Friday, February 12, 2010

ရွင္သန္ေနဆဲ ကိုးဆယ့္ငါး

တေပါင္းလဆန္း တရက္
ေႏြဦးနံနက္ေစာေစာ
ငွက္ဥၾသေတြ ေတးသံေ၀
အဲဒီ စေနေန႔မွာေပါ့ …

ေလာကႀကီးကို အံတုၿပီး
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ဆုပ္ကာ
သူပုန္ေလာင္းဇာတာနဲ႔
“သူ” ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္။

ငယ္စဥ္ကတည္းက
မယဥ္ေက်းလွတဲ့
ဘုက်က် ခြက်က်
လူ႔ဂြစာ လူဆိုးေလးဟာ
႐ိုးသားမႈကို တပ္မက္
လြတ္လပ္ျခင္းကို ျမတ္ႏိုး
အမွန္တရားကို တန္ဖိုးထားတတ္သတဲ့။

ျပတ္သားတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔
ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားေၾကာင့္
အားလံုးက သူ႔ကိုေလးစားၾကတယ္။
သူတပ္မက္တဲ့ ႐ိုးသားမႈနဲ႔
သူတန္ဖိုးထားတဲ့ အမွန္တရားကို အားကိုးၿပီး
သူျမတ္ႏိုးတဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းကိုလည္း
မရ အရ ယူျပခဲ့တယ္။

အခ်ိန္မတိုင္မီ ခြဲခဲ့ရေပမဲ့့
သူခ်စ္တဲ့တိုင္းျပည္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔
သမီးတေယာက္ကိုလည္း
သူ႔ကိုယ္စား ခ်န္ထားခဲ့ေသးတယ္။

…. …. …. ….
…. …. …. ….
…. …. …. ….

ၾကာခဲ့ၿပီေလ …
အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ေျပာင္း
ႏွစ္ေတြလည္း ေဟာင္းခဲ့ၿပီ …
ေဖေဖာ္၀ါရီ ဆယ့္သံုးရက္
ဒီစေန နံနက္မွာ
သူသာရွိရင္ အသက္ ကိုးဆယ့္ငါး ေပါ့
ေမ့ေလ်ာ့မ်ားေနၾကမလား …
ေဖ်ာက္ဖ်က္မ်ားထားၾကမလား …
ထားၾကစမ္းပါေစ …
သမိုင္းဆိုတာ လူကမေရးရင္ေတာင္
ေသြးေတြနဲ႔ ရဲရဲနီကာ
ထာ၀ရရွင္သန္ေနမွာ
ေသခ်ာပါတယ္ေလ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၇၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၀
၁၃း၁၈ နာရီ

တခ်ိန္ကေရးခဲ့ဖူးေသာ ...
ဒို႔အေရး
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃-မွာ
သတိရမိေသာ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္

သီခ်င္းနားေထာင္ဖို႔

13 comments:

ကုိေအာင္ said...

ကဗ်ာကို ဖတ္ရူခံစားသြားပါတယ္ မေမဓါ၀ီ၊ အားေပးလ်က္ပါ။

ေရတမာ said...

ေမ့ေလ်ာ့မ်ားေနၾကမလား …
ေဖ်ာက္ဖ်က္မ်ားထားၾကမလား …
ထားၾကစမ္းပါေစ …
သမိုင္းဆိုတာ လူကမေရးရင္ေတာင္
ေသြးေတြနဲ႔ ရဲရဲနီကာ
ထာ၀ရရွင္သန္ေနမွာ
ေသခ်ာပါတယ္ေလ

ဒီမနက္အတြက္ ဝမ္းနည္းမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ အမေရ။ ခ်ယ္မႈန္းထားပံုက တျခားသူေတြထက္ ထူးျခားတယ္။

ကိုလူေထြး said...

လူကမေရးရင္ေတာင္
ေသြးေတြနဲ႕ ရဲရဲနီကာ
ထာဝရရွင္သန္ေနမွာ
ေသခ်ာပါတယ္ေလ...

Harry said...

အရမ္းခံစားရပါတယ္ မေမ ...
မေမ့ပါဘူး ... က်ေနာ္တုိ႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ထာဝရ ရွင္သန္ေနမွာပါ

Unknown said...

ၾကီးၾကီးေမ

ကဗ်ာေလး လာျပီး ဖတ္ရႈခံစားသြားပါတယ္
ၾကီးေမေရ တူမတို႔ဆီမွာေတာ့......

ခ်စ္တူမ

seesein

ကိုေပါက္စ said...

ဘယ္လိုပဲေဖ်ာက္ေဖ်ာက္မေပ်ာက္ႏိုင္ပါဘူး...
(၀မ္းေတာ႔နည္းမိတယ္..)

ေမ့သမီး said...

အမ
ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္။

ကုိေအာင္ said...

မေမဓါ၀ီေရ အားရင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ
မ်ားရွိရင္ ေရးေပးပါ တဂ္ထားလုိ႕ ...း)

shwezinu said...

မေမဓါဝီ

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလး
ေတာ္လိုက္တာေနာ္
က်ေနာ္က ကဗ်ာေတြ သိပ္မခံစားတတ္တဲ႔ ခပ္တံုးတံုးပါ
ဒါေပမဲ႔ မေမဓါ၀ီ ေရးတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကေတာ႔ တကယ္ကိုဘဲ ရင္ကို ထိခတ္ပါတယ္

ေက်းဇူးပါဗ်ာ

က်ေနာ္႔ကို ေရႊစင္ (သ) မရႊစင္ လို႔ ေခၚလို႔ရပါတယ္ နံမည္ အရွည္ႀကီးေရးရတာ ပင္ပန္းမွာ ဆိုးလို႕ပါ
က်ေနာ္နဲ႔ မေမဓါဝီနဲ႔ တူတာေတြမ်ားတဲ႔ အတြက္ က်ေနာ္လည္း ဝမ္းသာပါတယ္.. ေနာက္ၿပီး ေခါင္ရည္ မူးတာက ထန္းရည္မူးတာထက္ ပိုျပင္းပါတယ္ ေလတိုက္ရင္ေတာ႔ အတူတူ မူးတာပါဘဲ

ေကာင္းတာေတြ လာသင္ေပးေနတယ္ေနာ္

ေရႊစင္ဦး
.

မ်က္မွန္ေလး said...

အႏွစ္သာရ ၿပည္႔ ၀လုိက္တဲ႔ကဗ်ာေလး


ေနာက္ထပ္အသစ္တင္တာဖတ္ခ်င္လို႔ လင္႔ခ္ယူသြားတယ္ေနာ္။

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

မေမဓါ၀ီေရ...
ကဗ်ာေလးကို အခုမွ ဖတ္ျဖစ္ရေပမယ့္ ရင္ထဲမွာခံစားမိတယ္ဗ်ာ...။
သူမ်ားေတာ့ မသိပါဘူးခင္ဗ်ာ...။
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ဖခင္ႀကီးကို သတိရမိေနဆဲပါပဲ...။
(စီေဘာက္ မေတြ႕မိလို႔ ဒီမွာေျပာသြားပါတယ္...။ လင့္ခ္ယူသြားတယ္ေနာ္ဗ်....း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

myakhin said...

မေမကေတာ့ ကဗ်ာအားေကာင္းတယ္။

လာလည္အားေပးတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။

ကိုယ့္စာလာဖတ္သူမွန္သမွ် က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ မဖတ္တဲ့သူေတြကေတာ့

သေဗၺသတၱာ ကာမသကာ...ေပါ့ေလ...

တန္ခူး said...

ေမေရ… ခုမွ လာျဖစ္ေတာ့တယ္ညီမရယ္… လြမ္းေပမယ့္ အလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနလုိ ့ေလ… အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါေမ… အမသားကို ဖတ္ျပဦးမယ္… အမကေတာ့ သားမသိေပမယ့္ သားသိေအာင္ေျပာျပမိတယ္ေမေရ… ေမလဲေက်ာင္းစာေတြနဲ ့ အလုပ္မ်ားေနျပီထင္တယ္… အစစအဆင္ေျပပါေစ