သတိရျခင္း ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္ ...

ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္တာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ မတိုင္ခင္ တညေနခင္းမွာပါ။
အဲဒီေန႔က အိမ္ကို အရမ္း သတိရေနမိတယ္။
အိမ္ကိုေရာ … ခြဲခြါခဲ့ရတဲ့ ေဒသကိုေရာ ဆိုပါေတာ့ … ။
ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ … လို႔ … လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ေတြးလိုက္မိရာက …
ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး … ။
***
ဒီအခ်ိန္ဆို …

ဒီအခ်ိန္ဆို
မိခင္အိုသည္
ဘုရားစင္ေရွ႕
မ်က္ရည္ေ၀့ကာ
ပုတီးစိပ္ေနရွာေရာ့မည္ … ။

ဒီအခ်ိန္ဆို
ဖခင္အိုသည္
သတင္းကိုဖြင့္
နားကိုစြင့္ရင္း
သက္ျပင္းခ်ကာ ေနေရာ့မည္ … ။

ဒီအခ်ိန္ဆို
လုလင္ပ်ဳိသည္
လုပ္ငန္းခြင္တြင္း
လႈပ္ရွားရင္းသာ
ေသာကျဖာေနရွာေရာ့မည္ … ။

ဒီအခ်ိန္ဆို
ကိုယ္တို႔တိုင္းျပည္
ဆီမီးထိန္၀င္း
လေရာင္လင္းလ်က္
ျမတ္ဗုဒၶကို ၾကည္ညိဳ ပူေဇာ္ေနေရာ့မည္ … ။

ဒီအခ်ိန္ခါ …
လံုေမမွာကား …
တိုင္းခြါျပည္ခြဲ
၀မ္းနည္းစိတ္ငယ္
ျပံဳးရယ္မရွိ
တို႔အားလံုး၏
အနာဂတ္ကို ပူမိသည္ … ။

ေမဓာ၀ီ
၂၄.၁၀.၀၇
***
ဒီကဗ်ာေလးေရးၿပီးလို႔ ခင္မင္ရာ ခင္မင္ေၾကာင္း မိတ္ေဆြေတြကို ျပတဲ့အခါ …
က်မ မိတ္ေဆြႀကီး ကိုေစးထူးက က်မနဲ႔ ထပ္တူ ခံစားၿပီး ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးဖြဲ႔ဲခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ကဗ်ာကိုလည္း အမွတ္တရ က်မဘေလာ့မွာ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္ .. ။
***
ဒီအခ်ိန္ဆို …

ဒီအခ်ိန္ဆို
ျမန္ျပည္တခုိ
စိမ္းစုိစုိသည္
၀ါလကင္းလြတ္
သီတင္းကၽြတ္မို႔
ဆီမီးထိန္ထိန္
လင္းရိွန္လိမ့္မည္..။

ဒီအခ်ိန္ဆို
ဇရာေထာင္းျဖိဳ
မိခင္အိုသည္
သားဆိုးကို လြမ္း
မ်က္ရည္စမ္းျဖင့္
ပူပင္စိတ္ျဖာ
မ်ားဗ်ာေရာ့မည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို
စိတ္ထားျဖဴခ်ိဳ
ညီငယ္ကုိ သည္
နယ္ၿမိဳ႔ေသးငယ္
ဇာတိနယ္တြင္
၀မ္းစာေဇာတြက္
ပန္းေမာေရာ့မည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို
လွအားပိုပုိ
ႏွမပ်ိဳသည္
ၾကည္စင္၀င္းမြတ္
ျပဳံးျဖဴဆြတ္ျဖင့္
မယ့္ရင္မွာ ေမွး
ေထြးေႏြးလိမ့္မည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို
သခင္မဲ့ငို
အိမ္အိုအိုသည္
အေမွာင္ရယ္ပိန္း
ဖုန္လိမ္းလိမ္းျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ဆိတ္သုဥ္း
ညိွဳးၿခဳံးေရာ့မည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို
ေမွးအိပ္ ပို႐ို
ခ်စ္သူပ်ိဳသည္
ကၽြန္႔ေမတၱာေထြး
ၾကင္နာေႏြးျဖင့္
ေဆြးပူေသာကေ၀းလိမ့္မည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို
ဒီအခ်ိန္ဆို
ဒီအခ်ိန္ဆို…..။

ကလိုေစးထူး