Tuesday, June 30, 2009

အိမ္ျပန္ပါရေစ ... အေမ ...

စကားသံေတြကို ေက်ာခိုင္း
တရားသံေတြကို ေက်ာခိုင္း
ေတာ႐ိုင္းေလးမွာသာ
ေနပါရေစေတာ့ … အေမ … ။

အမွားနဲ႔အမွန္ဆိုတာ ဘယ္သူက သတ္မွတ္တာလဲ …
တေယာက္နဲ႔အမ်ား ဘယ္သူက မွားသလဲ …
အမ်ားနဲ႔တေယာက္ ဘယ္သူ႔ကို ေၾကာက္ရမလဲ …
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ….
တရားမရွိတဲ့ ကိုယ္
တရားမသိတဲ့ ကိုယ္
အမွားအျပည့္နဲ႔ ကိုယ္
မငိုဘဲ မ်က္ရည္က်
ဒုကၡေတြနဲ႔ ရစ္ပတ္
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္လဲ မႏွစ္သက္မိေတာ့ပါ အေမ … ။

အေမ့ရဲ႕ အိပ္မက္
အေဖ့ရဲ႕ အနာဂတ္
မဖ်က္ဆီးရက္ေပမဲ့
မရင့္က်က္တဲ့ႏွလံုးသားက
ခံစားရတာမ်ားလြန္းေတာ့
ပြန္းရိေနၿပီေပါ့ အေမ … ။

ဟန္ေဆာင္ ေခါင္းညိတ္
စိတ္လက္မပါ
အျပံဳးတုေတြနဲ႔သာ
ေနရတာၾကာလာေတာ့
ကိုယ္ဟာ ဘာလဲ …
မွန္ထဲေတာင္ ရဲရဲမၾကည့္၀ံ့ေတာ့ပါ အေမ … ။

ငွက္ေတေလ တေကာင္လို
ကိုယ့္အေတာင္ ကိုယ္အားကိုးၿပီး
မိုင္ေထာင္ခ်ီခရီးကိုႏွင္
ျပန္လို႔ရရင္ ျပန္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ …
ဒါေပမဲ့ေလ …
တကယ့္လက္ေတြ႔မွာေတာ့
စက္႐ုပ္တ႐ုပ္ပမာ
ထားရာေန ေစရာသြား
အမွန္နဲ႔ အမွား မခြဲျခားႏိုင္
ပန္းတိုင္ေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးကာ …
ခလုတ္ေတြနဲ႔ မၾကာမၾကာေတြ႔တိုင္း
အေမ့ကိုသာ အခါခါတမ္းတ …
အိမ္ျပန္ပါရေစ …. အေမ …. ။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၀၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၉
၁၇း၂၄ နာရီ

Read More...

Friday, June 19, 2009

ေမြးေန႔ဆုေတာင္း ...

ေမြးေန႔ဆုေတာင္းဘြဲ႔ ရတုပိုဒ္စံု

ေမွာင္လႊမ္း ထုရွည္၊ ခ်ဳပ္ညရီခ်မ္း၊ ရာသီႏြမ္းမွာ၊ လူမ်ားစြာတို႔၊ မွန္းကာေမွ်ာ္ဆ၊ ရမ္းေရာ္တ-သည့္၊ သာစြေရာင္ရွိန္၊ ေနသူရိန္မင္း၊ ထိန္၀ါလင္းလ်က္၊ ေဒါင္းငွက္တြန္က်ဴး၊ အိုးေ၀ျမဴးမည့္၊ ထူးသည့္ခ်ိန္ခါ၊ မဂၤလာရက္၊ ေရာက္လာလတ္ဟု၊ ရြယ္မွတ္ျပဳေလ၊ ေတာင္းဆုေခၽြသည္။ ... ။ နံနက္ေန လန္းျဖာသာေစေၾကာင္း။

ေဆာင္ျမန္းသူ႔ဆီ၊ ရြယ္ကာရည္စူး၊ ပြင့္ဖူးတင့္ဆန္း၊ ေမႊးပ်ံ႕လန္းႀကိဳင္၊ ဤပန္းခိုင္ကို၊ လွမ္းပိုင္သီဆြတ္၊ စိတ္၀ယ္ညြတ္ကာ၊ လြတ္လပ္ေစေၾကာင္း၊ ဆုမြန္ေတာင္း၍၊ အေပါင္းလက္ခ်ီ၊ တူညီထက္သန္၊ မြန္ျမတ္မွန္သည့္၊ ရည္ထန္စိတ္ဇြဲ၊ မယိုင္လဲေအာင္၊ ေမတၱာေဆာင္လ်က္၊ ေအာင္ပန္းဆက္သည္။...။ အဖ်က္ေတြ လွမ္းကြာပါေစေၾကာင္း။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အာဇာနည္ေသြး၊ ျမန္ျပည္ေရးတြက္၊ စြန္႔လ်က္ဘ၀၊ ႏွစ္-လ-ရက္ေပါင္း၊ ရွည္ၾကာေညာင္းလည္း၊ အားခဲသည္းခံ၊ ဇြဲရင့္သန္ကာ၊ ၀င့္မာန္မေလွ်ာ့၊ ေခါင္းေမာ့ဦးတည္၊ ပန္းတိုင္ဆီသို႔၊ ယံုၾကည္ခ်က္လႊမ္း၊ ေရာက္မည္မွန္းလ်က္၊ ေျခလွမ္းဆက္သူ၊ လူထုသခင္၊ တို႔မိခင္သည္။...။ အသက္ရွည္ က်န္းမာပါေစေၾကာင္း။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၉
၁၆း၂၂ နာရီ

(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အသက္ ၆၄-ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ကို ရည္စူး၍ ေရးဖြဲ႔ပါသည္။)

Read More...

Wednesday, June 17, 2009

အလြမ္းဘြဲ႔

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ဘာမင္ဂန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းသြားပို႔ရင္း ဆရာေတာ္က က်မဖတ္ဖို႔ စာအုပ္တခ်ဳိ႕ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ “ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာ့အဆီအႏွစ္ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ကေလးကို စၿပီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေႏြဘြဲ႔ မိုးဘြဲ႔ ရာသီဘြဲ႔ေတြနဲ႔ မယ္ဘြဲ႔ ေမာင္ဘြဲ႔ သစၥာတိုင္ သစၥာပ်က္ ရတု ရကန္ေတြ ဖတ္ရင္း ကိုယ္တိုင္လည္း ေရးခ်င္လာတာနဲ႔ ရတုတပုဒ္ကို စမ္းသပ္ ေရးဖြဲ႔ ၾကည့္မိပါတယ္။ တတ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေရခ်င္လြန္းလို႔ ျဖစ္ညႇစ္ ေရးမိတာမို႔ လိုတဲ့ေနရာမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ ေပးၾကပါလို႔ … ။
***
အလြမ္းဘြဲ႔ ရတုပိုဒ္စံု

ပန္းပြင့္၀ါနီ၊ ရာသီေႏြေႏွာင္း၊ ရက္လ-ေျပာင္းေသာ္၊ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ပိတ္၊ ဆိတ္ၿငိမ္တိတ္ကာ၊ ေဆြမိတ္တသင္း၊ သူငယ္ခ်င္းတို႔၊ ေမြးရပ္သို႔ျပန္၊ ႏႈတ္ဆက္ဟန္ျပင္၊ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္လ်က္၊ အိမ္ျပန္ခက္သူ၊ ကၽြန္႔မွာမူကား၊ ဗ်ာပါပူႏြမ္း၊ ႐ူတမ္းတတ၊ မွန္းဆ၍သာ၊ လြမ္းရပါသည္။ ။ နီ၀ါပြင့္ပန္း ေ၀ဆာေႏွာ။

ဆန္းတင့္ျဖာညီ၊ ေန႔တာရွည္ကူး၊ ကာလထူး၀ယ္၊ ၾကည္ႏူးသံသာ၊ သာရကာငွက္၊ စာရွာထြက္သည့္၊ နံနက္မိုးေသာက္၊ အလင္းေရာက္မွ၊ ခ်ဳပ္ညမႈိင္းရီ၊ ေန၀င္သည္ထိ၊ နာရီၾကည့္မွတ္၊ တြက္စစ္လတ္ေသာ္၊ ဆယ့္ရွစ္နာရီ၊ ေရာင္ျခည္ျဖာ၀င္း၊ အေမွာင္ခြင္းကာ၊ လင္းပပါသည္။ ။ ညီျဖာတင့္ဆန္း ေနရွာေသာ။

လြမ္းရင့္ကာစီ၊ ရာသီေမထုန္၊ လနယုန္၀ယ္၊ စပယ္မုေလး၊ ႀကိဳင္လႈိင္ေမႊးကာ၊ လန္းေ၀ျဖာေအာင္၊ တိမ္ခိုးေဆာင္လ်က္၊ ညိဳေမွာင္မႈိင္းဆင္၊ ေတာင္ရပ္ခြင္မွ၊ သြန္းရြာခ်မည့္၊ ေဒ၀အမၺဳန္၊ မိုးပဇၨဳန္ႏွင့္၊ စိမ္းစိုတင့္လန္း၊ ၿမိဳင္ေတာတန္းရွည္၊ ေမြးဌာနီကို၊ ေမွ်ာ္တ-ငိုသည္။ ။ စီကာရင့္လြမ္း ေမမွာေမာ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၉
၀၀း၃၂ နာရီ

မွတ္ခ်က္။ ... ။ အင္တာနက္ခက္ခဲတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေနတာမို႔ ဘေလာ့လည္ထြက္ျခင္း၊ ကြန္မန္႔ေရးျခင္း၊ သတင္းဖတ္ျခင္း၊ ဂ်ီေတာ့မွာ စကားစျမည္ေျပာျခင္းမ်ားနဲ႔ လတ္တေလာ ကင္းေ၀းေနရပါဦးမယ္။ ဒီစာတပုဒ္ တင္ဖို႔ေတာင္ ၄၅-မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးေနရတာမို႔ ... သည္းခံေပးၾကပါလို႔ ... ။

Read More...

Tuesday, June 09, 2009

အို ... မိခင္

မေန႔ကပဲ … စာေမးပြဲၿပီးသြားပါၿပီ။

ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ေပးမႈေၾကာင့္ မအားလပ္တဲ့ ၾကားမွာပဲ ဒီကဗ်ာေလး တပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
***
အို … မိခင္ရင္မွေမြးဖြား ခ်စ္သည့္သားႏွင့္
တိုင္းသားျပည္သူ ယွဥ္လာမူကား
အမ်ားအေရး ဦးစားေပးကာ
သားေျမးမငဲ့ စြန္႔၀ံ့ခဲ့သည္
ပါရမီရွင္ … အို … မိခင္။

အိမ္တြင္ပိတ္ေလွာင္ ေထာင္တြင္ထည့္ထား
ႏွစ္ရက္မ်ားစြာ ရွည္ၾကာပါလည္း
မေလွ်ာ့ဇြဲျဖင့္ ရဲမာန္၀င့္တင္း
စိတ္ဓာတ္ျပင္းသည္
အလင္းသခင္ … အို … မိခင္။

လိမ္ဆင္ဉာဏ္မ်ား လွည့္စားတတ္သူ
ထိုလူတစု ႏွိပ္စက္မႈေအာက္
ဖန္ဖန္ေရာက္လည္း
ေၾကာက္သည္ မေျပာ
ေမာသည္ မဆို
ငိုသည္ မရွိ
သတၱိျပည့္သည္
တိုင္းျပည္အရွင္ … အို … မိခင္။

အို … မိခင္ …
အမိ* ေကာင္းမႈ
ျပဳသည့္ ပါရမီ
တည္သည့္ စိတ္ဓာတ္
ျမတ္သည့္ဆႏၵ
အ၀၀ေၾကာင့္
က်မည့္ ေဘးရန္
အႏၲရာယ္ခပ္သိမ္း
ဖယ္ခြါတိမ္း၍
ၿငိမ္းခ်မ္းပါလို
ေတာင္းဆု ဆိုသည္ …
အလိုဆႏၵ ျပည့္ေစေသာ၀္ … ။
***
ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ရည္မွန္းခ်က္ထားတာပါ။ သစၥာျပဳတယ္ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစဖို႔ မွန္ကန္ေသာ စကားကို ေျပာဆို တိုင္တည္တာပါ။ တျခား ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ အေ၀းတေနရာကေနၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ တခုေရာက္ေစဖို႔ တိုင္တည္ ေနမိပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ၅၊ ၂၀၀၉
၁၇း၀၅ နာရီ

မဇၥ်ိမ

မွတ္ခ်က္။ ။ စာပိုဒ္ေရ ၄-တြင္ "သင္၏ေကာင္းမႈ" ဟုေရးဖြဲ႔ထားသည္ကို "အမိေကာင္းမႈ"ဟု ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ထားပါသည္။ အသံုးအႏႈန္းမွားယြင္းမႈကို ေထာက္ျပ ျပင္ဆင္ေပးေသာ ဘာမင္ဂန္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း။

Read More...