စကားလက္ေဆာင္ ...

မေန႔ညက က်မဆီ ဖုန္းလာပါတယ္။ အဂၤလန္ကတဲ့ … ။ က်မက တျခားဖုန္းတခု ေျပာေနလို႔ နည္းနည္းၾကာမွ သြားကိုင္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းက က်သြားပါၿပီ။ ခနေနေတာ့ ထပ္ေခၚပါတယ္၊ ဖုန္းဆက္သူကေတာ့ တျခားမဟုတ္ ပါဘူး။ စေနပါ။
“မေမ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ ေနာ္၊ စေန ဘာမွမျဖစ္ဘူး” လို႔ စေနက ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း က်မကိုေျပာပါတယ္။ က်မ ပို႔စ္မွာ ကြန္မန္႔ ေရးထားေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။

စေန ဘာမွမျဖစ္တဲ့အတြက္ က်မ၀မ္းသာပါတယ္။ က်မ စိတ္မေကာင္းတာက ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြ ပါလာတာကိုပါ။ ေဘးတီးသူေတြ အစေထာင္သူေတြ ရိုက္ခ်သူေတြနဲ႔ က်မ မလိုလားတဲ့ ျပႆနာေတြျဖစ္လာေတာ့ စေနက စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ ေျပာေပမဲ့ စိတ္ထဲ နည္းနည္းမွ မေကာင္းဘူး။ က်မ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကုန္သလိုပဲ ခံစားရတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ စေနနဲ႔ ဖုန္းေျပာအျပီး အင္တာနက္ဖြင့္ကာ က်မကိုေရးတဲ့ ကြန္မန္႔ဖတ္ပါတယ္။ စေန သင္ခန္းစာရသလို က်မလည္းပဲ သင္ခန္းစာရမိပါတယ္။ ကိုယ့္အျမင္ကို ေနာက္ဆို ဖြင့္ဟ မေရးရဲေအာင္ လက္တြန္႔ေနမိျပီ။ တခုခုဆို ေ၀ဖန္ အၾကံေပး ေထာက္ျပေဆြးေႏြးဖို႔ မ၀ံ့ရဲေအာင္ ျဖစ္ေနမိျပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆင္ျခင္ရမယ္လို႔လည္း စိတ္ထဲ ေတြးေနမိပါတယ္။

ျပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စေန႔ဘေလာ့ေလး ၀င္ဖတ္မိတယ္၊ စေနဟာ အေရးအသားေကာင္းသူတေယာက္ပါ။ အေတြးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ဘာသာျပန္တာကမ်ားတာမို႔ တခါတရံ ကြန္မန္႔ေပးခ်င္ေပမဲ့ မေပးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီ အလိုအပ္ဆံုး က်မွ ေရးလိုက္မိတာပါ။ စေန႔ဘေလာ့၀င္ဖတ္ေတာ့ စေနေရးထားတဲ့ “က်မဟာ” ဆိုတဲ့ စာကို ဖတ္မိတယ္၊ ဖတ္ျပီး ပိုလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစာကိုေရးမိတာပါပဲ။
စေန႔အတြက္ စကားလက္ေဆာင္ ဆိုပါေတာ့ … ။
***
စေနအတြက္ စကားလက္ေဆာင္ …
***
စေနဟာ ဗံုးတလံုးမဟုတ္သလို …
ဗံုးတလံုးလည္း မျဖစ္ခ်င္ပါနဲ႔ စေန …
ဗံုးဆိုတာ လူသတ္လက္နက္ပါ
အၾကင္နာ ေမတၱာေတြ ရွိပါလ်က္ …
ဗံုးကိုေပြ႕ဖက္ခ်င္သူ …
ဘယ္သူမ်ား ရွိႏိုင္မွာလဲ စေန ..။
လိုအပ္တဲ့အခါ အလင္းေရာင္ျဖစ္ေစဖို႔
မီးျခစ္ဆံကေလးဘ၀က ပိုလွပါတယ္ စေန … ။
အျပစ္ျမင္သူေတြကို လစ္လ်ဴရႈ
ဥေပကၡာျပဳႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါစေန … ။
ေျမၾသဇာပက္တိုင္း မရွင္သန္ႏိုင္တာ
တရားခံဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ စဥ္းစားပါစေန …
ေရခံ ေျမခံေၾကာင့္ေလလား …
ပက္ေကြၽးတဲ့ေျမၾသဇာရဲ႕ အဆိပ္သင့္မႈေၾကာင့္ေလလား …
အဓိက တရားခံကို သိရင္
ဒီအပင္ ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔လား စေန … ။
ပိုးသတ္ေဆးနဲ႔ ျဖန္းသတ္ရတဲ့ပိုးမ်ဳိး
အက်ဳိးမဲ့သူတေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ပါနဲ႔စေန …
ပိုးဆိုတာမ်ဳိးဟာ ေလာကကို အက်ဳိးမျပဳတာမို႔
တကယ္လို႔ ပိုးျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာင္
ပိုးစာလို ခ်ည္မွ်င္ထုတ္တဲ့
ပိုးေကာင္ကေလးအျဖစ္သာ ရွင္သန္ေနပါ စေန … ။
အသီးေတြကို ေ၀ငွတဲ့ စေနအတြက္
ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါစေန …
သို႔ေပမဲ့ ဒီအသီးတလံုးတေလထဲ …
မစားေကာင္းတဲ့အသီးမ်ား မပါေစဖို႔ေတာ့
အထူးသတိျပဳေပးပါ စေန … ။
အုတ္ၾကားထဲေပါက္တဲ့ျမက္ …
ႏြားစားက်က္က ျမက္တခင္းလို ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသတ္မွတ္ပါနဲ႔ စေန …
ခိုနားသူကို အရိပ္ေပး ..
ေမႊးေသာပန္း မႏြမ္းေသာအသီးေတြနဲ႔
အမ်ားကို ပိုမို အက်ဳိးျပဳေစဖို႔
ရည္မွန္းခ်က္ ၾကီးၾကီးထားေပးပါ စေန … ။
စေန႔ရဲ႕ ခြၽန္စက္ကေလး
ထက္ျမက္ေအာင္ အျမဲေသြးေနပါ …
အားေပးေနမွာပါ စေန … ။
တကယ္တမ္းေတာ့
လူ႔ဘ၀တေလွ်ာက္ …
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ေလွ်ာက္ၾကတယ္ဆိုေပမဲ့
ဘ၀ဆိုတာ တိုတုိေလး …
ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ လွေအာင္ေရးၾကရမယ္ စေန … ။
လူမေသခင္ နာမည္အရင္ မေသေစဖို႔
လူေသသည့္တိုင္ နာမည္ခိုင္မာေစဖို႔
တို႔တေတြ ၾကိဳးစားၾကရေအာင္လား စေန…။
***
ေမတၱာျဖင့္ ….

ေမဓာ၀ီ
29.1.07
12:44 pm

(ဖုန္းဆက္တာကို ေက်းဇူးတင္တယ္စေန … နားလည္ေပးတာလဲ ေက်းဇူးအထူးပါ … )