ႏွစ္ကူး ႏႈတ္ဆက္ ...

သၾကၤန္လည္းၿပီး … ခရီးကလည္း ျပန္ေရာက္ပါၿပီ။
ဒါေပမဲ့ မေ၀းေသာကာလမွာ ၾကံဳေတြ႕ရေတာ့မယ့္ “စာေမးပြဲ” ဆိုတာႀကီးအတြက္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနတာမို႔ ဘေလာ့မဂင္းေသးဘူး စိတ္ကူးထားမိတယ္။ (ဒီစိတ္ကူးက ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကာၾကာခံမလဲေတာ့ မေျပာတတ္ေသးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ ဆိုပါေတာ့။) ဒီကေန႔ေတာ့ ျမန္မာႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔မို႔ ခင္မင္ရာ ခင္မင္ေၾကာင္း တခ်ဳိ႕ဘေလာ့ေတြမွာ လိုက္လံ ခြန္းဆက္ရင္း ကိုယ့္ဘေလာ့ေပၚကေနလည္း ေခတၱ ေပ်ာက္ဦးမည့္အေၾကာင္း စာဖတ္သူ အေပါင္းအား သတင္းေကာင္းေပး ပါရေစ .. ။
***
မႏွစ္ကေတာ့ က်မရဲ႕ တမ္းတဖြဲ႕ ပိုဒ္စံုရတုအတြက္ ျပန္ေရးေပးတဲ့ ရတုတပုဒ္ကို အကိုေတာ္ တေယာက္ဆီက ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္အျဖစ္ ရခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ က်မရဲ႕ ပန္းေႂကြလမ္း ႀတိခ်ဳိးကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရတဲ့ ကိုဟယ္ရီက “ပန္းေႂကြလမ္းပဲ ေလွ်ာက္ရေအာင္” ဆိုတဲ့ ႀတိခ်ဳိးတပုဒ္ ျပန္ေရးၿပီး ေမးလ္နဲ႔ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ သူ႔ဘေလာ့မွာလည္း တင္ထားပါတယ္။ ဒီႏွစ္အတြက္ေတာ့ အဲဒီကဗ်ာေလးကိုပဲ က်မအတြက္ ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုဟယ္ရီေရ … ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ရွင္။
***
ကိုဟယ္ရီရဲ႕ စာနဲ႔ ကဗ်ာကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းပါပဲ။
***
…. …. ….
က်ေနာ္လည္း မေမေရးထားတဲ့ ပန္းေၾကြလမ္း ဆုိတဲ့ႀတိခ်ိဳးေလးကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ကူးေပၚလာလို႔ အဲဒါကို ျပန္တဲ့ ကဗ်ာေရးေနတာ ... ႀတိခ်ိဳးပဲေပါ့။ အခုပဲ ေရးၿပီးသြားတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး ... အစကေတာ့ ကြန္မန္႔မွာ ေရးမလို႔ပဲ ... ေနာက္ေတာ့ စိတ္ေျပာင္းသြားတယ္ ... က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္လုိက္မယ္ေနာ္ ...

“ပန္းေႂကြလမ္းပဲ ေလွ်ာက္ရေအာင္”

ေလွ်ာက္ပါရေစ၊
တေယာက္ႏွမေမ ေဝဒနာရေနလား၊
ပိေတာက္အလွေတြ ေႂကြကာက်လာေတာ့၊
ေဝျဖာလွပါတဲ့ သည္လမ္းကို၊
လွမ္းလိုလုိ႔ေလ။

ပန္းပိေတာက္သခင္၊
ႏြမ္းေျခာက္ရင္ေတာင္ သင္းပ်ံ႕ႀကိဳင္ပါလုိ႔၊
လွမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ေအာင္ မင္းရနံ႕လိႈင္ေနရဲ့၊
ရွင္းသန္႔ၿမိဳင္ သႀကၤန္အတာပဲြမွာ၊
မပန္သာဘဲ ေၾကြလည္းေလ၊
ေျမထဲမွာပင္ေမႊး။

ေလအဝင့္မွာ၊
ေႂကြလြင့္ကာက်ေနဆဲ၊
ျမရည္ထဲ အဝါဆင္တဲ့၊
အတာသဘင္ရဲ့ ပိေတာက္ပန္းကို၊
ကညာခင္ႏဲြ႔ တေယာက္မနမ္းသာေပမယ့္၊
ေလွ်ာက္စမ္းပါ လက္ေတြတဲြကာေပါ့၊
မ်က္ရည္လည္း မဝဲပါနဲ႔ေမရယ္၊
အသည္းမာ တမင္နင္းတာမဟုတ္ပါဘူး၊
ရင္တြင္းမွာ ပိေတာက္ေဝဆဲပါပဲ၊
ေႂကြလည္းေလ ရနံ႔သင္းနဲ႔၊
ျဖန္႔ခင္းရာ ပိေတာက္လမ္းကို၊
ေလွ်ာက္လွမ္းစို႔ေလး။
***
နည္းနည္းေတာ့ ရွည္သြားတယ္ဗ် ... က်ေနာ္က နေဘနဲ႔ေရးတာ လက္ပိုေတြ႔လို႔ ... အက်င့္ပါေနၿပီ။

ဒါနဲ႔ မေမ ကဗ်ာေလးမွာ အခံခ်ိဳးက ကာရန္ျပန္ တခ်က္လြတ္သြားတာ က်ေနာ္ သြားေတြ႔တယ္ဗ်။
ထိန္လ်ံပ ရွာရေလတယ္
သာစြေပ ေႏြရက္မ်ား … ။ မွာ အဆံုးသတ္ပါဒက ပထမတ၀က္မွာ အယ္ ကာရန္ မပါဘူး ျဖစ္ေနတယ္ဗ် ... မေမ အမွတ္တမဲ့ျဖစ္သြားတယ္ထင္တယ္။ နေဘယူရင္ အဲဒါ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ နေဘကိုက္ေနေတာ့ ကာရန္ျပန္ ကို သတိမထားမိ လိုက္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။

အဲဒါ သာစြေပ အစား သာစြကြယ္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ... ျပင္လုိက္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ... အၾကံေပးတာပါ။
ႏွစ္သစ္မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ ...
ခင္မင္လ်က္
ဟယ္ရီ
***
ကိုဟယ္ရီရဲ႕ ကဗ်ာေလးက လွသလို … အႀကံေပးခ်က္ကလည္း အဖိုးတန္ပါတယ္။ က်မလည္း ႀတိခ်ဳိး တခါမွ ေရးဖူးတာ မဟုတ္လို႔ ျဖစ္ညွစ္ၿပီး ေရးလိုက္ရတာမို႔ ကာရန္ေတြ လြဲသြားတယ္။ နားလည္တဲ့သူေတြ ခုလိုျပင္ေပးေတာ့ အမွန္ျဖစ္တာေပါ့ … ။ ျမန္မာကဗ်ာေလးေတြမွာ အျပန္အလွန္ေရးၾကတဲ့ အေလ့အထ ရွိတာမို႔ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ က်မဘေလာ့မွာ တင္လိုက္တာပါ။

ျမန္မာႏွစ္သစ္ အကူးအေျပာင္းမွာ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းရင္း … အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ … ။
***
ေမတၱာျဖင့္
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ဧၿပီ၊ ၂၀၀၉
၁၁း၁၂ နာရီ