Monday, February 25, 2008

ဆက္မရတဲ့ အဆံုး

မနက္က ...
ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာထ၊ ညတုန္းက ေဆးထားတဲ့ ပန္းကန္ေတြကို စင္ေပၚလွမ္းတင္လိုက္ျပီး တဘက္လွည့္လိုက္တုန္း ...

၀ုန္း ... ခြၽလြမ္ .. ခြမ္ ... ခြၽင္ ...

ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔အတူ ပန္းကန္အထပ္လိုက္ စင္ေပၚက ျပဳတ္က်ျပီး ကြဲကုန္ပါေလေရာ ... ။
တစစီ ကြဲေနတဲ့ ပန္းကန္ကြဲအပံုနား ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်ရင္း ညစ္ညဴးတဲ့စိတ္၊ ႏွေျမာတဲ့စိတ္၊ ၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ရင္း
ဒီစင္ေပၚ မတင္လိုက္မိရင္ အေကာင္းသားဆိုျပီး ေနာင္တေတြ ရေနမိတယ္။ ပန္းကန္ကြဲ အပိုင္းအစ ေလးေတြကိုလည္း ျပန္ရလိုရျငား ဟိုတစ ဒီတစ ဆက္ၾကည့္ေနမိေသးတယ္။

ဒီပန္းကန္ေတြဆိုတာက ျပဳတ္က်တာနဲ႔ ကြဲလြယ္ အက္လြယ္ ထိခိုက္လြယ္တဲ့ အမ်ဳိးအစားေတြပဲ။ ကြဲျပီးသြားရင္လည္း ဘယ္လိုမွ ျပန္ဆက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါကို သိေနရက္နဲ႔ စိတ္ထဲ ႏွေျမာလို႔ ျပန္ဆက္ၾကည့္ေနမိတာပါ။

အစကတည္းက အျမင့္မွာတင္ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုစိုက္ျပီး တင္ရမွာကို နေမာ္နမဲ့နဲ႔ ျပီးစလြယ္ တင္လိုက္မိတဲ့ ကိုယ့္ကို္ယ္ကိုယ္သာ အျပစ္တင္ရင္း ပန္းကန္ကြဲပံုၾကီးနား စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုင္ေနမိတယ္။

မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာကို ၾကိဳးစားရတာ စိတ္ေရာ လူပါ ပင္ပန္းလြန္းလွတယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း လစ္လ်ဴရႈျပီး စိတ္ထဲက အားလံုးကို ထုတ္ပစ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ ... စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ျပီး ...

ကြဲသြားျပီးတဲ့ အရာေတြကို မိုက္မဲစြာ ျပန္ဆက္ဖို႔ မၾကိဳးစားေတာ့ဘဲ တံျမက္စည္းနဲ႔လွဲ၊ ေဂၚျပားနဲ႔ က်ံဳးျပီး အမႈိက္ပံုးထဲ ထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၅၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၀၈
၁၂း၁၅ နာရီ

10 comments:

Anonymous said...

အမ..
ကြဲသြားတဲ့ အခါ ျပန္ဆက္တာ ဆက္လို့ရဦးေတာ့ အကြဲရာ လမ္းေၾကာင္းၾကီး က်န္ေနတယ္အမ...
က်ေနာ္ အခုခ်ိန္ထိ အေကာင္းတိုင္း ျပန္ဆက္ေပးႏိုင္တဲ့သူ ရွာေနဆဲပဲ...
တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ေတြ့မယ္ထင္တာပဲ..
သက္မဲ့ ေတာင္ သံေယာဇဥ္ တြယ္တတ္ေသးတာ သက္ရိွဆို ရင္ ပိုဆို ေသး တယ္ ...
ဒီလိုပါပဲ... အမရယ္ ဘ၀ ဆိုတာ ...

ေနာက္စာေကာင္းမ်ားကို လဲ ေမ်ွာ္လင့္လ်က္
ေလးစားလ်က္..
ညီမ

ကုိေပါ said...

ေၾသာ္.. ပန္းကန္ကြဲသမွ်
ျပန္တြဲမရေတာ့ၿပီမုိ႔
အျမန္လွဲခ်မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္...
ကဲ ရြာစားေရ...တံျမက္စည္း မ။

Thet Oo said...

ပုဂံက်ကြဲတာေတာင္ ပို႔စ္တခုျဖစ္ေအာင္ေရးႏုိင္သူဟာ ဘေလာ့နဲ႔ အၾကာႀကီးေ၀းမေနသင့္ပါဘူး...

တန္ခူး said...

ဆက္မရတဲ့ အဆံုးေတြ ခဏခဏႄကံုဖူးတယ္ေမရယ္။ ျမတ္နုိးမွူပမာဏလိုက္လို႕ နွေမ်ာတသစိတ္ျဖစ္ရတာ အခါခါ။ ဟုတ္တယ္ေမေရ...လစ္လ်ဴရႈျပီး စိတ္ထဲက အားလံုးကို ထုတ္ပစ္လိုက္တဲ့အခါ စိတ္ပင္ပန္းမွူေတြေလ်ာ့က်သြားေရာ။ စိတ္ကိုလွည္းတဲ့ တံျမက္စည္းတေခ်ာင္းေပါ့ေနာ္။

Dragon103 said...

i want to become a friend with u.

DRAGON103

Dragon103 said...

i want to become a friend with u.

my blog is http://myfeel21.blogspot.com

DRAGON

ထြန္း said...

ကြဲတာ လဲ ေကာင္းတယ္သေဘာထား မေကာင္းတာ ကြဲပ်က္သြားတယ္ ငါ့အစားခံရတယ္ သေဘာထား။ တခုကဲြရင္ ေနာက္တခုအသစ္သံုးရတာေပ့ါ။ မဟုတ္ရင္ အေဟာင္းခ်ည့္သံုးေနရမယ္ ကဲြတာ ကံေကာင္းတယ္ လို ့စိတ္ထဲထားလုိက္

pandora said...

ခံုေတာ္ ေမာင္က်ဘန္းလားမသိ ေျမအိုးက်ကြဲတာကို အိုးကြဲဟာ မ်ိဳးတူ ေျမႀကီးနဲ႕ ျပန္ဆံုဖို႕ ဆိုတာမ်ိဳး နိမိတ္ေကာက္တယ္လို႕ ဖတ္ဖူးတယ္။
တဖက္က ကြဲပ်က္ျခင္းဟာ တဖက္မွာ ျပန္ဆံုဖို႕ဆိုရင္..။ အိုးကြဲပိုင္ရွင္ဘက္ကလည္း အသစ္တစ္ခု အစားရဖို႕ဆိုရင္...။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ မေမေရ..
စာေတြျပန္ဖတ္ရတာ ၀မ္းသာတယ္။

Thadar (မသဒၶါ ) said...

အပဲ ့ပါေနျပီး..သံုးမရတာထက္စာရင္..က်ကြဲတာကလည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပါဘဲ။
သံေယာဇဥ္တခါတည္းျပတ္သြားတာေပါ့
နိူ ့မို ့ ကုိယ္လည္း လူေတြထဲ မသံုးခ်င္..ပစ္လည္းမပစ္ရက္..
ကြဲသြားတာက..မထက္ပါဘူး ပစ္လိုက္ပါ.။
အေဟာင္းသြားရင္..အသစ္လာပါတယ္.
ပန္းကန္ပဲ့နဲ့ ညီမေလး..မစားထိုက္ပါဘူး..
ဗႏၶဳလရဲ့ မိန္းမ..ေထာပတ္အိုးေမွာက္ေတာ့ရွင္သာရိပုတၱရာက..ဆံုးမတဲ့ပံုျပင္ သာဓက ရွိပါတယ္..ေမွာက္သြားတဲ့ ေထာပတ္အုိး အေပၚ..ပူပင္ ေသာကမျဖစ္ပါလင့္
ေပ်ာ္ရွြင္နိူင္ပါေစ.

Unknown said...

Hi,
Amaye,
All things are impermanence, leave it all.