အမႈိက္ထဲက စာတအုပ္

တနဂၤေႏြဆို အေဖက စာအုပ္ဂိုေဒါင္ကို သြားေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီေန႔ဆို အလုပ္သမား ၂ေယာက္ ေရာက္လာျပီး ဂိုေဒါင္က စာအုပ္ေတြ ရွင္းလင္းေရး လုပ္တတ္လို႔ပါ။ သူတို႔ရွင္းလင္းျပီး သံုးမရ ဖတ္မရေတာ့တဲ့ ပိုးကိုက္ ျခကိုက္ စာအုပ္ေတြ စာရြက္ေတြကို ကုလားေတြကို ေခၚၿပီးေရာင္းတဲ့အခါ အဖိုးတန္တာေတြ ပါကုန္မွာစိုးလို႔ အေဖက သြားသြားၾကည့္ ေပးရပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြမွာေတာ့ အေဖ ဂိုေဒါင္ကျပန္လာျပီး က်မကို စာအုပ္ တအုပ္ေပးပါတယ္။ အမႈိက္ဆိုျပီး လႊင့္ပစ္ ထားတဲ့ အပံုထဲက ယူလာတာ … တဲ့။ စာအုပ္ကေလးက ေတာ္ေတာ္ ေဟာင္းႏြမ္း စုတ္ျပတ္ေနပါျပီ။
“ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးဘေဘ ၏ ႏိုင္ငံေရးရာ အျဖာျဖာ ပဌမတြဲ” လို႔ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ေရးထားပါတယ္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္က ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ကေလးပါ။

စာအုပ္ကေလးကို ဖြဖြရြရြ အသာေလး ကိုင္ဖြင့္ျပီး ဖတ္ရပါတယ္။ က်မက အကိုင္အတြယ္ ရိုေသ ညင္သာ လြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုမွ မကိုင္ရင္ တစစီ ျဖစ္သြားမွာမို႔ပါ။

စာအုပ္ေရးသူ ဦးဘေဘ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ … သိခ်င္တာနဲ႔ နိဒါန္းကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ မိေတာ့ … နိဒါန္းမွာ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ အယ္ဒီတာက ခုလို ေရးထားပါတယ္။
“ဦးဘေဘ၏ အတၳဳပၸတၱိ ကို ေရးရေသာ္ ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းမွ် စာမ်က္ႏွာမ်ားစြာ ေရးမွ စံုႏိုင္ေပမည္၊ ၀ါက် တေၾကာင္းတည္းႏွင့္ ဦးဘေဘ၏ အတၳဳပၸတၱိကို ေရးရေသာ္ ျမန္မာ့ရာဇ၀င္ႏွင့္ တပါတည္း ေနာက္ဆံုးေခတ္အထိ လိုက္ပါလာေသာ *ဘၾကီး* ဟူ၍ပင္ ေရးသင့္ေပသည္။”

ဒီစာအုပ္ကေရာ .. ဘယ္လိုစာအုပ္မ်ဳိးလဲ … ခုလို ဆက္ျပီး ေရးထားပါေသးတယ္။
“ကဗ်ာေရာင္ စကားေျပ စာသြားမ်ဳိးလည္း မဟုတ္၊ မွတ္သင့္မွတ္ရာကို မွတ္စုထုတ္ေပး ဘိသကဲ့သို႔ ခဲရာ ခက္ဆစ္ ျပႆနာ အရပ္ရပ္တို႔၏ အေၾကာင္းမ်ားကို ေရးသားထားေသာ စာမ်ဳိးပင္ ျဖစ္သျဖင့္ ေနာင္လာ ေနာက္သားတို႔ ဗဟုႆုတ ရွာမွီးႏိုင္ၾကေစရန္ *ႏိုင္ငံေရးရာ အျဖာျဖာ*ေခၚအမည္ႏွင့္ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ လိုက္ရေပသတည္း”

ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ေခါင္းစဥ္ႀကီး ၃၂-ခု ခြဲထားတယ္၊ ေခါင္းစဥ္ ေသးေလးေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ။
ဒီထဲကမွ ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ရံုနဲ႔ သေဘာက်မိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြက …
* လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ လက္လြတ္ေရး
*ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ တြန္းလွန္ေရး
* သာတူညီမွ်ႏွင့္ သားတူညီမယား ေကာင္းစားေရး
* လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲေလာ ဗိုလ္လုပြဲေလာ
*ျမန္မာျပည္ စားက်က္ႀကီး
* ပညာ ႏွင့္ ျပင္ညာ …
စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လြတ္လပ္ေရး မရခင္က ေရးသား ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္မို႔ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ပါပဲ။
ဖြဖြ ရြရြေလး ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ သေဘာက်လို႔ လက္က မခ်ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရတယ္။ ကိုယ္သေဘာက်ျပီ ဆိုမွျဖင့္ ေ၀မွ်ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ … ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ အသံုးတည့္မယ္ထင္တဲ့ စာသားေလးေတြ ေကာက္ႏုတ္ျပီး ဘေလာ့ေပၚ တင္လိုက္ ရေၾကာင္းပါ။
***
(၁) ႏိုင္ငံေရးသမား အစစ္တို႔၏ထံုး

တိုင္းျပည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားမ်ား အတြက္ ဘာတခုမွ် မယ္မယ္ရရ မလုပ္ႏိုင္သည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ ရာထူးလက္ခံေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားသည္ ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရးကို ဘမ္းျပ၍ ကိုယ္က်ဳိး ကိုယ့္စီးပြား ကိုယ့္ပါတီ အက်ဳိးတို႔ကိုသာ ရည္မွန္း၍ ႏိုင္ငံေရးကို အလြဲသံုးစားသူသာ ျဖစ္ေပသည္။ အစ၌ မိမိအမ်ဳိးသားႏွင့္ မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးထြန္းကားေအာင္ ရြက္ေဆာင္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆသျဖင့္ လက္ခံခဲ့ရာ၊ လုပ္၍ ၾကည့္ေသာအခါ ထင္သည့္အတိုင္း မဟုတ္၊ ဘာတခုမွ် မျဖစ္ေျမာက္သည္ကို ေတြ႕ရွိလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးသမား အစစ္ျဖစ္က ခ်က္ခ်င္း ႏုတ္ထြက္ရေပသည္။

(၂) အျပစ္ရွာေနရန္ အခါမဟုတ္

လိုရာခရီးသို႔ မွန္းေျခမေပါက္သျဖင့္ အခ်ဳိ႕က ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးသည္ ဇာတ္ေမ်ာ၍ ေနျပီဟုပင္ ယူဆၾက၏။ ကမၻာစစ္ႀကီးျပီး၍ တိုင္းငယ္ ျပည္ငယ္အမ်ား လြတ္လပ္ေရးရေသာ တိုင္းျပည္ကရ၊ မရေသးေသာ တိုင္းျပည္ကလည္း မရ၊ ရေအာင္ တိုးတက္၍ ၾကိဳးစားသျဖင့္ ရလုနီးပါး တိုင္းျပည္လည္း ရွိေနရာ၊ ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲမွာ ျမန္ေစခ်င္သေလာက္ ျမန္စြာ မတိုးတက္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္ေမ်ာေနသည္ ဟု ယူဆသူတို႔အေပၚတြင္ အျပစ္ဆိုရန္ မရွိေပ။
သို႔ရာတြင္ ခ်က္ျခင္းမရသျဖင့္ စိတ္ပ်က္၍ ေနရန္ မဟုတ္၊ လိုရာခရီး မေရာက္သျဖင့္ မည္သူမည္၀ါ၏ အျပစ္ စသျဖင့္ အျပစ္ရွာ၍ ေနရန္မဟုတ္၊ မရ-ရေအာင္သာ စည္းလံုး ညီညြတ္စြာ ရြက္ေဆာင္ ၾကရန္ ရွိေပသည္။

(၃) ရည္ရြယ္ခ်က္တျခား အလုပ္တျခား

အာဏာကို မိမိလက္တြင္းသို႔ ေရာက္ရွိေအာင္ (၀ါ) လြတ္လပ္ေရး ရရွိေအာင္ မလုပ္ဘဲ မိမိ၀ါဒ မိမိပါတီ တိုးတက္မႈကိုသာ လံုးပမ္းလွ်င္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးလည္း မလြတ္လပ္၊ မိမိႏွစ္ျခိဳက္ေသာ ၀ါဒလည္း မၾကီးပြား၊ အခ်င္းခ်င္း စကားမ်ား၍ ညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားရံုသာလွ်င္ ရွိေပသည္။

(၄) အတြင္းရန္- အျပင္ရန္

လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းရာ၌ ထာ၀စဥ္ ေတြ႕ရွိရေသာ ရန္မွာ အျပင္ရန္ အတြင္းရန္ ဟူ၍ ၂ မ်ဳိး ၂ စား ျဖစ္ေပသည္။
၁- အျပင္ရန္မွာ ျမန္မာျပည္သားတို႔ လိုလားေသာ လြတ္လပ္ေရးကို ျပန္မေပးလိုသျဖင့္ ပရိယာယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ သိမ္းပိုက္ထားသူမ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႔ကို ကူပံ့ေနသူမ်ား ျဖစ္ေပသည္။
၂- အတြင္းရန္မွာ အျခားမဟုတ္၊ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ား မညီညြတ္မႈ၊ အခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္ျပိဳင္မႈ၊ အခ်င္းခ်င္း ဖိႏွိပ္မႈ၊ အခ်င္းခ်င္း ဗိုလ္လုမႈ၊ အာဏာရရွိမွ စိတ္တိုင္းက် စီမံႏိုင္ေသာ ၀ါဒမ်ားကို စြဲလမ္း၍ အခ်ိန္ကုန္ အျငင္းအခုံ ျဖစ္ေနမႈ စေသာ အခ်က္တို႔ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

(၅) လြတ္လပ္ေရး - လက္လြတ္ေရး

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္လည္း ကာကြယ္ေရး ဥပေဒကို ေရလဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ သံုး၍ အေရးတၾကီး ဥပေဒမ်ားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ရာ တိုင္းသူ ျပည္သား တို႔မွာ အလြန္ပင္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ ျဖစ္၍ ေနၾကရေလသည္။
ဤသည္ကို ေထာက္၍ (အဂၤလိပ္အစိုးရ ျပန္အေရာက္တြင္) လြတ္လပ္ေရး မဟုတ္၊ လက္လြတ္ေရး သာလွ်င္ ရွိကာ ခံစားေနၾကရေသာ အခ်က္တို႔မွာ အစိုးရက (၁)ေခၚလွ်င္သြား၊ (၂)ေတာင္းလွ်င္ေပး၊ (၃) ခိုင္းလွ်င္လုပ္၊ (၄) လုပ္လွ်င္ ခံ ျဖစ္ေနေပသည္။
***
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဲဒီေလာက္ပဲ ရိုက္ႏိုင္လုိ႔ ဒီေလာက္ပဲ ဖတ္ထားႏွင့္ ၾကပါအံုး။
ဒီစာအုပ္ကိုလည္း “နႏၵမာလိနီ” လို အပိုင္း ေတြခြဲျပီး ေကာင္းႏိုးရာရာ ေကာက္ႏုတ္ တင္ေပးရ ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။ စိတ္၀င္စားၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ ခံရမွာပ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
22.2.07
00:00 am

(စာလံုးေပါင္းေတြကို အဲဒီစာအုပ္ထဲက အတိုင္းသာ ရိုက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။)