ပိေတာက္ပြင့္ခ်ိန္ ...

ပိေတာက္ေတြ ေမႊးမွေတာ့ ...

ဒက္ဖိုေဒးလ္နဲ႔ ေ၀းလဲ

ေဆြးစရာ မဟုတ္ပါေလ ... ။ ... ။



ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရတဲ့ ပိေတာက္၀ါေတြ

ပိေတာက္ေတြပြင့္ၿပီ ... ။ ဒီေန႔မနက္ အိပ္ရာက ႏိုးႏိုးခ်င္း ပိေတာက္ေတြပြင့္တယ္ သတင္းၾကားလို႔ သြား၀ယ္ခိုင္းၿပီး ဘုရားပန္းကပ္ခဲ့တယ္။ တေႏြလံုး ေမွ်ာ္လိုက္ရတဲ့ ပိေတာက္ေတြ ... ။ ဒီႏွစ္ေႏြက အရင္ႏွစ္ေတြထက္ ပိုပူသတဲ့၊ ဧၿပီတလလံုးလဲ ပူလိုက္သမွ မႏွစ္ကလို သၾကၤန္လက္ေဆးမိုးေလး ဖက္ဆြတ္မိုးေလးေတာင္ မရြာႏိုင္ဘူး။ ဒီႏွစ္ေႏြ ပူလြန္းလို႔ ပြင့္ခ်င္တဲ့ ပိေတာက္ဖူး တခ်ဳိ႕ေတာင္ မပြင့္သာဘဲ ေႂကြက်ခဲ့ရရွာတယ္။

 

ၿပီးခဲ့တဲ့ လ (ဧၿပီလဆန္းေလာက္က) ဦးရီးေတာ္နဲ႔ skype မွာ စကားေျပာေတာ့ "ဒက္ဖိုေဒးလ္ေတြ ပြင့္ေနၿပီ သမီးေရ" လို႔ ... ဘိလပ္ကို လြမ္းေအာင္ သတင္းေဆာင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ စိုက္ထားတဲ့ ပန္းေတြကို ၀က္ဘ္ကမ္ကေန ျပေနပါေသးတယ္။ "ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... ဒက္ဖိုေဒးလ္ေတြ လွလိုက္တာ" လို႔ အလိုက္အထုိက္ ျပန္ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ဖန္သားျပင္ေပၚကတဆင့္ ျမင္ရတဲ့ ဒက္ဖိုေဒးလ္ပန္း၀ါ၀ါေတြဟာ က်မကို ရင္ခုန္ေအာင္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

 

ဦးရီးေတာ္ အိမ္ေရွ႕က ဒက္ဖိုေဒးလ္ေလးမ်ား

 

ဘိလပ္ကို ေရာက္ခါစ ပထမဆံုး ေႏြဦးရာသီ ၾကံဳစဥ္မွာ ဒက္ဖိုေဒးလ္ပန္းေတြ စျမင္ဖူးေတာ့ က်မ စိတ္ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကိုးတန္းတုန္းက အဂၤလိပ္ဖတ္စာမွာ William Wordsworth ရဲ႕ Daffodils ကဗ်ာကို သင္ခဲ့, ႏွစ္သက္ခဲ့ၿပီး အျပင္မွာ တခါမွမျမင္ဖူးတာမို႔ ဒီပန္းကေလးေတြ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ရတာဟာ က်မအတြက္ အသစ္အဆန္း ခံစားခ်က္ ျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့။

 



Beside the lake, beneath the trees 

Fluttering and dancing in the breeze  

မွတ္မိသေလာက္ ကဗ်ာေလးကို ျပန္ရြတ္ဆိုရင္း ပြင့္လန္းေနတဲ့ ပန္းေလးေတြရဲ႕အလွကို ခံစားယစ္မူး ခဲ့မိတယ္။ အိမ္မွာ ပြင့္တဲ့ ပန္းေလးေတြကိုခူး, ပန္းအိုးကေလးမွာထိုးၿပီး ဘုရားကို ကပ္လွဴရင္း ဒက္ဖိုေဒးလ္ ကဗ်ာေလးအေၾကာင္း က်မေတြးမိေကာင္း ေတြးမိခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ ဒက္ဖိုေဒးလ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိတဲ့ က်မကို ဒက္ဖိုေဒးလ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာရွင္ရဲ႕ ဇာတိေျမကို အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့တုန္းကလဲ က်မ စိတ္လႈပ္ရွား ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ အသစ္အဆန္းကို ရင္ခုန္ေပ်ာ္ေမြ႔တတ္တဲ့ လူ႔သဘာ၀ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေပပဲလား … ။ 

ဘိလပ္က ဘုရားမွာ ကပ္ထားတဲ့ ဒက္ဖိုေဒးလ္

ဟုတ္မွာပါ … ။ ဒက္ဖိုေဒးလ္အိပ္မက္ က်မ မမက္ခဲ့ဘူး၊ ဒက္ဖိုေဒးလ္ကဗ်ာကို အစအဆံုး မရေတာ့ဘူး၊ ဒက္ဖိုေဒးလ္ ပန္းေျခာက္ေတြကို က်မ မတြယ္တာမိဘူး၊ ရနံ႔ကင္းမဲ့တဲ့ ဒက္ဖိုေဒးလ္ေလးေတြဟာ က်မဘ၀အတြက္ အဓိက ေနရာမွာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ … ေနာက္ႏွစ္ … ဒက္ဖိုေဒးလ္ပြင့္ခ်ိန္ေတြမွာ က်မခံစားခ်က္ေတြ ပံုေသျဖစ္သြားေလေတာ့တယ္။ ေၾသာ္ … ပန္းေတြပြင့္ေနၿပီ … ဒီေလာက္ပါပဲ … ။ 

 

“ဒက္ဖိုေဒးလ္ေတြကို ပြင့္ခါစမွာေတာ့ လူေတြက သေဘာက်ၾကပါတယ္၊ ၾကာလာေတာ့လဲ ျမင္ပါမ်ားေတာ့ ႐ိုးသြားတာပါပဲ …” 

ဦးရီးေတာ္နဲ႔ အတူအျပင္သြားၾကၿပီဆိုရင္ ကားလမ္းေဘးတေလွ်ာက္ ပြင့္ေနတဲ့ ဒက္ဖိုေဒးလ္ပန္းခင္းႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ဦးရီးေတာ္က အဲဒီလို အျမဲေျပာေနက် … ။ ဒါဟာလဲ လူ႔သဘာ၀ပါပဲေလ … ။
***

ျမန္မာျပည္က ဘုရားမွာ ကပ္ထားတဲ့ ပိေတာက္ပန္းမ်ား

ဒက္ဖိုေဒးလ္တို႔ပြင့္ရာေျမနဲ႔ ေ၀းကြာခဲ့တဲ့က်မ … ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေႏြရာသီ အလြန္ပူျပင္းေပမဲ့ က်မ၀န္းက်င္မွာ စပယ္ရနံ႔၊ ခေရရနံ႔ ကံ့ေကာ္ရနံ႔ေတြ ထံုသင္းခဲ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ … ။ ဒီထက္ပိုၿပီး …. ရင္ခုန္လႈပ္ရွားမိတာကေတာ့ က်မလြမ္းခဲ့တဲ့ ပိေတာက္ပန္း၀ါ၀ါေတြကို ျမင္ရခ်ိန္မွာေပါ့ … ။ မႏွစ္က ဧၿပီ က်မျပန္ေရာက္ခါစ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေ၀းခဲ့တဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြ ကို ျပန္ေတြ႔တဲ့အခါ ဒက္ဖိုေဒးလ္ေတြကို ေမ့ေလ်ာ့လို႔သြားခဲ့တယ္။ Wordsworth ရဲ႕ ကဗ်ာကိုလဲ သတိမရမိေတာ့ဘူး။

ပိေတာက္ဖူးေလးေတြ

လတန္ခူးေပမို႔
အလွထူးပါဘိ
ျမျမဖူးရယ္တဲ့ ခိုင္ေရႊ၀ါ … အစခ်ီ ဦးေၾကာ့ရဲ႕ ပိေတာက္ပန္း ကဗ်ာ … ၊

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ …
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမို႔ … အစခ်ီ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ပိေတာက္ပန္း ကဗ်ာ … ၊

က်မ အေသြးအသားထဲမွာ က်မႏွလံုးသားထဲမွာ စီးေမ်ာလို႔ … ။ က်မ ၀န္းက်င္မွာ ပိေတာက္ရနံ႔ သင္းပ်ံ႕လို႔ … ။ ရင္ခုန္စရာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ ... ။
***

ဒီရက္ပိုင္း မုန္တိုင္းသတင္းေၾကာင့္ က်မ စိတ္ေတြ ပူပန္ေနခဲ့မိတယ္။ ေမလ ၁၆ ရက္အတြက္ အထူး သတိေပးေၾကျငာခ်က္၊ အ၀ါေရာင္ ... လိေမၼာ္ေရာင္ ... အနီေရာင္ ... တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် စိုးရိမ္စိတ္ေတြလဲ ျမင့္တက္လို႔ ... ။ ဒီမနက္ခင္း ေကာင္းကင္မွာ တိမ္တစတေလပဲ ရွိတယ္၊ ေနကေတာ့ ခပ္က်ဲက်ဲပူလို႔ ... ။ မေန႔က ရြာခဲ့တဲ့ မိုးေၾကာင့္ ပြင့္လာတဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြကို ဘုရား ကပ္ၿပီး သတၱ၀ါေတြ ေဘးရန္ကင္းဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့ ပိေတာက္ပန္း ရနံ႔က ရင္ကို အတန္အသင့္ေတာ့ ၿငိမ္းေအးေစပါတယ္။

 

မနက္ ၈ နာရီ ခြဲေလာက္မွာ မိုးေတြ ညိဳ႕ၿပီးတက္လာတယ္၊ မိုးေတြထစ္ခ်ဳန္းၿပီး ရြာလာတယ္၊ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းမလာၾကဘူး၊ ဆရာမတေယာက္က ဖုန္းနဲ႔ခြင့္တိုင္တယ္၊ ေရဒီယိုမွာ ႐ုပ္သံမွာ မုန္တိုင္းသတိေပးခ်က္ေတြ လာေနတယ္၊ တေန႔လံုး ေနသာလိုက္ မိုးအံု႔လိုက္နဲ႔ မီးကလဲ ပ်က္ေသးတယ္။ ညေနခင္းမွာေတာ့ မိုးေတြတအား ၿခိမ္းလာတာနဲ႔ အင္တာနက္ပိတ္၊ ျခံထဲမွာ လြင့္ႏိုင္ ထိႏိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြ သိမ္းဆည္း ေရႊ႕ေျပာင္း၊ ၀န္ထမ္းေတြ ေစာေစာျပန္လႊတ္ ... အားလံုးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ ... မုန္တိုင္းသတင္း ျပန္နားေထာင္ေတာ့ ... ၀ွဴး ... အလံုးႀကီး က်သြားတယ္။ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္သြားတယ္။

ပိေတာက္ပြင့္တဲ့ရက္ပဲ မုန္တိုင္းက လြင့္ခဲ့တယ္။ မဟာဆန္တဲ့ပိေတာက္က မဟာဆန္ကို အေ၀းေဆာင္က်ဥ္း ေစတာလား ... ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးပါ ပိေတာက္၀ါေရ ... ။

***

ညဘက္ ဦးရီးေတာ္နဲ႔ စကားေျပာေတာ့ သူ႔ျခံထဲက ပန္းေတြ လွည့္ပတ္ျပေနပါေသးတယ္။ ဘိလပ္ရဲ႕ ေႏြဦးရာသီဆိုေတာ့ ပန္းေတြပြင့္ၿပီး လွေနတာကိုး ... ။ သူ႔ျခံထဲမွာ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းနဲ႔ ပန္းေလးေတြနဲ႔ လွပါတယ္၊  ဒါေပမဲ့ က်မ မလြမ္းမိပါဘူး ... ။ ဒီမွာလဲ ပိေတာက္ေတြ ပြင့္ေနၿပီ ... လို႔ က်မ ခပ္တုိးတိုး ေျပာမိတယ္။ ဦးရီးေတာ္ ၾကားမၾကား မေသခ်ာေပမဲ့ ... က်မ ထပ္ေျပာမိတယ္။

 

ပိေတာက္ေတြ ေမႊးမွေတာ့

ဒက္ဖိုေဒးလ္နဲ႔ေ၀းလဲ

ေဆြးစရာ မဟုတ္ပါေလ ... လို႔ ... ။

***

၁၆၊ ေမ၊ ၂၀၁၃

၁၈း၄၄ နာရီ (ဘိလပ္စံေတာ္ခ်ိန္)