သူ ... သို႔မဟုတ္ ... က်မ၏ ခရီးေဖာ္ ...

သူဟာ က်မရဲ႕ အိပ္မက္ထဲက နတ္သားေလးတပါး မဟုတ္ခဲ့ပါ။

ဒါေပမဲ့ သူဟာ လက္ေတြ႕ေလာကထဲက က်မရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္ တေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။

သူ၏ လက္မ်ားက မႏူးညံ့လြန္းပါ။

ဒါေပမဲ့ … က်မကို ထာဝရ လက္တြဲထားဖို႔ လံုေလာက္စြာ ေႏြးေထြးခိုင္မာလ်က္ရွိပါသည္။

သူ႔ပခံုးက က်မ အားငယ္လွ်င္ မွီတြယ္ဖို႔ …

သူ႔လက္ေမာင္းက က်မ လိုအပ္လွ်င္ ခိုတြဲဖို႔ …

သူ႔ရင္ခြင္က က်မပင္ပန္းလွ်င္ နားခိုဖို႔ …

သူ႔စကား, သူ႔အျပံဳး, သူ႔ႏွလံုးသားေတြက က်မကို ႏွစ္သိမ့္, ၾကင္နာ, နားလည္ေပးဖို႔ …

ဒီေလာက္ဆိုလွ်င္ လံုေလာက္ပါၿပီ။

က်မ ေလာဘမႀကီးခ်င္ပါ။

သူက က်မထက္ပို၍ စိတ္သေဘာထား ေကာင္းသူ … ၊ စိတ္ထားႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕သူ … ၊ နားလည္မႈ ေပးစြမ္းႏိုင္သူ … ၊ ႐ိုးေျဖာင့္၍ အေကာင္းျမင္တတ္သူတဦး ျဖစ္ၿပီး က်မ၏ အျမင္မွားယြင္းမႈမ်ားကို ျပန္၍ တည့္မတ္ေပးေလ့ရွိေသာသူလည္း ျဖစ္သည္။ ပင္ပန္းစြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ေငြရွာေနရေသာ သူက အလွဴအတန္း၌ က်မထက္ပိုၿပီး ရက္ေရာေနျပန္သည္။ တခါတရံ က်မက လွဴသင့္ မလွဴသင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ေနဆဲ … သူက လွဴလိုက္ၿပီးျဖစ္ေန၏။ အလွဴဒါနႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ က်မ အေဖနဲ႔ အေမရဲ႕ နည္းလမ္းကို သေဘာက်သျဖင့္ က်မတို႔လည္း ထိုအတိုင္း လိုက္နာမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့သည္။ အေဖႏွင့္ အေမက အလွဴအတန္း ကိစၥမွာ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ မတားၾက မဟန္႔ၾက၊ တဦးအလွဴကို တဦးက ဝမ္းေျမာက္ၾကသည္။ ဒါကို သေဘာက်ခဲ့တာေတာင္ က်မက တခါမွာ သူ႔ကို ညည္းတားေလး တားသေယာင္ ျပဳမိေသးသည္။ သူကား တျခားေနရာမွာ ေခၽြတာၿပီး ဒါနျပဳရန္ မည္သည့္အခါမွ မတြန္႔ဆုတ္တတ္သူ။

ကံေကာင္းစြာပင္ က်မ မႀကိဳက္ေသာ အဓိက အခ်က္အလက္မ်ား သူ႔မွာမရွိ။ က်မက ေရွး႐ိုးစြဲဟုပဲဆိုဆုိ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေယာက္်ားေလးေတြ နားေပါက္ ေဖာက္တာကို မႀကိဳက္၊ ခႏၶာကိုယ္၏ မည္သည့္ေနရာမွာမဆို တက္တူးထိုးတာကို မႀကိဳက္၊ လက္သည္းတေခ်ာင္းတည္း အရွည္ထားတာကို မႀကိဳက္၊ ဆံပင္အေရာင္ နီေၾကာင္ေၾကာင္ေတြ ဆိုးတာကို မႀကိဳက္။ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒါေတြ မလုပ္။ ထိုသို႔ျပဳသူမ်ားကို အျပစ္မဆိုလိုေသာ္လည္း က်မ၏ အိမ္ေထာင္ဘက္သည္ ထိုသို႔ မျပဳလုပ္လွ်င္ ေကာင္းမွာပဲဟု ေတြးခဲ့ဖူးသည္။ သူက ထိုအခ်က္အားလံုးကို မလုပ္သျဖင့္ က်မ သူ႔ကို တိတ္တခိုး ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။

ေနာက္တခ်က္က သူႏွင့္က်မ စာေပေရးရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အျမင္ခ်င္း တူေနသည္မွာလည္း ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ ထိုကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုန္ေနစရာမလို၊ က်မႏွင့္သူ အႀကိဳက္ခ်င္း တူသလို မႀကိဳက္တာခ်င္းလည္း တူၾကေလသည္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚက စေတးတပ္ေတြ သတင္းေတြကို အတူတူ ရယ္ၾက၊ အတူတူ သေဘာက်ၾက၊ အတူတူ ေဝဖန္ၾကရင္း သူနဲ႔က်မ ေျပာစရာေတြ မကုန္ႏိုင္။ တကယ္ေတာ့ အႀကိဳက္ခ်င္း တူသည္ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ နားလည္မႈ ရွိၾကဖို႔က အဓိကသာလွ်င္ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ တူလွ်င္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။

အေဖက က်မကို သိပ္ခ်စ္သျဖင့္ သူ႔ကို အေဖ့အေၾကာင္း မၾကာခဏ ေျပာျပကာ က်မအေပၚ အေဖ ခ်စ္သလို တသက္လံုး ခ်စ္ႏိုင္ပါ့မလား … ဟု လက္မထပ္ခင္က ေမးေတာ့ …

“ေမ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး သည္းခံပါမယ္” … လို႔ သနားစဖြယ္ သူက ေျပာခဲ့ေသးသည္။ က်မကလည္း သူ႔ကို အရမ္းမဆိုးသလို သူကလည္း အေဖ က်မအေပၚ ထားသည့္ ေမတၱာလို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မထားႏိုင္ေသးေပမယ့္ က်မကို အႏြံအတာခံၿပီး ခ်စ္သည္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။

ေလသံမာမာ ေျပာလွ်င္ က်မက မႀကိဳက္၊ မင္းနဲ႔ငါ ေျပာလွ်င္ က်မ လက္မခံႏိုင္၊ ဝုန္းဒိုင္းေတြဆို ေဝလာေဝး၊ ဒါေတြ သူကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္။ အေဖက က်မကို ေခါင္းေလွ်ာ္ျပီးတိုင္း ဆံပင္ေတြ ေရသုတ္ေပးေနက် ဆိုေတာ့ သူ႔ခမ်ာ ဒ႐ိုင္ယာႀကီးဝယ္လာၿပီး ေျခာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရွာပါသည္။ အေဖ့တုန္းက မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါျဖင့္သာ ေျခာက္သည္ထိ စိတ္ရွည္ရွည္ သုတ္ေပးတာဟူ၍ေတာ့ က်မ သူ႔ကို မေျပာရက္ခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူကလည္း ဝန္ခံပါသည္၊ အေဖ့ကို သူ မမီေသး … အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားရအံုးမည္ … တဲ့။ က်မလည္း နားလည္ပါသည္၊ အေဖ့ေမတၱာကို မီဖို႔ေတာ့ ဘယ္လြယ္မွာလဲ ... ။

အေဖ့ကို မမီေပမဲ့ သူဟာ က်မကို ခင္ပြန္းသည္လိုသာမက အေဖလို အကိုလိုပါ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါသည္။ တခါတခါ သူက အေဖတေယာက္က သမီးေလးကို ဂ႐ုစိုက္သလို ဂ႐ုစိုက္ကာ စိတ္ပူပင္တတ္သည္။ တခါတေလေတာ့လည္း အကိုႀကီးတေယာက္က ညီမေလးကို ဆံုးမသလို ဆံုးမၾသဝါဒေတြ ေခၽြျပန္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ခ်စ္သူတေယာက္၏ ေႏြးေထြး ၾကင္နာမႈမ်ဳိးျဖင့္ ေဖးမ ေပးစျမဲ … ။

လပိုင္းမွ်သာ ရွိေသးေသာ အိမ္ေထာင္သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အတူေနရခ်ိန္က အလြန္နည္းလြန္းလွေသာ္လည္း ေန႔စဥ္ အခ်ိန္အားရွိတုိင္း က်မတို႔ စကားေျပာၾကသည္။ ထိုသို႔ေျပာဆိုၾကရင္း က်မရဲ႕ ေခါင္းမာမႈေတြ ဂ်ီက်မႈေတြကို တခါတေလ သူစိတ္ညစ္ႏိုင္ၿပီး ရွည္လ်ားရစ္ပတ္ေသာ သူ၏ ၾသဝါဒမ်ားကိုလည္း တခါတရံ က်မက ၿငီးေငြ႕မိသည္ကို ဝန္ခံပါ၏။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ … သူႏွင့္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေသးအဖြဲ ျပႆနာေလးေတြက စာဖြဲ႕စရာ ဇာခ်ဲ႕စရာ မဟုတ္။ ညွိရင္း ႏႈိင္းရင္း တိုင္ပင္ရင္းျဖင့္၊ ေပ်ာ္ရင္း ရြင္ရင္း လြမ္းေမာရင္းျဖင့္ပင္ ေန႔ရက္ေလးေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ဒီေန႔ သည္ သူ၏ ေမြးေန႔ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ သူ၏မိခင္ႏွင့္ သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့ေသာ သူ၏ ဖခင္ကို က်မ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ က်မအတြက္ ခင္ပြန္းေကာင္းျဖစ္ေသာ သူသည္ သူ႔မိဘႏွစ္ပါးအတြက္ သားေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္သလို၊ သူ႔အမအတြက္ ေမာင္ေကာင္း၊ သူ႔ညီအတြက္လည္း အကိုေကာင္း တေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သူဟာ အားလံုးအတြက္ အျဖည့္ခံ တေယာက္ျဖစ္ဖို႔မ်ား ဆုပန္ခဲ့ေလသလားဟု တခါတခါေတြးရင္း သူ႔ကို သနားမိသည္။

က်မကို သည္းခံ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ားစြာျဖင့္ နားလည္ ၾကင္နာေပးေသာ သူ႔ကို သက္ရွည္ က်န္းမာစြာျဖင့္ ဘဝခရီးလမ္းတေလွ်ာက္ က်မႏွင့္အတူ လက္တြဲၿပီး ဘာသာ, သာသနာ, စာေပ အက်ဳိး၊ ေလာက ေကာင္းက်ဳိး သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ပါေစဟု ဆုေတာင္းရင္း က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆံုဆည္းရေအာင္ ဖန္တီးေပးခဲ့ေသာ ကံၾကမၼာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေနမိပါေတာ့သည္။

***
ခ်စ္တဲ့ အကို … မဂၤလာရွိေသာ ေမြးေန႔ ျဖစ္ပါေစ …

ခ်စ္တဲ့
ေမ
၂၉၊ ၀၇၊ ၁၅
၀၀း၂၁ နာရီ