***
ခရစ္ယာန္တေယာက္ မဟုတ္ေပမဲ့ ခရစ္စမတ္ကို ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ေအးျမတဲ့ ရာသီ၊ ကမၻာသံုး ျပကၡဒိန္ရဲ့ ပိတ္ရက္၊ ၾကည္ႏူးစရာ ေတးသံသာသာ မ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာဓာတ္ ေတြေၾကာင့္ ခရစ္စမတ္ဟာ ႏွစ္သက္စရာ စြဲလမ္းစရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အတိေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ခရစ္စမတ္ အႀကိဳညေတြမွာ ေမာင္ႏွမေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ ျခံထဲမွာ မီးဖိုေလးေတြ ဖိုၿပီး အကင္ေတြ လုပ္စားၾက၊ အေၾကာ္ေတြ ေၾကာ္စားၾက၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ လက္ေဆာင္ေလးေတြ လဲလွယ္ၾက၊ ေဆာ့ၾက ကစားၾက … ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခုေတာ့ … ေမာင္ႏွမေတြလည္း တေယာက္တေနရာစီ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း တေယာက္ တကြဲစီ ေ၀းလြင့္ေနၾကၿပီ။ တခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အိပ္မက္ေတြလိုပဲ တျဖည္းျဖည္း မႈန္တိမႈန္၀ါးနဲ႔ က်န္ရစ္လို႔ … ။
.
ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ၿပီး ခုထိ မွတ္မိ စြဲလမ္း ေနမိတဲ့ ဘာသာျပန္ ၀တၳဳတိုေလး တပုဒ္ကို ခရစ္စမတ္ရာသီ ေရာက္တိုင္း သတိရမိတယ္။ ၀တၳဳေလး နာမည္က “ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္” တဲ့။ ဖတ္ဖူးၾက မလားေတာ့ မသိဘူး။ စာေရးဆရာ ႏွစ္ဦး သံုးဦး ဘာသာျပန္ခဲ့ ၾကဖူးတယ္ ထင္ရဲ႕။
.
မွတ္မိသလို ျပန္ေျပာရရင္ ... ဇာတ္လမ္းေလးက ေငြေၾကး မျပည့္စံုတဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးဟာ ခရစ္စမတ္မွာ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဖြင့္မေျပာဘဲ တိတ္တိတ္ကေလး ႀကံစည္ ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္ေလးက ဆံပင္ရွည္ေလးနဲ႔ လွတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူ မိန္းကေလး အတြက္ အဖိုးတန္ ကလစ္ လွလွေပး ေပးခ်င္တယ္၊ မိန္းကေလးကေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ နာရီလက္ပတ္ႀကိဳးေလး ေဟာင္းေနၿပီမို႔ လက္ပတ္ႀကိဳး အသစ္ကေလး ၀ယ္ေပးခ်င္ေနသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ႀကိဳးစားပိုက္ဆံရွာၿပီး ေနာက္ဆံုး ခရစ္စမတ္ ေန႔မွာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ဆံုေတာ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးၾကတဲ့အခါ … လက္ေဆာင္ေလးေတြက အားလံုး ထင္ထားသလို ေကာင္မေလးအတြက္ … ကလစ္ကေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးအတြက္ နာရီႀကိဳးကေလးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ …
.
ေကာင္မေလးအတြက္ အဖိုးတန္ ကလစ္ကေလး ၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံ မျပည့္လို႔ ေကာင္ေလးက သူ႔နာရီေလး ေရာင္းလိုက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း နာရီႀကိဳးေလး ၀ယ္ဖို႔ ေငြမေလာက္တာနဲ႔ သူျမတ္ႏိုးတဲ့ ဆံပင္ရွည္ေလးကိုျဖတ္ၿပီး ေရာင္းလိုက္ရသတဲ့။ ဒါေပမဲ့… သူတို႔ရဲ႕ လက္ေဆာင္ေလးေတြက အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ဒီလက္ေဆာင္ေလးေတြကို တျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ထက္ ၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းတာက ... တေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို တေယာက္က ျဖည့္ဆီးေပးတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အရာကိုေတာင္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ခိုင္ျမဲတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက ဒီခရစ္စမတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး .လက္ေဆာင္ပဲ မဟုတ္လား။
.
တကယ္ကို သိဂၤါရ ရသေျမာက္တဲ့ ၀တၳဳေလးတပုဒ္ပါပဲ။ အဲဒီ ဇာတ္လမ္းေလး ဖတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းကတည္းက ကၽြန္မအေနနဲ႔ တစံုတေယာက္ကို လက္ေဆာင္ ေပးမယ္ဆိုတိုင္း သူ႔အတြက္ အသံုး၀င္မယ့္ ပစၥည္းကိုသာ ဦးစားေပး စဥ္းစားခဲ့မိတယ္။
***
ဒီလိုနဲ႔ ခရစ္စမတ္ေတြ အလီလီ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ … တခုေသာ ခရစ္စမတ္မွာ ကၽြန္မကို သူက သူ႔ဘဝ တစ္ခုလံုး ကၽြန္မထံ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးအပ္ရင္ လက္ခံဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္ေဆာင္ကို ကၽြန္မက လိုလားႏွစ္သက္စြာ ခံယူခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ဘဝ စတင္ဖို႔ ခရစ္စမတ္ေန႔ေလးက အစျပဳခဲ့ တာေပါ့။
.
အဲဒီအေၾကာင္း ကၽြန္မက ကဗ်ာေလး တပုဒ္ အခုလို ေရးခဲ့ပါတယ္။
.
“လက္ေဆာင္”
...
မ်က္ရည္ေတြ ေျခာက္ခမ္း
အလြမ္းေတြ ေျပေစရေအာင္
လက္ေဆာင္တခု ရခဲ့တယ္။
.
တသက္စာ
မ်က္ႏွာမညိဳဖို႔
ႏွလံုးသားရဲ႕ အလိုေတာ္အတိုင္း
ကိုယ္ေတာ္ေပးသနားခဲ့ေလသလား
“ေမတၱာတရား စစ္စစ္” တဲ့ …
ဒီခရစ္စမတ္က စ
ထာဝရႏွစ္ရွည္
ကမၻာတည္ပါေစသား … ။ ....
၂၅၊ ၁၂၊ ၂၀၁၄
***
သူနဲ႔ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္ဘဝ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကၿပီး အတူေနရတာ ခဏ၊ ခြဲခြါရတာ ခဏခဏ ျဖစ္ခဲ့ၾကလို႔ အမွတ္တရ ေန႔ရက္ေတြမွာ အတူ မရွိႏိုင္ၾကဘူး။ ၂၀၁၅ ခရစ္စမတ္မွာ ကၽြန္မက မိဘမ်ားရွိရာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဒီကဗ်ာေလး ေရးခဲ့ျဖစ္ေသးတာ … ။
.
“တခါက ခရစ္စမတ္ ညသို႔”
.
ခရစ္စမတ္တဲ့
ျမင့္ျမတ္တဲ့ အခါသမယ
ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။
… … ..
အဲဒီေန႔က
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြရဲ႕ အစ
ေသာကေတြရဲ႕ အဆံုး
အမုန္းေတြ ဖယ္ခြါ
အၿပံဳးေတြ သယ္လာခဲ့တယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ႏြမ္းခဲ့သမွ် ေျပ
ကၽြမ္းခဲ့သမွ် ေၾက
ေဝဒနာေတြ ေလ်ာ့ပါး
နားလည္မႈမ်ား ထားခဲ့ၾကတယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ပန္းေတြက ပိုေမႊးျမ
စမ္းေရက ပိုေအးျမ
ႏွစ္ေယာက္ဘဝရဲ႕ အစပ်ဳိး
ေမတၱာမိုးေတြ ေစြခဲ့ၾကတယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အခါသမယ
ခရစ္စမတ္ညေပါ့
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့စရာ
ႏွစ္ေယာက္တကမၻာအျဖစ္
သစၥာတိုင္တည္ရစ္ခဲ့ၾကတယ္။
.
ခ်စ္သူေရ …
ေနရာေတြ ကြာျခားလို႔
ႏွစ္ေယာက္သား ေဝးေနပါေစ
ထာဝရ အခ်စ္ဓာတ္ ျဖာလႊမ္းတဲ့
တခါက ခရစ္စမတ္ ညခ်မ္းေလးကို
အျမဲတမ္းတ ေနမွာပါေလ … ။ … ။ ...
၂၅၊ ၁၂၊ ၁၅
***
၂၀၁၆ ခရစ္စမတ္ ကၽြန္မက ရန္ကုန္မွာ ... သူက စင္ကာပူမွာ၊ အခု ၂၀၁၇ ခရစ္စမတ္မွာေတာ့ အတူရွိခ်င္တယ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ ဆႏၵ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မကလည္း လိုက္မသြားႏိုင္၊ သူကလည္း ခြင့္ေတာ့တင္ထားတယ္ ခ်က္ခ်င္းလာလို႔က မရေသး။
.
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ဘယ္ေန႔ လာျဖစ္မယ္ဆိုတာ မေသခ်ာေသးေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေမွ်ာ္ရ လြမ္းရတာ ေဖ့စ္ဘြတ္ႀကီးေတာင္ နားညည္းေရာ့မယ္။ ေနာက္ဆံုး ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔ မနက္က်မွ ကၽြန္မဆီ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔ၿပီး လက္မွတ္ဝယ္ရမလား … $1060 ေတာ့ ေပးရမယ္၊ ဒီညေန ၄ နာရီခြဲ ေရာက္မယ္တဲ့။
.
ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုးက အေမရိက အသြားအျပန္ သြားႏိုင္ေလာက္တာမို႔ ႏွေျမာမိေပမဲ့ ေငြေၾကးထက္ အေရးႀကီးတဲ့ အရာ “ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ” ကို ကၽြန္မတို႔က တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေနႏိုင္ခြင့္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူ ကၽြန္မဆီ ခရစ္စမတ္ အမီ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
.
သူနဲ႔ ကၽြန္မ တေယာက္အတြက္ တေယာက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ႐ုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္းလက္ေဆာင္ေတြ ဒီခရစ္စမတ္မွာ မေပးျဖစ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ကေန ၂၇ ရက္ေန႔ထိ ၅ ရက္တာ ကၽြန္မေဘးမွာ ရွိေနျခင္းဟာ သူက ကၽြန္မကို ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေပါ့၊ သူေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မကလည္း တန္ဖိုးထားၿပီး သူ႔ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားေပးတာကေတာ့ သူ႔ကို ျပန္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေပါ့။
.
သူ႔လက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မ ေက်နပ္သလို ကၽြန္မလက္ေဆာင္ကိုလည္း သူေက်နပ္မယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အဖိုးတန္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္းေတြထက္ တဦးအေပၚတဦး နားလည္စြာ ေမတၱာထားႏိုင္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္ပဲ မဟုတ္လား။
.
အားလံုးပဲ ေမတၱာျပည့္လႊမ္းေသာ ခရစ္စမတ္ ညခ်မ္းေလး ျဖစ္ပါေစ ... ။
***
ေမဓာဝီ
၂၅၊ ၁၂၊ ၂၀၁၇
ခရစ္ယာန္တေယာက္ မဟုတ္ေပမဲ့ ခရစ္စမတ္ကို ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ေအးျမတဲ့ ရာသီ၊ ကမၻာသံုး ျပကၡဒိန္ရဲ့ ပိတ္ရက္၊ ၾကည္ႏူးစရာ ေတးသံသာသာ မ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာဓာတ္ ေတြေၾကာင့္ ခရစ္စမတ္ဟာ ႏွစ္သက္စရာ စြဲလမ္းစရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အတိေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ခရစ္စမတ္ အႀကိဳညေတြမွာ ေမာင္ႏွမေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ ျခံထဲမွာ မီးဖိုေလးေတြ ဖိုၿပီး အကင္ေတြ လုပ္စားၾက၊ အေၾကာ္ေတြ ေၾကာ္စားၾက၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ လက္ေဆာင္ေလးေတြ လဲလွယ္ၾက၊ ေဆာ့ၾက ကစားၾက … ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခုေတာ့ … ေမာင္ႏွမေတြလည္း တေယာက္တေနရာစီ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း တေယာက္ တကြဲစီ ေ၀းလြင့္ေနၾကၿပီ။ တခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အိပ္မက္ေတြလိုပဲ တျဖည္းျဖည္း မႈန္တိမႈန္၀ါးနဲ႔ က်န္ရစ္လို႔ … ။
.
ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ၿပီး ခုထိ မွတ္မိ စြဲလမ္း ေနမိတဲ့ ဘာသာျပန္ ၀တၳဳတိုေလး တပုဒ္ကို ခရစ္စမတ္ရာသီ ေရာက္တိုင္း သတိရမိတယ္။ ၀တၳဳေလး နာမည္က “ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္” တဲ့။ ဖတ္ဖူးၾက မလားေတာ့ မသိဘူး။ စာေရးဆရာ ႏွစ္ဦး သံုးဦး ဘာသာျပန္ခဲ့ ၾကဖူးတယ္ ထင္ရဲ႕။
.
မွတ္မိသလို ျပန္ေျပာရရင္ ... ဇာတ္လမ္းေလးက ေငြေၾကး မျပည့္စံုတဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးဟာ ခရစ္စမတ္မွာ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဖြင့္မေျပာဘဲ တိတ္တိတ္ကေလး ႀကံစည္ ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္ေလးက ဆံပင္ရွည္ေလးနဲ႔ လွတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူ မိန္းကေလး အတြက္ အဖိုးတန္ ကလစ္ လွလွေပး ေပးခ်င္တယ္၊ မိန္းကေလးကေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ နာရီလက္ပတ္ႀကိဳးေလး ေဟာင္းေနၿပီမို႔ လက္ပတ္ႀကိဳး အသစ္ကေလး ၀ယ္ေပးခ်င္ေနသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ႀကိဳးစားပိုက္ဆံရွာၿပီး ေနာက္ဆံုး ခရစ္စမတ္ ေန႔မွာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ဆံုေတာ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးၾကတဲ့အခါ … လက္ေဆာင္ေလးေတြက အားလံုး ထင္ထားသလို ေကာင္မေလးအတြက္ … ကလစ္ကေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးအတြက္ နာရီႀကိဳးကေလးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ …
.
ေကာင္မေလးအတြက္ အဖိုးတန္ ကလစ္ကေလး ၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံ မျပည့္လို႔ ေကာင္ေလးက သူ႔နာရီေလး ေရာင္းလိုက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း နာရီႀကိဳးေလး ၀ယ္ဖို႔ ေငြမေလာက္တာနဲ႔ သူျမတ္ႏိုးတဲ့ ဆံပင္ရွည္ေလးကိုျဖတ္ၿပီး ေရာင္းလိုက္ရသတဲ့။ ဒါေပမဲ့… သူတို႔ရဲ႕ လက္ေဆာင္ေလးေတြက အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ဒီလက္ေဆာင္ေလးေတြကို တျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ထက္ ၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းတာက ... တေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို တေယာက္က ျဖည့္ဆီးေပးတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အရာကိုေတာင္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ခိုင္ျမဲတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက ဒီခရစ္စမတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး .လက္ေဆာင္ပဲ မဟုတ္လား။
.
တကယ္ကို သိဂၤါရ ရသေျမာက္တဲ့ ၀တၳဳေလးတပုဒ္ပါပဲ။ အဲဒီ ဇာတ္လမ္းေလး ဖတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းကတည္းက ကၽြန္မအေနနဲ႔ တစံုတေယာက္ကို လက္ေဆာင္ ေပးမယ္ဆိုတိုင္း သူ႔အတြက္ အသံုး၀င္မယ့္ ပစၥည္းကိုသာ ဦးစားေပး စဥ္းစားခဲ့မိတယ္။
***
ဒီလိုနဲ႔ ခရစ္စမတ္ေတြ အလီလီ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ … တခုေသာ ခရစ္စမတ္မွာ ကၽြန္မကို သူက သူ႔ဘဝ တစ္ခုလံုး ကၽြန္မထံ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးအပ္ရင္ လက္ခံဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္ေဆာင္ကို ကၽြန္မက လိုလားႏွစ္သက္စြာ ခံယူခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ဘဝ စတင္ဖို႔ ခရစ္စမတ္ေန႔ေလးက အစျပဳခဲ့ တာေပါ့။
.
အဲဒီအေၾကာင္း ကၽြန္မက ကဗ်ာေလး တပုဒ္ အခုလို ေရးခဲ့ပါတယ္။
.
“လက္ေဆာင္”
...
မ်က္ရည္ေတြ ေျခာက္ခမ္း
အလြမ္းေတြ ေျပေစရေအာင္
လက္ေဆာင္တခု ရခဲ့တယ္။
.
တသက္စာ
မ်က္ႏွာမညိဳဖို႔
ႏွလံုးသားရဲ႕ အလိုေတာ္အတိုင္း
ကိုယ္ေတာ္ေပးသနားခဲ့ေလသလား
“ေမတၱာတရား စစ္စစ္” တဲ့ …
ဒီခရစ္စမတ္က စ
ထာဝရႏွစ္ရွည္
ကမၻာတည္ပါေစသား … ။ ....
၂၅၊ ၁၂၊ ၂၀၁၄
***
သူနဲ႔ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္ဘဝ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကၿပီး အတူေနရတာ ခဏ၊ ခြဲခြါရတာ ခဏခဏ ျဖစ္ခဲ့ၾကလို႔ အမွတ္တရ ေန႔ရက္ေတြမွာ အတူ မရွိႏိုင္ၾကဘူး။ ၂၀၁၅ ခရစ္စမတ္မွာ ကၽြန္မက မိဘမ်ားရွိရာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဒီကဗ်ာေလး ေရးခဲ့ျဖစ္ေသးတာ … ။
.
“တခါက ခရစ္စမတ္ ညသို႔”
.
ခရစ္စမတ္တဲ့
ျမင့္ျမတ္တဲ့ အခါသမယ
ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။
… … ..
အဲဒီေန႔က
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြရဲ႕ အစ
ေသာကေတြရဲ႕ အဆံုး
အမုန္းေတြ ဖယ္ခြါ
အၿပံဳးေတြ သယ္လာခဲ့တယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ႏြမ္းခဲ့သမွ် ေျပ
ကၽြမ္းခဲ့သမွ် ေၾက
ေဝဒနာေတြ ေလ်ာ့ပါး
နားလည္မႈမ်ား ထားခဲ့ၾကတယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ပန္းေတြက ပိုေမႊးျမ
စမ္းေရက ပိုေအးျမ
ႏွစ္ေယာက္ဘဝရဲ႕ အစပ်ဳိး
ေမတၱာမိုးေတြ ေစြခဲ့ၾကတယ္။
.
အဲဒီေန႔က
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အခါသမယ
ခရစ္စမတ္ညေပါ့
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့စရာ
ႏွစ္ေယာက္တကမၻာအျဖစ္
သစၥာတိုင္တည္ရစ္ခဲ့ၾကတယ္။
.
ခ်စ္သူေရ …
ေနရာေတြ ကြာျခားလို႔
ႏွစ္ေယာက္သား ေဝးေနပါေစ
ထာဝရ အခ်စ္ဓာတ္ ျဖာလႊမ္းတဲ့
တခါက ခရစ္စမတ္ ညခ်မ္းေလးကို
အျမဲတမ္းတ ေနမွာပါေလ … ။ … ။ ...
၂၅၊ ၁၂၊ ၁၅
***
၂၀၁၆ ခရစ္စမတ္ ကၽြန္မက ရန္ကုန္မွာ ... သူက စင္ကာပူမွာ၊ အခု ၂၀၁၇ ခရစ္စမတ္မွာေတာ့ အတူရွိခ်င္တယ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ ဆႏၵ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မကလည္း လိုက္မသြားႏိုင္၊ သူကလည္း ခြင့္ေတာ့တင္ထားတယ္ ခ်က္ခ်င္းလာလို႔က မရေသး။
.
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ဘယ္ေန႔ လာျဖစ္မယ္ဆိုတာ မေသခ်ာေသးေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေမွ်ာ္ရ လြမ္းရတာ ေဖ့စ္ဘြတ္ႀကီးေတာင္ နားညည္းေရာ့မယ္။ ေနာက္ဆံုး ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔ မနက္က်မွ ကၽြန္မဆီ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔ၿပီး လက္မွတ္ဝယ္ရမလား … $1060 ေတာ့ ေပးရမယ္၊ ဒီညေန ၄ နာရီခြဲ ေရာက္မယ္တဲ့။
.
ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုးက အေမရိက အသြားအျပန္ သြားႏိုင္ေလာက္တာမို႔ ႏွေျမာမိေပမဲ့ ေငြေၾကးထက္ အေရးႀကီးတဲ့ အရာ “ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ” ကို ကၽြန္မတို႔က တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေနႏိုင္ခြင့္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူ ကၽြန္မဆီ ခရစ္စမတ္ အမီ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
.
သူနဲ႔ ကၽြန္မ တေယာက္အတြက္ တေယာက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ႐ုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္းလက္ေဆာင္ေတြ ဒီခရစ္စမတ္မွာ မေပးျဖစ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ကေန ၂၇ ရက္ေန႔ထိ ၅ ရက္တာ ကၽြန္မေဘးမွာ ရွိေနျခင္းဟာ သူက ကၽြန္မကို ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေပါ့၊ သူေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မကလည္း တန္ဖိုးထားၿပီး သူ႔ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားေပးတာကေတာ့ သူ႔ကို ျပန္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေပါ့။
.
သူ႔လက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မ ေက်နပ္သလို ကၽြန္မလက္ေဆာင္ကိုလည္း သူေက်နပ္မယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အဖိုးတန္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္းေတြထက္ တဦးအေပၚတဦး နားလည္စြာ ေမတၱာထားႏိုင္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္ပဲ မဟုတ္လား။
.
အားလံုးပဲ ေမတၱာျပည့္လႊမ္းေသာ ခရစ္စမတ္ ညခ်မ္းေလး ျဖစ္ပါေစ ... ။
***
ေမဓာဝီ
၂၅၊ ၁၂၊ ၂၀၁၇
(ဓာတ္ပုံေလး ႐ိုက္ကူးေပးတဲ့ ဆရာမ ႏွင္းေဝၿငိမ္းကို ေက်းဇူးတင္ ခ်စ္ခင္လ်က္)
No comments:
Post a Comment