ဘီးနံပါတ္ OK0122L
ဒီေန႔အဖို႔ ဒီသီခ်င္းေလးကို သတိရေနမိတယ္။
စိုင္းခမ္းလိတ္ ေရးျပီး စိုင္းထီးဆိုင္ သီဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလးပါ။
ဟိုးငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူးျပီး လိုက္ဆိုခဲ့ ညည္းခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းကေလးေပါ့။
နားေထာင္ခါစ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေပ်ာက္သြားတဲ့ စက္ဘီးကေလးတစီးကို စြဲလမ္းစြာ စပ္ဆိုေရးဖြဲ႕ ထားတဲ့ သီခ်င္းေလးလို႔ပဲ သာမန္ကာလွ်ံကာ ေတြးခဲ့မိတယ္။
ဒါေပမဲ့ … သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ေျပာျပလို႔ ဒီသီခ်င္းရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ ကို သိခဲ့ရတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း သိျပီးသား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ က်မလည္း တဆင့္သိရတဲ့အတြက္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ဟုတ္မဟုတ္ ေတြးၾကည့္ၾကရံုပါပဲ။ ဒီသီခ်င္းရဲ႕ ရာဇ၀င္ကို ေသခ်ာသိသူမ်ား ရွိရင္လည္း ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္။
ေျပာျပတဲ့သူငယ္ခ်င္းက အိုေကသုည ၁၂၂ အယ္လ္ (OK0122L) ဆိုတဲ့ နံပါတ္ကို စာရြက္မွာ ခ်ေရးျပတယ္။
ေနာက္ဆံုးစာလံုး L အေရွ႕က OK0 နဲ႔ ေပါင္းျပတယ္။ LOOK တဲ့ … ။ က်န္တဲ့ ဂဏန္း 122 ကေတာ့ ၁၂ ရက္ ၂ လ၊ (ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ရက္ေပါ့)။ LOOK 12 2 -ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ကို ၾကည့္ပါ … လို႔ ဆိုလိုတာပါ။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ ဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုေန႔ပဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုး ၾကတဲ့ ေန႔ပဲ။ ဒါကို ဘာလို႔ ျပန္ၾကည့္ခိုင္းတာလဲ …. ။
ပင္လုံညီလာခံမွာ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလဲ … ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ဘယ္လိုေရးဆြဲ ခ်ုဳပ္ဆို ခဲ့ၾကသလဲ …။
“ဒီမွာ” ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။
***
ဒီသီခ်င္းကို သတိတရ ညည္းမိရင္း … ပင္လံုစာခ်ဳပ္အေၾကာင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဟုိတေလာက ဖတ္လို႔ၿပီးသြားတဲ့ ဗိုလ္သိမ္းေဆြေရး “လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ” စာအုပ္ကို ျပန္လွန္ေလွာ ဖတ္ၾကည့္မိေသးတယ္။
အဲဒီစာအုပ္ထဲက စာတခ်ဳိ႕ကို ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။
ပင္လံုညီလာခံကို ၁၉၄၇ေဖေဖာ္၀ါရီ (၆)ရက္ေန႔မွာ စတင္က်င္းပခဲ့ျပီး ေဖေဖာ္၀ါရီ (၇) ရက္ေန႔မွာ ရွမ္း၊ ကခ်င္ (ဂ်င္းေဖာ)၊ ခ်င္း အမ်ဳိးသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ေအာက္ပါအတိုင္း ဆံုးျဖတ္အတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။
၁။ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္း အားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္း။
၂။ ဒီမိုကေရစီ နည္းစနစ္အရ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ ရရွိခံစားေနသည့္ အဆင့္အတန္း အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြား မ်ားကဲ့သို႔ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းတို႔လည္း ရရွိခံစားရန္ လိုလားေၾကာင္း။
၃။ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း အမႈေဆာင္ ၀န္ၾကီးမ်ားသည္ မိမိတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္တြင္းေရး ကိစၥ အ၀၀တို႔တြင္ မိမိတို႔သာလွ်င္ တာ၀န္ခံ၍ အမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ား (ကာကြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံျခား ဆက္သြယ္ေရး၊ မီးရထား၊ ဆိပ္ကမ္းခြန္ စသည္) တို႔ကို ျမန္မာမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း တာ၀န္ခံလိုေၾကာင္း … ။
***
အဲဒီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အစည္းအေ၀း ဥကၠ႒ ေတာင္ပိုင္ေစာ္ဘြားႀကီး ေစာခြန္ပန္းစိန္က အသံလႊင့္ရံုကို သံၾကိဳးရိုက္ျပီး ေၾကျငာေစတဲ့အတြက္ အဲဒီညက အသံလႊင့္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ (၈) ရက္ေန႔ ညပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အဖြဲ႕ဟာ ပင္လံုကို ေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။
“ပင္လံုအစည္းအေ၀းသို႔ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ လာခဲ့ရေၾကာင္း၊ ပထမမွာ ျမန္မာျပည္ရွိ လူမ်ဳိးမ်ား ညီညြတ္ေရး အတြက္ ျဖစ္၍၊ အျခားအေၾကာင္းမွာ လန္ဒန္ေဆြးေႏြးပြဲ၌ ေတာင္တန္းေဒသႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔ ေဆာင္ရြက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္ကို ေျပာဆို ရွင္းလင္းျပရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ….
…. … … .. .. … ..
…. … … .. .. … ..
…. … … .. .. … ..
ျမန္မာမ်ားသည္ ျဗိတိသွ်၏ကြၽန္ မျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း။ ထိုနည္းတူစြာ ေတာင္တန္းလူမ်ဳိး မ်ားသည္ ျဗိတိသွ်၏ ကြၽန္မ်ားအျဖစ္ မေရာက္ေစလိုေၾကာင္း၊ ထိုျပင္ ေတာင္တန္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ျမန္မာ့ကြၽန္ မျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း။
ေတာင္တန္းနယ္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ေကာင္စီ၏ လက္ထဲ ရွိေနလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ထိုေကာင္စီ အဖြဲ႕ထဲ၌ ေတာင္တန္းနယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ တေယာက္ ရွိလိမ့္မည္ျဖစ္ရာ ယင္း၏ လက္ထဲမွာကား ထိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း …. ။
စသည္ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ေတာင္တန္း ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ သံုးရက္ခန္႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးတင္ျပ ခဲ့ပါတယ္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁ ရက္ ညမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား ပူးေပါင္းေရး အေျခခံသေဘာတူညီမႈ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ပင္လံုညစာ စားပြဲႀကီး တည္ခင္း ေကြၽးေမြးၾကပါတယ္။ အဲဒီညစာစားပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ခုလို မိန္႔ခြန္း ေျပာခဲ့တယ္။
“တတိုင္းျပည္လံုး ႀကီးပြားေစခ်င္ရင္ လူအား၊ ေငြအား ပစၥည္းအား နဲ႔ စုေပါင္းၿပီး အင္တိုက္ အားတိုက္ လုပ္ႏိုင္မွ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရွိမွာပဲ။ ဗမာကတမ်ဳိး၊ ကရင္က တဖံု၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းတို႔ကတျခား အကြဲကြဲအျပားျပား လုပ္ေနၾကရင္ အက်ဳိးရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ စုေပါင္းလုပ္ၾကမွသာ အက်ဳိးရွိႏိုင္မယ္၊ လုပ္ၾကည့္မွလဲ အက်ဳိးရွိ ေၾကာင္း သိႏိုင္တယ္”
ေနာက္တေန႔ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ မနက္ ၁၀ နာရီမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေတာင္တန္း ကိုယ္စားလွယ္ ၂၁ ဦးတို႔ဟာ တိုင္းရင္းသား ညီညြတ္ေရး အေဆာက္အဦကို တည္ေဆာက္မယ့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးကို တညီတညြတ္တည္း လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။
***
ပင္လုံစာခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ မေဖာ္ႏိုင္ ဆိုတာကေတာ့ အမ်ားသိၾကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း စိုင္းခမ္းလိတ္က သီခ်င္းထဲမွာ ေရးခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းအျပင္ က်မ ေနာက္ထပ္ သတိထားမိတဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ “ကြတ္ခိုင္ကဇာတ္လမ္းတပုဒ္” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကေလးပါပဲ။
ရိုးရိုး အခ်စ္ ဇာတ္လမ္းေလး တပုဒ္ကို ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ သီခ်င္းလို႔ ထင္ရေပမဲ့ ေသခ်ာနားေထာင္ရင္ အဓိပၸါယ္ ရွိပါတယ္။
“ဒီမွာ” နားေထာင္ႏိုင္ပါတယ္။
***
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး … သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္ကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ေတြးမိတာေလးေတြ ေရးလိုက္တာပါ။
***
ေမဓာ၀ီ
11.2.07
3:05 pm
That 2 songs are really good indeed.
ReplyDeleteI can recall my memories while I was as hostel :)
But I didn't know that number was use to mean that way.
Prince
မေမဓာေျပာမွ OK0122L ကို သိေတာ့တယ္။ ေက်းဇူး ေက်းဇူး
ReplyDeleteDuring these days, the girl in my apartment listening the songs of "Ko Thee" including these two songs. I was told the meaning behind of these songs by my closed "Ma" by mail last year and we together sang these songs together by gtalk. All "Ko Thee"' songs makes me miss all the past, specially this song makes me miss Mandalay.
ReplyDeleteThanks Ma May!!! But you makes me more miss to my home town by your today post!!!
Any way, thanks ..
အဲဒီ သီခ်င္းက ဒီအဓိပၸာယ္နဲ႔ ေရးခဲ့တယ္ဆုိတာ အခုမွ သိရေတာ့တယ္။ အေထာက္အထား တခုခုပါရင္ေတာ့ ပိုျပည့္စုံမယ္ထင္တယ္..အမ။ သီခ်င္းစာသားေတြကလဲ ပုံစံမ်ိဳးစုံခံစားလုိ႔ရေနတာ ဆိုေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလဲ ဗဟုသုတ တခုပါပဲ။
ReplyDeleteSayar Sai Khan Laik is my favourite writer. He has written many meaningful songs..like "Mandalay yaut shan ta yaut", "Taung paw myay ei a char ta phat", "Than Lwin Chaung Char" etc
ReplyDelete