Friday, July 09, 2010

ႏိုးထခ်ိန္

သူဟာ …
ဒီေရမွာ စီးေမ်ာရင္း
ေခ်ာင္းငယ္ရဲ႕ ေတးသီခ်င္းနဲ႔
ႀကီးျပင္းလာခဲ့တယ္။

ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ေျမႀကီးကို ေမ့ေလ်ာ့ကာ
ဒဏ္ရာေတြ အခါခါရခဲ့ဖူးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ …
ေရစီးသံ တညံညံ
ျမစ္ယံရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ
မရဲတရဲ တိုး၀င္ခဲ့တယ္။

ၾကယ္ေရာင္ေတာက္ပ
ညနက္နက္ေတြကို
အိပ္မက္လို စိတ္ကူး
ရင္ခုန္ရင္း ႐ူးခဲ့ဖူးတယ္။

ေနာက္ဆံုး …
လိႈင္းပုတ္သံ တ၀ုန္း၀ုန္းေအာက္
လက္ေျမႇာက္ရင္း က်ဆံုး
အ႐ႈံးလည္း ေပးခဲ့ရတယ္။

တြယ္တာစရာ
ဘယ္အရာမွမရွိတဲ့ ဘ၀အ႐ိုင္းပါကြယ္ …
ညတိုင္းမွာ အိပ္မက္ဆိုးေတြက
မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ၾကလို႔
အိပ္ပ်က္ညေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးခဲ့ရတယ္။

ရွင္ႀကီး၀မ္း ရွင္ငယ္၀မ္း
ဘာတခုမွ မလြမ္းေလာက္ေတာ့တဲ့အခါ …
ရင္မွာနာက်င္ျခင္း ကင္း …
ဟင္းလင္းျပင္ သက္သက္
မအိပ္စက္ပါဘဲလ်က္
မက္မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြက
ႏိုးထလာခဲ့ပါတယ္ … ။
***

၉၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၀
၂၂း၃၂ နာရီ

9 comments:

ကုိေအာင္ said...

“မအိပ္စက္ပါဘဲလ်က္
မက္မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြက”
အဲဒီစာသားက မုိက္တယ္ဗ်ာ ....
တခ်ဳိ႕က အိပ္ေနတာေတာင္
အိမ္မက္ မမက္ေတာ့ဘူး၊ ႏိုးထဖုိ႕ဆုိတာ ...
ျဖစ္လာပါေစေပါ့ဗ်ာ၊ ကဗ်ာက ေကာင္းပါတယ္။

ေန၀သန္ said...

အိပ္မက္ထဲက ႏိုးထလာတာ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မႏိုးလာပဲနဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာကိုပဲ ေၾကကြဲေနၾကရတာ....


ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္

Anonymous said...

မအိပ္ဘဲ မက္တဲ့ အိမ္မက္ ကို မက္ၾကည္႕ျပီး လြင့္ေမ်ာ ေနတာ ၾကာေပါ့

အရာအားလံုး အဆင္ေျပပါေစ

proxy ေတြက ခဏခဏဘန္းေနေတာ့ ေက်ာ္ခြ ေနရတာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ သိပ္ေတာင္မေရာက္ျဖစ္ဘူး

ၾကီးေမ ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္ ေဘာပဲြ ၾကည္႔ဖို႕ အားေမြးထားေနာ
ခင္မင္စြာျဖင့္
seesein

Anonymous said...

မအိပ္စက္ ပါဘဲ မက္မက္ ေနတဲ႔ အိမ္မက္ ေတြ တဲ႔..

အင္းဟုတ္ပ မေမဓါ၀ီ ေရ

အိမ္မက္ ေတြက မက္ႏိုင္လြန္းတယ္ ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ အိမ္မက္ ေတြက တကယ္ျဖစ္လာမယ္မသိ ...

ကဗ်ာေလးေတြ ေရးတတ္လိုက္တာ

က်န္းမာခ်မ္းသာ ေစရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႕သလွ်က္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

Crystal said...

ကဗ်ာေလး လာဖတ္ပါတယ္။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အိပ္စက္ျခင္းတုိ႔တြင္ မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီးအိပ္စက္ျခင္းသည္ ႏွလုံးသားႏုသူတုိ႔အတြက္ က်ိန္စာတစ္ခုျဖစ္၏။

အိပ္မက္မက္ျခင္းတုိ႔တြင္ မအိပ္စက္ဘဲ မက္ေသာအိပ္မက္သည္ အိပ္မရသူတုိ႔အား ကေတာက္ကဆျဖစ္ေ၏။

ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ ၀င္ပြါးၾကည့္တာ။ း၀)

လင့္ခ္ကေလးကုိ တစ္ပါတည္းယူသြားပါတယ္။ အသစ္တက္လာရင္ ဖတ္လို႔ရတာေပါ့။

ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

နိုးထခ်ိန္သာဆိုတယ္..ပဲျပဳတ္းးးးးးးးးးးးးးးလို႔ ေအာ္သံလဲ မၾကားရပါလား..
ေဒၚေလးေမ..ေနေကာင္းရဲ့လား

တန္ခူး said...

ဒီကဗ်ာေလးထဲမွာ နာက်င္ျခင္းေတြ ေတြ ့ရတယ္... ခပ္ပါးပါး အလြမ္းေတြက မိန္းခေလးတေယာက္ရဲ့မာနေတြေအာက္ ေရာက္သြားတာလဲလွတယ္... အိပ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳေတြက နိုးထခ်ိန္ဆိုတာ တေန ့ေရာက္လာမွာပါ ေမရယ္...

ညလင္းအိမ္ said...

ကဗ်ာေလး စီစဥ္ထားပံု ေတာ္ေတာ္ လွတယ္ဗ်ာ ...