Tuesday, October 30, 2007

အသစ္တဖန္ … ရွင္သန္ျခင္း …

အားလံုး မဂၤလာပါရွင္ …
က်မကို ေမ့မ်ားေနၾကမလား … ။
Halloween night နား အနီးမွာ သရဲထေခ်ာက္တယ္ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔ …
က်မ ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ့ ဒီေလာကထဲကို ခဏျပန္လာပါတယ္။
တလေက်ာ္ေက်ာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ က်မဘေလာ့ေလးကို အသက္ျပန္သြင္းေပးခ်င္လို႔ပါ။

က်မကို မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရ ရွိေနၾကသူမ်ား …
က်မကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသူမ်ား …
က်မကို သိသူ .. မသိသူ …
ထိုထိုသူ အားလံုးအတြက္ …
က်မရဲ႕ ဘေလာ့ေလး ျပန္လည္ရွင္သန္တဲ့ ဒီကေန႔မွာ
ကဗ်ာေလး တပုဒ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။

က်မဟာ အမိေျမနဲ႔ အေ၀းတေနရာမွာ ေရာက္ေနျပီး …
တခ်ိန္လံုး သတိရ တမ္းတ စိတ္ေတြနဲ႔ ေနရာသစ္မွာ လူအသစ္ေတြနဲ႔ ေနသားမက်ခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ေတာ့လဲ … က်မဟာ …
ဘယ္ေနရာမွာ ေနေန … ဘယ္ေရကိုပဲ ေသာက္သံုးသံုး … ဘယ္ေလကိုပဲ ရွဴရွဴ …
အားလံုးဟာ အတူတူ … ဆိုတဲ့ အသိတရားတခု ထားၾကည့္လိုက္ေတာ့ …
ေနရာသစ္ဟာ က်မအတြက္ စိမ္းမေနေတာ့ပါဘူး။
အားလံုးဟာလည္း က်မအတြက္ ေႏြးေထြးသြားသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္ … ။
ဒါနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာေလးကို ခ်ေရးမိသြားတယ္ ဆိုပါေတာ့ … ။
ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေ၀ဖန္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ … ။
***
ငါတို႔ဟာ …

ျပာလြင္တဲ့ ေကာင္းကင္
တိမ္မွ်င္ေတြ ယွက္ဖံုး
ဘယ္မွာဆံုးမလဲ …
တမိုးထဲေအာက္မွာ … ။

ခိုင္မာတဲ့ ေျမျပင္
ေျခအလ်င္ ေလွ်ာက္သြားသြား
ခိုနားကာ ရပ္ေနေန …
ဒီ ကမၻာေျမထက္မွာ … ။

ေအးျမတဲ့ ေရစင္
ပင္လယ္ျပင္ ျမစ္ေခ်ာင္း
ဘယ္လိုပင္ ေျပာင္းလဲလဲ …
ေသာက္သံုးရ အျမဲသာ … ။

လတ္ဆတ္တဲ့ ေလအလ်ဥ္
ညင္သာစြာ ျဖတ္သန္းသန္း
ၾကမ္းတမ္းတမ္း တိုက္တိုက္
ရွဴရႈိက္ရမည္သာ … ။

ဒီေကာင္းကင္ေအာက္မွာေန …
ဒီေျမေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္း
ဒီေရခ်မ္းကို ေသာက္ယူ
ဒီေလကို ရွဴရႈိက္ …
ဒီအခိုက္အတံ့ခဏမွာ …
ငါတို႔ဟာ အတူတူ
“လူ” ေတြပင္ မဟုတ္လား … ။

ေကာင္းတဲ့သူ … ဆိုးတဲ့သူ …
လိမ္မာသူ … မိုက္မဲသူ …
ျဖဴစင္သူ … ညစ္ေထးသူ …
အားနည္းသူ … အားႀကီးသူ …
ဆင္းရဲသူ … ခ်မ္းသာသူ …
ဒီလိုလူေတြ ခြဲျခားလို႔ …
အျငင္းပြားေနမွာလား …
အခ်င္းမ်ားေနမွာလား …
စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ … ။

ငါတို႔ဟာ …
စနစ္တခုရဲ႕ အစမွာ
စနစ္မက် ျဖစ္ခဲ့ရ …
စနစ္တခုရဲ႕ အလယ္မွာ
အပစ္ပယ္ ခံခဲ့ရ …
စနစ္တခုရဲ႕ အဆံုးမွာ
က်ရႈံးသြားခဲ့ရ …
စနစ္တခုရဲ႕ေအာက္မွာ
ကေမာက္ကမ ျဖစ္ခဲ့ရ … ။

ဒီလိုနဲ႔
စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲတိုင္း …
ဘ၀ေတြလဲ ေျပာင္းလဲ …
အနာဂတ္ေတြလဲ ေျပာင္းလဲ …
အိပ္မက္ေတြပါ
အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲလို႔ … ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ …
ေနရာေတြခြဲ … ေဒသေတြခြဲ …
လူမ်ဳိးေတြကြဲ … ကိုးကြယ္ရာကြဲ …
အမ်ဳိးစြဲ အေရာင္စြဲနဲ႔ …
ငါတို႔ေတြ ကြဲျပားခဲ့ၾက …
ငါတို႔ေတြ ခြဲျခားခဲ့ၾက … ။

တကယ္တမ္းက
ငါတို႔ဟာ အတူတူ
“လူ” ဆိုတဲ့ အသိတရား
လက္ကိုင္ကာ ထားၾကရင္ျဖင့္ …
ရင္နင့္စရာေတြ …
အျမင္မတင့္တာေတြ …
ဘ၀င္ျမင့္တာေတြအားလံုး …
ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီးဆံုးကာ …
သာယာတဲ့ေလာကႀကီး
ျပန္ၿပီး တည္ေဆာက္ၾကႏိုင္ေလမလား …
မႈန္ရီေ၀ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ … စဥ္းစားခဲ့မိပါတယ္ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၀ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇
၁၁း၁၀ နာရီ

28 comments:

ကလိုေစးထူး said...

မေမ ျပန္ေရးေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာကတည္းက ၀မ္းသာတာ။ အခု ဘေလာ့ဂ္ကို ျပန္ဖြင့္တာ ျမင္လိုက္ရတာ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ က်ေနာ္ အေပ်ာ္ဆုံး ျဖစ္မလားဘဲ။ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း ကဗ်ာေရးၿပီး အေပ်ာ္ကို ပုံေဖာ္ထားတယ္။ က်ေနာ္ ျပန္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ေန႔ ေရာက္လာၿပီေပါ့။ :)

Anonymous said...

မမေမေရ အခုလိုသိရတာ အမ်ားၾကီး၀မ္းသာတယ္။ ၾကိဳဆိုပါတယ္ေနာ္ ခ်စ္မမ ။ အကိုကလိုေစးထူးက ပထမ ။ ညီမေလးက ဒုတိယေနာ္ မမ :)

Anonymous said...

မေမဓာ၀ီ အခုလုိ ဘေလာ့ခ္ျပန္ေရးတာကုိ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျကိုဆုိပါတယ္ဗ်ာ။

Winkabar said...

လာသြားတယ္ အစ္မ။ ၀မ္းသာပါတယ္။
ကိုေစးထူး ဆီမွာ ဖတ္လိုက္ရေတာ့
ေပ်ာ္သြားတာပဲ။

pandora said...

မေမေရ.. ၀မ္းသာတာကို ေျပာမျပတတ္ေတာ့ဘူး. အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေအးခ်မ္းပါေစ လို႕ ေႏြးေထြးေသာ လက္မ်ားနဲ႕ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။

nu-san said...

မေမေရ.. မေမ blog ျပန္ေရးတာ ၀မ္းသာလိုက္တာ တကယ္ တကယ္ ၀မ္းသာတယ္ အမေရ.. အမေရးသမွ် အျမဲအားေပးေနပါတယ္.. :)

Unknown said...

မမရယ္ က်ေနာ့္ကုိေတာင္အသိမေပးဘူးေနာ္ ။ တိတ္တိတ္ကေလးေနာ္။ က်ေနာ္၀မ္းသာပါတယ္။ ျပန္လည္ရွင္သန္ျခင္းဆုိေတာ့ မစိမ္းပါဘူးမမရယ္။ အရာအားလုံးကို ဘယ္သူမွ မပုိင္ဆုိင္ၾကပါဘူး။

ေမဓာ၀ီ said...

က်မကို အားေပးၾကိဳဆိုၾကတဲ့အတြက္ အရမ္း၀မ္းသာမိပါတယ္။
ကိုေစးထူး … ကဗ်ာအတြက္လဲ ေက်းဇူးအထူးပါ။
ညီမေလးလင္းလက္၊ ဂုလု၊ ၀ကၤပါ၊ ပန္ပန္၊ ႏုစံ၊ ျပည့္စံုနဲ႔ အမည္မပါေသာသူ … အားလံုး … ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ရွင္ … ။ အားေပးၾကလို႔ အားေတြအမ်ားၾကီး ရွိသြားပါျပီ။
စာမွန္မွန္ မတင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါေနာ္ … ။

MELODYMAUNG said...

Ma May,

Welcome back, mwaahhh

ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ ျပန္လာဖတ္မယ္ေနာ္ :)

Anonymous said...

တန္ဖိုးရိွေသာျပန္လာျခင္းမို ့၀မ္းသာပါတယ္..
ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေျမေန ဘယ္ေရာက္ေရာက္.
ကြ်န္ေတာ္တို ့တတ္စြမ္းသမွ်ေပါ့ေနာ.

ေရႊဂ်မ္း said...

၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ၾကိဳဆုိပါတယ္ အမေရ။ အသစ္ေတြကုိေမွ်ာ္သလုိ အေဟာင္းေတြပါ ျပန္ဖတ္ရင္း အျမဲလာအားေပးေနပါ့မယ္။ း)

Anonymous said...

မေမေရ ျပန္ေရးတာ ၀မ္းသာတယ္ဗ်ဳိ႕ ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေနေန ညေလးတို႔က တစ္မိုးတည္းေအာက္မွာ တူတူအၿမဲရွိေနၾကတာပဲေလ ေနာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲဘူး.... :)

ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္ရွင့္.... :)

kay said...

၀မ္းသာတယ္..မေမ

Anonymous said...

ေသ ေသာသူျပန္ရွင္လာသလိုပါပဲ.. သူငယ္
ခ်င္း ရယ္.... အရင္လိုအျဖစ္
ဆိုး ေတြမၾကံဳပါေစနဲ႔ေတာ့လို႕....
မ ေတြ႔ျဖစ္ေပမဲ့...
ေလး စားလွ်က္ပါေနာ္...

ကလူသစ္ said...

မေမဒါ၀ိန္ေရ....၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ခင္ဗ်ား

ရြက္မြန္ said...

ခ်ီးယားစ္။ welcome back.

ေမပ်ိဳ said...

သဲေတာ္ေတာ္ေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီေနာ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀မ္းသာပါတယ္မေမေရ ျပန္လာတဲ့အတြက္ေပါ့။

Anonymous said...

Hey, welcome back :) We missed you.

Best,
Lwin Moe

Anonymous said...

Mingalarbar, Ma MayDarWi.

It is really good to see you back..

Chit Lay Pyay said...

မေမေရ အရမ္း၀မ္းသာတယ္၊ အၿမဲတမ္း အားေပးေန ပါတယ္။

ျမရြက္ေဝ said...

ျပန္လာတာ မသိလိုက္ဖူး။ ဝမ္းသာတယ္ မေမေရ။

လင္း said...

မေမေရျပန္ေရာက္လာတာအရမ္း၀မ္းသာတယ္။ ႀကိဳဆိုပါတယ္ အရင္ကလိုဘဲစာေကာင္းေလးေတြေရးပါေနာ္။မေမကိုအားက်လို ့မေမမရိွတံုးဘေလာ့ေလးဖန္တီးျဖစ္တယ္

thamudayanwe said...

အားအမျပန္ေရာက္လာျပီ..ဒီေန့မွေတြ ့တယ္
အမ...ဆက္လက္ေရးသားနိုင္ပါေစ

P.Ti said...

(မ)ေမဓာ၀ီျပန္လာတာကုုိ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိပါတယ္။

Anonymous said...

i can read yr post but all comments are not! why? which fonts r u using, and where can i get it? that's my first visit. thanks.

brokenworld said...

အခုလို ဘေလာ့ဂ္ၿပန္ေရးတာေတြ႔ရေတာ့ အရမ္းကို၀မ္းသာပါတယ္ အမေရ..။ အမရဲ႔စာေတြကို အားပါးတရ ၿပန္ဖတ္ရေတာ့မယ္...။ အမေရာက္ေနတဲ့ေနရာ မွာ အစစအရာရာ အဆင္ေၿပပါေစလို႔ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္...။ အားေပးလ်က္...။

Anonymous said...

Looking for the one who lost from our golden world for long long time, now she came back to us unexpectedly.Welcome her with my tear but not because of sad but because of happiness. I can be the last one who welcome her again here but i am not the last one who longing for you. I cant mention how i fell happy for your coming home again. Mamay.. no word to mention how i am happy for your coming home again.

ငစနေ said...

အဲ ... အဲဗ်ာ။
ခုမွ ျပန္လာၾကည့္ျဖစ္တယ္။ မေမတစ္ေယာက္ စာေတြ ျပန္ေရးေနပါေရာလား။ အိမ္နဲ႕ အေ၀းကို ေရာက္ေနတယ္ဆိုလုိ႕ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ျဖစ္မိပါရဲ႕ မေမေရ။ ကိုယ္လဲ အိမ္ေ၀းေနသူမို႕ ခံစားခ်က္ျခင္း တူညီလို႕ ၀မ္းနည္းမိေပမယ့္ အေႏွာက္အယွက္ကင္းရာ၊ ေခတၱ လြတ္ေျမာက္ရာကို ေရာက္ေနေၾကာင္း သိလိုက္ရလို႕ ၀မ္းသာမိပါတယ္။
ဆက္လက္အားေပးေနပါ့မယ္။
ငစေန