အနမ္းေတြဟာ စိတ္ဖိစီးမႈကို ေျပေလ်ာ့ေစသလို ေပြ႔ဖက္ျခင္းဟာ ေသာကေတြကို ေျဖသိမ့္ေစသတဲ့ … ။ ဟုတ္ပါ့မလား … က်မမွာ သံသယတပိုင္းတစနဲ႔ … ။
***
အနမ္းပြင့္ေလးေတြဟာ က်မတို႔မိသားစုအတြက္ေတာ့ မထူးဆန္းခဲ့ပါဘူး။ က်မတို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖက အေမအပါအ၀င္ သားသမီးေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ တယုတယ အျမဲတမ္း ေမႊးေမႊးေပးေနက်၊ က်မတို႔ကလည္း အေဖနဲ႔ အေမ့ရဲ႕ ပါးျပင္ေတြကို တရႊတ္ရႊတ္ နမ္းေနက်။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ထံုလႊမ္းတဲ့ မိသားစု အနမ္းေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးခဲ့တဲ့ က်မဟာ အေနာက္တိုင္းက ေပြ႔ဖက္ နမ္း႐ႈံ႕ျခင္းေတြကိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ စိမ္းသက္ေနခဲ့တယ္။ မိသားစု၀င္ မဟုတ္တဲ့ က်ား-မ မေရြး ရင္ခ်င္းအပ္ေပြ႔ဖက္ၿပီး ပါးခ်င္းကပ္ နမ္း႐ႈံ႕တဲ့ အေလ့အထမွာ ေနသားမက်ခဲ့ဘူး။ က်မတို႔ရဲ႕ ျမန္မာမႈ ျမန္မာဓေလ့နဲ႔ မနီးစပ္လွတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံ မဟုတ္လား။
က်မ ဘိလပ္ကို စေရာက္ေတာ့ မန္ခ်က္စတာ ေလဆိပ္မွာ လာႀကိဳတဲ့ အမလတ္ အမ်ဳိးသား ဥေရာပသားႀကီးက ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ၀မ္းသာအယ္လဲ ေပြ႔ဖက္ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ လက္ႀကီးကားလာေပမဲ့ ဒီယဥ္ေက်းမႈကို နားမလည္တဲ့က်မ ေနာက္တြန္႔ရင္း အသာေရွာင္လႊဲခဲ့မိတယ္။ အားနာရေကာင္းမွန္းလဲ မသိခဲ့ပါဘူး။ ခင္မင္မႈအရပဲျဖစ္ျဖစ္ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အနမ္းနဲ႔ ေပြ႔ဖက္ျခင္းေတြဟာ အမွန္တကယ္လိုအပ္လို႔လား … လို႔ ေတြးေနမိခဲ့ေသးတယ္။
ဘိလပ္မွာ ပထမဆံုး တက္ရတဲ့ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ေနရတာမို႔ကမၻာအႏွံ႔အျပားက လူေတြနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရၿပီး သူ႔ဓေလ့ ကိုယ့္ဓေလ့ ရွင္းျပ ေျပာျပ ဖလွယ္ၾကရင္း တျဖည္းျဖည္း ဒီအေလ့အထေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ ဒီေပြ႔ဖက္နမ္း႐ႈံ႕မႈဟာ က်မအတြက္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အထာမက်ခဲ့သလို ဒါဟာ လိုအပ္ခ်က္တခုလို႔လဲ မထင္ခဲ့မိဘူး။
***
က်မအမလတ္က အလုပ္ထဲမွာ စိတ္႐ႈပ္စရာတခုခုနဲ႔ ၾကံဳလာတဲ့ တရက္မွာေတာ့ … “နင္ ငါ့ကို ခဏေလာက္ ဖက္ထားေပးႏိုင္မလား” … လို႔ က်မဆီ ေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ က်မစိတ္ထဲမွာ…
“ေၾသာ္ … သူက ဥေရာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ အေနာက္တိုင္း အေလ့အထေတြ ႏွစ္သက္ေနၿပီထင္ရဲ႕” လို႔ ေတြးမိေပမဲ့ သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေပြ႔ဖက္ေပးခဲ့တယ္။ က်မေပြ႔ဖက္အၿပီးမွာေတာ့ သူက စိတ္ေျပသြားသလို ၿပံဳးၿပီး ေက်းဇူးပဲလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ တကယ္ပဲ သူစိတ္သက္သာရာ ရသြားသလား … က်မအေတြးထဲ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔ပါပဲ။
တခါေတာ့ ဦးရီးေတာ္က သူ႔မိတ္ေဆြ လူျဖဴအဘိုးႀကီး တေယာက္နဲ႔ က်မကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအဘိုးႀကီးက က်မကို ဖက္ၿပီး ျပြတ္ခနဲ ပါးကိုနမ္းလိုက္ေတာ့ က်မမွာ ေမွ်ာ္လင့္မထားတာမို႔ အံ့ၾသသြားမိတယ္။ က်မၾကံဳေလ့ရွိတာက ေက်ာကိုသိုင္းဖက္ၿပီး ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ပါးခ်င္းအပ္ ႏႈတ္ဆက္တာေလာက္ပဲေလ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအဘိုးႀကီးက ပါးကို ျပြတ္ခနဲေနေအာင္ နမ္းထည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ က်မ ႐ုတ္တရက္ လန္႔သြားမိတာ အမွန္ပါပဲ။ လူခ်င္းခြါလိုက္ေတာ့ သူက ကိုယ့္သမီးတေယာက္ကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာ ၿပံဳးၿပီး က်မကို ၾကည့္တယ္။ ၾကင္နာတဲ့သူ႔မ်က္၀န္းနဲ႔ ခ်ဳိသာတဲ့ အျပံဳးေၾကာင့္ က်မရဲ႕ အံ့ၾသျခင္းေတြ လြင့္စင္သြားၿပီး သူ႔ကိုလႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ျပန္လည္ျပံဳးျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
***
ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေက်ာင္းမွာ အေဆာင္မွာ တစိမ္းတရံစာေတြနဲ႔ ေပြ႔ဖက္ႏႈတ္ဆက္ရတဲ့ အေလ့အထကို အသားမက်တက်အခ်ိန္ … ။
မိသားစုရဲ႕ အေ၀းက University of Huddersfield ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္နယ္ေျမမွာ က်မ ေက်ာင္းစတက္ရၿပီး ကိုယ္အကၽြမ္းမ၀င္တဲ့ ဘာသာရပ္ေတြ သင္ယူရခ်ိန္မွာ စိတ္ေတြ အျမဲ ႐ႈပ္ေထြး ေနခဲ့တာမို႔ ေက်ာင္းမေပ်ာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ စာေတြက အျမဲခက္ေနတယ္၊ တကၠသိုလ္စတိုင္ စာသင္တာမို႔ ဘာမွလဲ နားမလည္ဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းလဲ မ်ားမ်ားစားစားမရွိတဲ့ က်မက အတန္းထဲမွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ေပါ့။ မႏွစ္သက္တဲ့ ဘာသာရပ္ေတြကို သင္ေနရေပမဲ့ က်မခ်စ္တဲ့ ဆရာမ ခရစ္စတင္းရဲ႕ Taxation ဘာသာရပ္ကိုေတာ့ က်မက ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်တယ္။ တျခားဘာသာေတြမွာ အမွတ္နည္းေပမဲ့ Tax ကိုေတာ့ က်မက စာမွန္မွန္လုပ္ခဲ့တာမို႔ မေၾကာက္ခဲ့ဘူး။ တရက္ေတာ့ အတန္းထဲမွာ စစ္တဲ့ progress test တခု ေျဖရတယ္။ တကယ့္ exam situation အတိုင္း ေျဖရတာမို႔ ေသခ်ာလဲ စာဖတ္ထားခဲ့တယ္၊ ေျဖၿပီးေတာ့လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျဖႏိုင္တယ္လို႔ထင္ခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္း အမွတ္လဲ ထြက္လာေရာ ေအာင္မွတ္ရဖို႔ ၄ မွတ္ေလာက္ လိုေနတယ္။
ကိုယ့္အေျဖလႊာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး က်မစိတ္ထဲ ၀မ္းနည္းသြားလိုက္တာ … အားငယ္သြားလိုက္တာ … ေသခ်ာဖတ္ထားပါရက္နဲ႔ … ဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းလဲ ျဖစ္လိုက္တာ။ တကယ့္စာေမးပြဲႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ထိခိုက္ရတယ္။ ရင္ထဲ တႏုံ႔ႏံု႔ ခံစားရင္း စာၾကည့္တိုက္ကို သြားေတာ့ က်မသူငယ္ခ်င္း အာဖရိကန္သူ ဂ်ဴလီနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူနဲ႔က်မက အတူစာၾကည့္ေနက်။ သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ … ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပရင္း ၀မ္းနည္းလာၿပီး ႏႈတ္ဖ်ားက အလိုလိုထြက္သြားမိတဲ့ စကားက …
“ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို ဖက္ထားေပးပါ ဂ်ဴလီရယ္”
က်မစကား အဆံုးမွာ ဂ်ဴလီက ေျခတလွမ္းေရွ႕တိုးၿပီး က်မတကိုယ္လံုးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ သိုင္းဖက္ရင္း ပါးခ်င္းအပ္လို႔ အနမ္းေလးေတြ ေပးတယ္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ထြားထြားက်ဳိင္းက်ဳိင္း ၀၀ျဖိဳးျဖိဳးမို႔ ေထြးဖက္ထားတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ က်မက အိ၀င္နစ္ျမဳပ္ေနသလိုပဲ၊ ဖက္ထားရင္းနဲ႔ ဂ်ဴလီက က်မေက်ာကို ညင္ညင္သာသာေလး တယုတယ ပုတ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးေတာ့ က်မစိတ္ထဲ ေႏြးေထြး လံုျခံဳမႈရွိသြားသလို အားရွိသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ေက်းဇူးပါ ဂ်ဴလီ … ။
***
အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေပြ႔ဖက္နမ္း႐ႈံ႕ျခင္းမွာ စိတ္မသိုးမသန္႔ မျဖစ္မိေတာ့ဘူး၊ ဒါဟာ တခါတရံမွာ လိုအပ္တယ္လို႔လဲ နားလည္လာခဲ့တယ္။ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ ရွက္ရြံ႕မိလို႔ေပါ့။ အနမ္းေတြကို မယဥ္ပါးစဥ္က ေက်ာင္းမွာ Yoga သင္ေပးတဲ့ ဘရာဇီးသူ မမအစ္ဇဘယ္လ္ ရွင္းျပဖူးတာ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။
“အနမ္းက အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္ေလ … ေမရဲ႕ … မိသားစုအနမ္း၊ သူငယ္ခ်င္းအနမ္း၊ သမီးရည္းစား လင္မယားအနမ္း၊ ထံုးတမ္းစဥ္လာအနမ္း၊ သံခင္း တမန္ခင္း အနမ္းေတြရွိသလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအနမ္း၊ ေလးစားျခင္းအနမ္း၊ ဂုဏ္ျပဳအနမ္း၊ ႏွစ္သိမ့္အနမ္းနဲ႔ ေခၽြးသိပ္အနမ္းေတြလဲ ရွိေသးတယ္ …
“ေသြးသားမေတာ္စပ္တဲ့ အနမ္းဆိုတိုင္း ညစ္ညမ္းတာ မဟုတ္ဘူး ေမ … အနမ္းေတြဟာ စိတ္ဖိစီးမႈကို ေျပေလ်ာ့ေစသလို ေပြ႔ဖက္ျခင္းဟာ ေသာကေတြကို ေျဖသိမ့္ေစတယ္ …”
***
မေန႔က ႐ုပ္သံကေန ဖ်တ္ခနဲ ျမင္လိုက္ရတဲ့ အနမ္းကေတာ့ ေမတၱာတရားရယ္ ေလးစားမႈရယ္ ဂုဏ္ျပဳျခင္းေတြ ေရာယွက္ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ဂႏၴ၀င္အနမ္း သမိုင္း၀င္အနမ္းလို႔ ဆိုရေလမလားဘဲ၊ မလိုသူ တခ်ဳိ႕က အမနာပ ေျပာၾကေပမဲ့ ဒီအနမ္းပြင့္ေလးေတြအတြက္ က်မကေတာ့ ဂုဏ္ယူစြာ ေက်နပ္စြာ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနမိပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၀၊ ၁၁၊ ၁၂
ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၂၂း၅၄ နာရီ
20 comments:
ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္၊ ေမဓာေျပာတာကုိ တုိ႔အျပည့္အ၀ေထာက္ခံတယ္၊
နမ္းပုံနမ္းနည္း နိႆရည္းကုိ ေသခ်ာက်နစြာ လာေရာက္ဖတ္ရႈသြားပါတယ္ ႀကီးေမေရ။ မွတ္သားထားရမယ္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ဥေရာပေရာက္ခဲ့ရင္ေတာ့ လာနမ္းရင္ေတာ့ ဒကာဆုိရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ဒကာမဆုိုရင္ေတာ့ no no ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ ၿပီးမွ ျပန္ရွင္းျပလိုက္မွာေပါ့။ ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
ခင္မင္တဲ့
ဟုတ္္ပ မေမရယ္
ကိုယ္ေတြမ်ား ဒီအနမ္းေလးေတြကို သေဘာက် ဂုဏ္ယူလိုက္ရတာ..
သေဘာထား မၾကီးႏိုင္တဲ႕ သူတစ္ခ်ိဳ႕က လြဲရင္ေပါ႔။
ေဒၚရင္လတ္ၾကီးေတာင္ ဒီလို အနမ္းမ်ိဳး မရဘူး ဆိုျပီး ေျပာမိေသးတာ။
ရင္ထဲက အျဖဴေရာင္ ေမတၱာနဲ႕ ၾကည္႕တဲ႕အခါ ျဖဴစင္တဲ႕ သူတို႕ေတြရဲ႕ ေမတၱာကိုျမင္ႏိုင္ေပမဲ႔ မည္းေမွာင္ ညစ္ေထးေနတဲ႕ သူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ စိတ္ေတြကေတာ႕ အမည္းေရာင္ဘဲျမင္ေလရဲ႕...
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ကို ၾကည္ႏူးဝမ္းသာရတဲ႕ ေန႕ကေလးပါ။
အနမ္းတိုင္းဟာ ရမၼက္ဆႏၵေတြ ယွက္ျငိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖတ္သြားတယ္ မေမေရ
ဂႏၲဝင္အနမ္း... သမိုင္းဝင္ အနမ္း...၊ မွန္လိုက္တာ မေမရယ္...၊ အဲဒီ ဓါတ္ပံုေလး သတင္းေတြမွာ တက္လာေတာ့ အံ့ၾသဝမ္းသာစိတ္နဲ႔ အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနမိတယ္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေစာ္ကားခံရတဲ့၊ အသက္ကိုေတာင္ လုပ္ႀကံခံရတဲ့၊ အခ်ိန္မ်ားစြာကို တစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ကို လူ႔တန္ဖိုး သိတဲ့ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တစ္ေယာက္က တေလးတစားနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳတဲ့ အနမ္း...၊
တဏွာေပမ မပါဘဲ ျဖဴစင္၊ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား အနမ္းပြင့္ေလးေတြဟာ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးမွာ တခါတေလ စကားလံုးေတြ အမ်ားႀကီးထက္ကို ပိုၿပီး တာသြားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိတယ္ မေမ...။
အဲဒီအနမ္းေလးက စကားလံုးေတြ အမ်ားၾကီးထက္ တာသြားတယ္..အဲဒီဓာတ္ပံုေလး ၿမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းလွပါဘိ...
ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္လည္း ခံစားဖူးတယ္ တစ္ခါတုန္းက ေယာက္်ားတန္မဲ့ မ်က္ရည္က်မိေအာင္ ၀မ္းနည္းဖူးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကိုဖက္ျပီး အားလံုးအဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္တဲ့ က်ေနာ့္ေက်ာကိုသပ္လို႕ေပါ့ ခဏေလးပါပဲ ဒါေပမယ့္ အရွိန္ဟုန္ေတာ့ျပင္းတယ္ ေက်းဇူးလည္းတင္မိတယ္ဗ်။ဒီမွာကေတာ့ အဲ့ဓေလ့နည္းတယ္မွတ္လားး စိမ္းတုန္းပဲ ။
သတင္းစာေတြမွာေတာ့ အိုဘားမားရဲ့ အနမ္းက ေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတယ္ း) ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္ ငါတို႕အေမ ငါတို႕ျပည္သူေတြကို သူ တကယ္ကို တန္ဖုူိးထားတာပဲလို႕ ခံစားမိလိုက္တယ္ ။
ဒါနဲ႕ က်ေနာ့္ဆီ အစ္မ မလာတာၾကာျပီ လာေနက် ဧည့္သည္ အိမ္မွာမျမင္ရတာၾကာေတာ့ ၀မ္းေတြေတာင္နည္းလို႕ * က်ေနာ့္ကို ခဏေလာက္ ဖက္ထားေပးပါလားဗ်ာ * း))))
အမ..ေဒၚစုကို နမ္းသြားတဲ့ အနမ္းကို ျမင္ရတာေတာ့ ၾကိဳက္တယ္..
ဘယ္လိုမွ မခံစားရဘူး။
သို႔ေသာ္....
ညီမကေတာ့ ညီမကို အဲလိုလာနမ္းရင္ေတာ့ မၾကိဳက္ဘူး။ လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး အမ. သူ႔ယဥ္ေက်းမွဳကို မလိုက္နာတာ မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳကို ထိန္းသိမ္းတာပါ။
မိန္းကေလး အခ်င္းခ်င္းေတာ့ လက္ခံပါတယ္။
ညီမ
အမ...
ေျပာဖို႔က်န္လို႔... က်ေနာ့္ဘာသာ ခံစားမိတဲ့အေၾကာင္းေနာ္..ေတာ္ၾကာ ေဒၚစုကို ေျပာတယ္ ျဖစ္ေနဦးမယ္..
အိုဘားမား နမ္းသြားတဲ့ ပံုေတြကို ေတာ့ ၾကိဳက္တယ္။
ၾကိဳက္လို႔ သိမ္းေတာင္ထားတယ္..
ညီမ
ဟုတ္ပါ့အစ္မရယ္.....၊အဲ့ဓာတ္ပံုေလးကို ဘယ္လိုသေဘာ
က်မွန္းမသိဘူး...၊မလိုသူတစ္ခ်ဳိ႕ကလြဲလို႕ အေတာ္မ်ား
မ်ားလည္း သေဘာက် ၾကရဲ႕...၊အစ္မေျပာသလိုပါပဲ....ဂႏၳ
ဝင္အနမ္း၊သမိုးဝင္အနမ္း ပါပဲေလ....၊အနမ္းေလးတစ္ပြင့္
ထဲမွာ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုျခင္းေတြ၊ဂုဏ္ယူဝမ္းသာမႈေတြ၊
အားေပးေလးစားမႈေတြ၊ခ်ီးက်ဴး ေက်နပ္မႈေတြ၊အားလံုး
ပါသြားေလရဲ႕....။
ေမတၱာတရားဟာ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ႏႈိင္းယဥ္လို႔ မရဘူးလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ခံယူမိပါတယ္ဗ်ာ။ ရိုးရွင္းတဲ႔ ေမတၱာတရားလို႔ပဲ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားအားလံုးလည္း ထာ၀ရေမတၱာေတြနဲ႔ အျမဲအတူ လက္တြဲႏိုင္ၾကပါေစလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ဗ်ာ
ေမတၱာတရားဟာ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ႏႈိင္းယဥ္လို႔ မရဘူးလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ခံယူမိပါတယ္ဗ်ာ။ ရိုးရွင္းတဲ႔ ေမတၱာတရားလို႔ပဲ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားအားလံုးလည္း ထာ၀ရေမတၱာေတြနဲ႔ အျမဲအတူ လက္တြဲႏိုင္ၾကပါေစလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ဗ်ာ
နားနားကပ္ၿပီး အေမစုကုိ ရယ္စရာ တစ္ခုခု ေျပာေနတယ္မွတ္တယ္။ အေမစုတစ္ေယာက္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ၿပဳံးလုိ႔။ း)
အေမစုၿပဳံးတာ အမိျပည္ၿပဳံးတာနဲ႔ အတူတူပါဘဲ။
အကူအညီမ်ားစြာနဲ႔
ျမန္ျပည္ေအာင္နိမိတ္ထြန္းေတာ့မဲ့သေဘာပါဘဲ။
စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါတယ္
I would like to have a very different view about a smooch President Obama planted on a cheek of Daw Aung San Su Kyi during his trip to Myanmar. The trip was highly publicized in the U.S. and around the world, because he was the first sitting president to visit Myanmar in all these years. Even though the kiss can be defined as a warmly and friendly kiss, it is still inappropriate in my opinion. Journalists travelling along with President Obama called the moment as one of the most awkward moments during the trip. An American Journalist Matt Spetalnick even described it as “…… another awkward moment at the end when he embraced and kissed the devout Buddhist, leaving her visibly uncomfortable.” Both Daw Aung San Su Kyi and the journalist did their part; the journalist showed his understanding of Myanmar culture and Daw Aung San Su Kyi showed respect of her own culture by displaying discomfort when being kissed even though she once lived in England and had a British husband. The proverb “If you are in Rome, do as the Romans do” does exist for a reason: to abide by the customs of the society when one is a visitor. President Obama should have done his homework by studying about Myanmar Culture before he went there.
Cultural assimilation is very dangerous if one does not know how to absorb it. The U.S. and Myanmar have now agreed to start Military practice in Myanmar. Meaning is that more and more American service men and women will be going into the country. When they go there, they will bring their own culture; hugging, kissing, living together, one night stand, extra marital affair, separation, and divorce_ that will escalate many social problems in Myanmar. It is time for us to decide what cultural standards and tradition we hold as Myanmar, what American cultural aspect we should take, and what their cultural practice we should reject. I understand that acceptance and tolerance is a good way to emerge two cultures, but it should come with a boundary. Imitation of hugging, kissing, living together, one night stand, extra marital affair, separation, and divorce does not and will not make us Americans or Europeans. When we imitate their work ethic (hard working), respects to human rights, and practice of democracy, our country will become the nation we all hope to see in one of these days.
I prefer to use "Anonymous," becasue name does not matter. Content of the comment does matter.
Some kind of cultural shock, but very delicate.
Obama is outspoken person,he might have fulfilled with kind sympathy and dedication to long struggling woman.
His physical manner shown for warm soothing, encouraging and shouldering to her.
Don't judge by appearance, explore the beneath of it and whether ethical or not.
အဆိုးအေကာင္း မေ၀ဖန္လုိေပမဲ့ အနမ္းပံုေတြ ျမင္လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲအီလည္လည္ၾကီး ျဖစ္သြားတာအမွန္ပဲ။ Cultural Exchange ကို လက္ခံနိုဳင္ေလာက္ေအာင္ အျမင္မပြင့္လင္းေသးဘူး လို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္ လိုက္ပါတယ္။
I didn't realized where you were lading. good job!! "The kiss" is a little brother is so proud of the big sister kind of kiss! It was many words behind the kiss. Like, I hear you, you had been through so much and I feel for you with the whole heart.
အနမ္းကို သိသတဲ့ ... ေိခိ
Post a Comment