ေကာင္းကင္ျပာ သာတဲ့ ေန႔ ...

ဒီေန႔ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ တရက္။ ခါတိုင္းေန႔ေတြကလို မိုးမရြာ။ ေကာင္းကင္ယံမွာ မိုးသား လံုးဝကင္းစင္မေနေပပမယ့္ ေနပြင့္ျပီး သာေတာင့္သာယာ။ အရင္ရက္ေတြက ေန႔ေရာ ညဥ့္ပါ အဆက္မျပတ္ သည္းထန္ခ့ဲေသာ မိုးေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းခ့ဲရျခင္းေတြ ဒီကေန႔ေတာ့ လြန္ေျမာက္ျပီ ထင္ပါသည္။

.

ညက ေရေဘးသတင္းေတြ ဖတ္ရင္း ၾကည့္ရင္း စိတ္ပူပန္မႈေတြေၾကာင့္ တညလံုး ေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ခ့ဲ။ မနက္က်ေတာ့လည္း ဆြမ္းေလာင္းစရာရွိ၍ ေစာေစာထ ေၾကာ္ေလွာ္ ရသည္။ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ တရက္က အေဖ့ေမြးေန႔။ အေဖ အသက္ ၇၀ ျပည့္ျပီ။

.

အေဖ့အနားမွာ မေနႏိုင္ေပမယ့္ အေဖ့ဆံုးမစကားေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ရွင္သန္ေနခ့ဲရသည္။ ေကာင္းကင္ႀကီးတခုလို အျမဲ အုပ္မိုးကာ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ အေဖ … ။ အေဖႏွင့္ ညတိုင္း စကားေျပာသည့္အခါ ဖုန္းခ်ခါနီးလွ်င္ အေဖက "အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ"ဟု ေျပာေလ့ရွိ၏။ ေမ့ေလ်ာ့စြာ ေနတတ္သည့္ သမီးကို သတိေပးစကား။ ထိုသိုဆိုလွ်င္ အာမဘေႏၲဟု ျပန္ေျပာကာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ဖုန္းခ်ေနက်။ အာမဘေႏၲသာ ခံေနေပမယ့္ အျမဲတမ္းလည္း သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ေနတုန္းပင္။

.

အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာက္ပိုင္း ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြကို သိေနသည့္အေဖက ဖုန္းခ်ခါနီးလွ်င္ "သမီးေလး ေပ်ာ္ပါေစ" ဟု ႏႈတ္ဆက္ပံု ေျပာင္းသြားေတာ့သည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ "အေဖလည္း က်န္းမာပါေစ" ဟု ျပန္ေျပာရင္း အေဖႏွင့္ အတူ မေနႏိုင္သည့္ဘဝကို ေတြးျပီး တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္ဝဲခ့ဲရသည္။ အေဖကား စကားေျပာသည့္ ေလသံကို နားေထာင္၍ပင္ စိတ္ရႊင္မရႊင္ အကဲခတ္ သိေလသည္။

.

ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္ထဲတြင္ အေဖ့အခ်စ္ဆံုးသမီး, အေဖႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးသမီး ျဖစ္ရသည္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ဂုဏ္ယူေနမိေသးသည္။ ေသြးအမ်ဳိးအစားက အစ အေဖႏွင့္ တူေသာ အိုေသြး။ ျမန္မာစာေပ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာကလည္း အေဖ့အေမြ။ အေဖ့ အလုပ္ေတြ, အေဖ့ ဘာသာေရး သင္တန္းေတြမွာ အေဖႏွင့္ အတူတြဲ၍ လုပ္ကိုင္ ကူညီႏိုင္သူ တဦးအေနႏွင့္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္ရသည္။

.

အေဖႏွင့္အတူရွိစဥ္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ၾကလွ်င္ စာေပ အေၾကာင္း၊ ဘာသာေရး, ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း၊ လူေတြအေၾကာင္း၊ စကားေတြ ေျပာမကုန္။ အေဖႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ သိၾကသည့္ ရယ္စရာ ဟာသေတြကို ေျပာရင္း ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ့ဲၾကသည့္ ကာလေလးေတြကို ျပန္လြမ္းမိေလသည္။

.

ျပီးခ့ဲတ့ဲ သံုးေလးရက္ေလာက္က အေဖေနမေကာင္း၍ စိတ္ပူခ့ဲရေသးသည္။ ရိပ္သာဝင္တုန္းက တရားမွတ္စုထဲက မရွင္းတာေလး အေဖ့ကို ေမးေတာ့ အေဖက နားလည္သည္ထိ အေသးစိတ္ရွင္းျပျပီး "အေဖ ေနေကာင္းသြားျပီ" ဟု ဆိုေလသည္။ သမီးေလးေၾကာင့္ ေနေကာင္းသြားတာ ဟူ၍လည္း ေျပာေသးသည္။ ဘာသာေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အေဖက ဤသို႔ပင္။ သိထားသမွ်ကို ျဖန္႔ေဝခ်င္သည္။ ေမးေစခ်င္သည္၊ ေမးခြန္းမ်ားကို ႀကိဳဆိုသည္။ သူကိုယ္တုိင္လည္း ေမးစရာရွိလွ်င္ ေျဖႏိုင္မည့္ ဆရာကို ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေမးေလ့ရွိသူ။

.

"အခုေတာ့ အေဖက ဆရာငတ္ တပည့္လည္း ငတ္ေနတယ္" အေဖက ထိုသို႔ ေျပာရွာသည္။ လက္ရွိ အေဖ ေနထိုင္ရာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ဆရာေရာ တပည့္ပါ ရွားသကိုး။ အရင္ကေတာ့ အေဖက ေရႊတိဂံုဘုရားအနီးက ရွင္သာမေဏ ဓမၼာ႐ံုမွာ အဘိဓမၼာသင္တန္းေပးတာမို႔ တပည့္ေတြက အမ်ားသား။ ခုလို ဆရာငတ္ တပည့္ငတ္တ့ဲ အရပ္မွာ အေဖ မေပ်ာ္ေမြ႕တာ အမွန္ပင္။

"သမီး အြန္လိုင္းကေန အေဖ့ဆီမွာ ပ႒ာန္း သင္မယ္" ဟုဆိုေတာ့ အေဖက ဝမ္းသာရွာသည္။ လြယ္ကူစြာ နားလည္ႏိုင္မည့္ နည္းေတြကို ခုကတည္းက အေဖ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ေနျပီ။

.

အေဖက ေဒါသကို စက္ဆုပ္သူ။ သည္းခံစိတ္ထားျပီး ေမတၱာတရား ျပည့္ဝသူ။

သည္းခံတာ (ခႏၲီ) က ယူတာ၊ ေမတၱာက ေပးတာ ဟု အေဖ ေျပာဖူးသည္။

" ေမတၱာပို႔တယ္ဆိုတာ သတၱဝါ အားလံုးအေပၚ ကိုယ့္ရဲ႔ ေမတၱာကိုျဖန္႔က်က္ ေဝငွတာ၊ ေပးတ့ဲ သေဘာေပါ့။ ခႏၲီကေတာ့ ကိုယ့္ကို မစင္ အညစ္အေၾကးနဲ႔ ပစ္သမွ် ေပါက္သမွ် အျပံဳးမပ်က္ လက္ခံယူတ့ဲသေဘာ။ ေမတၱာထက္ ခႏၲီက ပို ခက္ခဲတယ္။ ခႏၲီတရားကို လက္ကိုင္ထားရင္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တယ္"

.

အေဖ့စကားေတြ အျမဲနာၾကားရေပမယ့္ လက္ေတြ႕မက်င့္ႏိုင္ခ့ဲ။ မေန႔ညက စိတ္ပူပန္မႈနဲ႔ အိပ္မရျဖစ္ျပီး ညသန္းေခါင္ေလာက္ အေဖ့ဆီ ဖုန္းဆက္ စကားေျပာျဖစ္ေသးသည္။ အေဖႏွင့္စကားေျပာျပီးေတာ့ စိတ္ေတြလည္း အတန္အသင့္ ေအးခ်မ္းသြားပါ၏။ ဖုန္းမခ်ခင္ အေဖက … "ေဒါသေတြ မာနေတြ ကင္းေဝးျပီး ေမတၱာထားႏိုင္ပါေစ သမီးေလး စိတ္ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ" ဟုဆုေပးေတာ့ ဒီကေန႔ က်ေရာက္မည့္ အေဖ့ေမြးေန႔အတြက္ ျပန္လည္ ဆုေတာင္းေပးခ့ဲသည္။

.

အေဖ အသက္ရွည္ က်န္းမာျပီး ဘာသာ သာသနာ အက်ဳိးကို ဒီ့ထက္မက သယ္ပိုးႏိုင္ပါေစ … ။

.

အေဖ့ အခ်စ္ဆံုး

သမီးငယ္

***

1.08.15

11:01