တဲ့ “အမႈိက္မ်ား လြင့္ေနသည္” ပို႔စ္မွာ က်မကို ဖတ္စာ ကူညီရွာေဖြ ျပင္ဆင္ေပးတဲ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္ေအာင္နဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ေတြ႔လို႔ ေက်းဇူးစကားေျပာရင္း သူ႔ဆီကေန ဘေလာ့ေတြ ၀င္ဖတ္မရတာမို႔ အဲဒီေဆာင္းပါး သူဖတ္ရေအာင္ ေမးလ္နဲ႔ ပို႔လိုက္တယ္။ သူက က်မ ဘေလာ့စေရးခါစေလာက္ ကတည္းက က်မစာေတြကို အျမဲ ဖတ္႐ႈ ေ၀ဖန္ ေပးခဲ့သူ တေယာက္ပါ။ တခါတရံ က်မ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြလဲ ကူညီရွာေဖြ ေပးေလ့ရွိတယ္။ ခု က်မပို႔စ္ကို သူ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ က်မ အမွတ္တမဲ့ မွားသြားတာေလးေတြ ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္ေပးပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေ၀ဖန္ေရးဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာ မဆို လိုအပ္တယ္လို႔ က်မကေတာ့ ျမင္မိတယ္။ အထူးသျဖင့္ က်မတို႔လို ၀ါသနာအရ စာေရးေနသူေတြအဖို႔ ေ၀ဖန္ေရးရွိမွ တိုးတက္မယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့လဲ အျပဳသေဘာ ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ လိုတာေပါ့ေနာ္။ က်မ ဘေလာ့ေရးခါစက အျမင္မတူတာေလးေတြ လြဲေနတယ္ ထင္တာေလးေတြ ဟိုလူ ဒီလူကို ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္မိပါတယ္၊ ကိုယ္သိသေလာက္ ဆိုပါေတာ့။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အရင္လို သိပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘဲ ခပ္မဆိတ္ဘဲ ေနမိေတာ့တယ္။ မေနႏိုင္ရင္ သိပ္ခင္တဲ့သူဆို ေမးလ္ပို႔ၿပီး ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ က်မ အျမင္ေတာ့ ဘေလာ့ဂါအမ်ားစုဟာ အျငင္းပြါးရမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးကို အထူး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ (ဥပမာ - ကိုေပါ) ကိုယ့္အျမင္ကိုယ္ လြတ္လပ္စြာ ၀င္ေရာက္ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အင္မတန္နည္းပါတယ္။

တေယာက္နဲ႔ တေယာက္က အယူအဆခ်င္း အျမင္ခ်င္း ရာႏႈန္းျပည့္ ထပ္တူ မက်ႏိုင္ပါဘူး။ စာေရးသူ မေတြးမိတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကို စာဖတ္သူေတြက ေတြးႏိုင္ပါတယ္။ ေတြးမိတဲ့ အျမင္ အေတြးကိုလဲ လြတ္လပ္စြာ ေျပာသင့္ ေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္။ မွားေနရင္လဲ ေထာက္ျပ ညႊန္ျပႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မကေတာ့ စာဖတ္သူေတြဆီက ပြင့္လင္းတဲ့ ေ၀ဖန္မႈကို လိုလိုလားလား လက္ခံ ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ တခုရွိတာက အမ်ားနဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားလံုးေတြ မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့ေလ။ အဲဒါကလြဲလို႔ လူတိုင္းဖတ္ရင္ အဆင္ေျပမယ့္ အေကာင္း/အဆိုး မွတ္ခ်က္မ်ား အားလံုးကို ႀကိဳဆိုလက္ခံပါတယ္။ တဆက္တည္း စဥ္းစားမိတာက အမ်ားသူငါ ဖတ္လို႔ရတဲ့ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေရးေနသူေတြဟာ အေရျပားထူထူေတြ ရွိဖို႔လိုအပ္တယ္ … လို႔ပါ။ ကိုယ္တင္လိုက္တဲ့စာကို လူတန္းစား အမ်ဳိးမ်ဳိးက ဖတ္မွာပဲ။ ဒီေနရာမွာ လူတန္းစားဆိုတာ စာေပ ဗဟုသုတ အဆင့္အတန္းကိုေျပာတာပါ။ စာဖတ္သူရဲ႕ ၀မ္းစာ အဆင့္အတန္းအလိုက္ ကိုယ့္စာကို နားလည္ႏိုင္စြမ္း လက္ခံႏိုင္စြမ္းက မတူညီႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးက ေ၀ဖန္သည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္က အေရထူထူနဲ႔ ခံႏိုင္ရည္ရွိၿပီး ခ်ီးက်ဴးလဲ မေျမာက္ဖို႔၊ ကဲ့ရဲ႕လဲ စိတ္ဓာတ္မက်ဖို႔ေပါ့။

က်မလား … အင္း … က်မ အေရထူသလား ပါးသလားဆိုတာ သူနဲ႔ က်မ အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္တာေလးေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ သိမယ္ထင္တာပဲ။ က်မေဆာင္းပါး ဖတ္အၿပီးမွာ သူက က်မမွားေနတာကို တန္းျမင္တယ္၊ [က်မက ေဆာင္းပါးထဲမွာ “ေႏြအကုန္ ေဆာင္းအကူး”လို႔ ေရးထားမိတာ။] ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔က်မ ခုလို ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါအံုး။
***
he: အီးးးးး ေႏြကုန္ ရင္ မိုးေနာ္၊ ေဆာင္းေရာက္ေသးဘူး ဟီး
me: ဟားဟား ဟုတ္ပ ရာသီဥတုေတာင္ ေမ့ကုန္ပီ
မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူး ျဖစ္မယ္
he: ဒါေပမဲ့ ေတာင္ေလတုိက္တာ မိုးရာသီ၊ ေဆာင္းရာသီမွာ ေျမာက္ေလေနာ္
me: က်မမွတ္မိသေလာက္ အမႈိက္မီးရႈိ႕တာ ေဆာင္း၀င္စပဲ
he: ဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့ ေတာင္ေလ က မိုးဝင္စ မွာတိုက္တာ
me: ပထမတုန္းက ေလေပြတိုက္သည္ နဲ႔ လုပ္ထားတာ အၾကာၾကီးပဲ
ကိုေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ေျပာမွ ျပင္လိုက္တာ
he: ဟားး က်ေနာ္က ေတာ႕ ေျပာျပီေနာ္ ဟဲ
me: ေျပာပါရွင္ ေျပာမွ သိမွာေလ ေက်းဇူးစကား ထပ္ေရးရမလိုျဖစ္ေနျပီ
he: ဟာ ေနအုံး ေသခ်ာ ဖတ္လိုက္အုံးမယ္
me: ဟုတ္
he: စာေရးတာ power က်သြားသလိုဘဲ
me: အင္း ဟုတ္လား
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ သတိမထားမိဘူး ေဘးလူေျပာမွသိမွာ
he: ဟုတ္တယ္
(10 minutes later)
he: မီးေဘးစုိးရိမ္ရတယ္ေလ
me: :)
he: ဒီကဗ်ာက အဲဒါ ေရးထားတာလို႔ ေတာ့ ထင္မိတယ္
me: အင္း ဟုတ္မယ္
he: ေဆာင္းတြင္းအတြက္ ေရးထားတာမဟုတ္ဘူးေနာ္
me: က်မဆိုလိုခ်င္တာ ရာသီက အဓိက မဟုတ္ဖူးေလ
he: က်ေနာ္ နားလည္မိတာကို ေျပာတာေနာ္
ဟုတ္ပါတယ္
me: အင္း ဟုတ္ပါတယ္
he: ဒါေပမဲ့ မီးရွိဳ႕တာပါေတာ့
me: က်မက ကိုယ္လိုခ်င္တာ ဆြဲေရးလိုက္တာ
he: မဆီေလ်ာ္သလိုျဖစ္ေနသလားလို႕
me: မီးရႈိ႔တာက တကယ္လုပ္ခဲ့တာကို ေရးတာ
he: ေဝဖန္ တာကေတာ့ ရတယ္ေနာ္။ ကုိယ္တုိင္သာမေရးတတ္တာ....
ဟုတ္တယ္ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာဘဲ ေလ
me: ေ၀ဖန္ပါရွင္ ရပါတယ္ ေ၀ဖန္မွ ကိုယ့္အျပစ္အနာဆာ သိမွာေလ
he: အခ်ိန္ကာလ က မဆီေလ်ာ္ဘူးေလ
me: အင္း ေပါ့ေနာ္
he: ကဗ်ာရဲ႕ ေစတနာက - ေႏြ အကုန္ မိုး အကူး
me: အင္း
he: ေႏြရာသီမွာတုန္းက တခ်ိိန္လံုးထားခဲ့တဲ့ သတိ
ေတာင္ေလလာျပီ မိုးရြာေတာ့မယ္ဆိုျပီး မေပါ့ဘို႔ေျပာတာ
me: ေၾသာ္ … က်မအဲေလာက္ထိ မေတြးမိဘူး ဖတ္စာကို
he: ဟာ... ဆရာမ ကလဲ
me: :)
he: အမွဳိက္ က သစ္ရြက္လို႕ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေလ
me: အမႈိက္မွာ အမ်ားစုကေတာ့ သစ္ရြက္ပဲေလ
စကၠဴစုတ္တို႔ ပလပ္စတစ္ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္တို႔ကို ဆိုလိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မို႔လား
ေလတိုက္ရင္ သစ္ရြက္ေၾကြမယ္ သစ္ရြက္မႈိက္လြင့္မယ္ေလ
ဟုတ္တယ္မို႔လား
he: အမွဳိက္က စ ျပႆဒ္ မီးေလာင္ဆိုတာရွိတယ္ ေလ
me: အင္းေလ
က်မအခုေဆာင္းပါးမွာ ဆိုလိုတာကေတာ့ အမႈိက္က သစ္ရြက္ပဲေလ
he: အင္း မွန္ေတာ့မွန္တယ္ ဒါေပမဲ့
အမွိဳက္ဆို တာ သစ္ရြက္ တမ်ိဳးထဲမဟုတ္ဘူးေလ
me: ပီးေတာ့ ငယ္ငယ္က အမႈိက္ေကာက္ခဲ့တယ္ မီးရိႈ႔ဖူးတယ္ အဲဒီဖတ္စာကို သတိရရင္း ငယ္ငယ္ကဟာကို ျပန္ေတြးမိတယ္ အဲဒါကေန ဆက္ျပီးေတြးမိတာ
အင္း ေလ
က်မဆိုလိုတာကေတာ့ သစ္ရြက္ပဲ
he: ျပန္ေရးေလ ဒီလိုလဲ ေတြးလို႕ရတယ္ ဆိုတာ ဟဲ
me: :)
he: ေဝဖန္တာေနာ္ အျပစ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး
me: အင္းပါ ေ၀ဖန္ပါရွင္ ဘယ္လိုမွ မေနပါဘူး
he: ေကာ႕မန္႕ေတြက ဘာေတြ ေရးထားေသးလဲ
me: ခဏေလး ျပန္ၾကည့္အံုးမယ္

(ကြန္မန္႔ေတြ ေကာ္ပီကူး ျပလိုက္ပါတယ္။)

he: ဩ ေတာ္ေသးတာေပါ႕ေနာ္ စိတ္အေၾကာင္းေတြဘဲ ေရးလို႕
me: :) အင္း ဟုတ္တယ္
he: ရာသီဥတုက အေရးမႀကီးလို႔ မေျပာတာေနမွာပါ
ၿပီးေတာ့ အဂၤလန္မွာက ေႏြျပီးရင္ ေဆာင္းဘဲေလ
spring, summer, autumn, winter ဟုတ္တယ္ ဟုတ္
me: ခုေျပာင္းလိုက္ပီ က်မေရးတာက ျမန္မာရာသီကို ေရးတာေလ
he: မေျပာင္းနဲ႕ေတာ့ေလ ဒီအတုိင္းဘဲ ထားလုိက္ေပါ့
me: ေျပာင္းပီးသြားျပီ
he: အာာ ဘယ္ လိုေျပာင္းလိုက္လဲ ေျပာျပအုံးေလ
me: မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးေပါ့
he: အဲဒါဆို
me: အိမ္မွာမီးရႈိ႕တုန္းက မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးပဲကို
he: ေတာင္ေလဆိုတာ မွားသြားလိမ့္မယ္
me: က်မက ေတာင္ေလက အဓိက မဟုတ္ဘူးေလ
he: ေႏြကုန္ခါနီး မိုးအကူးလို႔ဘဲ ေရးလိုက္ပါလား မီးရွိဳ႕တာက ဘယ္အခ်ိန္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ
me: ဟင့္အင္း
ေတာင္ေလတိုက္လာျပီဆိုတာက ဖတ္စာအေနနဲ႔ အစမို႔ ထည့္ထားတာ
က်မ အဓိက ဆိုလိုခ်င္တာက …
စိတ္နဲ႔ တူတဲ့ အမႈိက္မ်ားလြင့္ေနတာကို လိုက္ျပီးသိမ္းဆည္းရမွာ
ေမာဟနဲ႔တူတဲ့ ငိုက္မ်ည္းျခင္း မျဖစ္ေအာင္ သတိနဲ႔ထိမ္းသိမ္းရမယ္
အဲဒါ လိုရင္းပဲ
ေတာင္ေလဆိုတာေတြ မီးရိႈ႕တာေတြက အရံ အျဖည့္ခံေတြပဲ ကိစၥ မရွိဘူး
he: ဟုတ္ပါျပီ သေဘာပါဘဲ
me: :)
he: :)
me: ျငင္းတာဟုတ္ဖူးေနာ္
he: ဩ
me: က်မဆိုလိုရင္းကို ေျပာျပတာပါ
he: နားလည္ပါတယ္ က်ေနာ္ က ေဝဖန္ျပတာေလ
me: အင္း က်မလက္ခံပါတယ္
he: ေမ့စာေတြကို ျပင္ေပးတာမဟုတ္ဘူးေလ ဟဲ
me: ဟုတ္ကဲ့ပါ
he: မေန႕ က ကမာၻ ဖလားက အခ်ိန္ပိုနဲ႕ဆိုေတာ႕
အေတာ္ကို ညဥ္႕နက္မွာဘဲ ေနာ္
me: ဒီမွာေတာ့ နက္ဖူးေလ
၉ ခြဲ လား ၁၀ မတ္တင္းလားပဲ
he: ဩ
ဒီမွာက ေတာ့မနက္ထိေအာင္ျဖစ္သြားတယ္ေလ
me: :) အင္းေပါ့
he: အဲဒါနဲ႕ဘဲ အိပ္လိုက္တာ ၉ နာရီမွဘဲ ႏုိးတယ္ ဟဲ
me: အေဖလဲ အိပ္ေနတာတဲ့ ခုနက စကားေတာင္ ထမေျပာႏိုင္ဘူး
he: ဟုတ္လား က်ေနာ္ေတာ့ ေအာက္ေတာ့မယ္
me: ဟုတ္ တာ့တာ ဂြတ္ႏိုက္
he: တာ့တာ
***
သူကေတာ့ က်မနဲ႔ မျငင္းခ်င္ေတာ့လို႔ ထင္ပါရဲ႕ စကားစျဖတ္ၿပီး ေလာ့ေအာက္လုပ္သြားတယ္။ က်မလဲ ခုမွ ကိုယ္ေျပာတာ ကိုယ္ျပန္ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္အေရျပားကိုယ္ ခပ္ပါးပါးပဲ ရွိေသးတယ္လို႔ ထင္မိပါရဲ႕။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အတင္းကာၿပီး ဇြတ္ျငင္းေနတာကိုး။ ၿပီးေတာ့ ျငင္းတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကမန္းကတန္း အတည္ျပဳခ်က္ ယူလိုက္ရေသးတယ္။ ခ်က္လစ္ေတြ ျပန္ဖတ္ၿပီး က်မ တေယာက္ထဲ ရယ္ေနမိတယ္ (လူႀကီးရွက္ေတာ့)။ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေပးတဲ့ သူ႔ကုိလဲ ေက်းဇူးအထူး တင္မိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းၿပီး အေရျပားထူေစဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ ဘေလာ့မွာ တင္လိုက္ပါတယ္။

***

ေမဓာ၀ီ

၁၃၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၀

၁၆း၃၀ နာရီ